舟中值雨裴刁二君相与见过

舟中值雨裴刁二君相与见过原文：

该文作于嘉祐元年九月，是一篇赠序。宋仁宗嘉祐元年（1056）八月，刑部员外郎、知制诰石扬休（字昌言）出使北国前往契丹，庆贺契丹国母生辰。苏洵给他这篇赠序（因为苏洵之父名序，不称序改称引），就是让他借鉴历史经验，不怕强敌威胁，发扬民族正气，夺取外交胜利。文章首段回忆他们之间的亲密交往，感佩扬休奉使强虏实现平生抱负，寄于莫大信任，充满劝勉之情；二段(...)
有一妇女长年累月生病，叫她丈夫到跟前有话要说，正要开口还没说话，不觉得泪就哗哗地不断落下。“两三个孤儿拖累你了，不要使我的孩子挨饿受寒，有过错不要捶打，我就要离开人世了，希望你今后还能常想到我的这番嘱咐。”妇女死后：抱孩子没长衣，短衣又破烂得没了衣里。只好紧闭门窗，堵好缝隙，留下孤儿到市场去买食物。半道上碰上亲友，哭得坐在地上起不来。请求亲友替他买食物。对着亲友不停地哭泣，止不住泪水。他说：“我想不伤心不能啊！”说着把手伸进怀里掏钱，取出(...)
此词题为春愁，写得蕴藉深情，值得玩味。起首两句，写看见春草萌生，引起对前事的追忆。“年年”、“悠悠”两叠词用得好，有形象、有感情。“年年”，层次颇多：过去一对恋人厮守一起，别后年年盼归，又年年不见归，今后还(...)
管、王腊梅，他两个有些不伶俐的勾当。姐夫是赵通判，姐姐是李千娇，一对儿女是金郎、玉姐。如今我打听千娇姐姐有难，您兄弟问哥哥告了半个月假限，背着些金珠财宝搭救他。因此上您兄弟认的那千娇姐姐来。哥，我的情节也差不远。当日宋江哥哥的将令，因为您两个违了期限，不上山来。又差我末接应哥。您兄弟下的山来，到那济州府城外酒店里，多饮了几杯酒。入的城来，被风刮起衣服，露见我这逼绰子。被那捕盗官军看见：兀的不是梁山上的好汉！赶的我至急，扌班的一枝苫墙柳树，被我跳过墙去。哥，您道你兄弟跳在那里？正跳在俺千娇姐姐花园里。我在那太湖石边躲着。天色晚了，不想姐姐出来烧香。头里两炷香都不打紧，第三炷香愿普天下好男子休遭罗网之灾。哥，您兄弟逃灾躲难，听见姐姐说这等吉利之语。我就要上粱山告与宋江哥哥知道。争奈不知姐姐姓字。您兄弟在姐姐房门前鞋底鸣，脚步响。姐姐在房里听得。则道是他的通判相公来，开的房门，您兄弟蓦进门去。灯烛直下，见了您兄弟身材凛凛，相貌堂堂，教那姐姐可是怕也不怕？我便道：姐姐休惊莫怕，则我是宋江手下第十三个头领，弓手花荣。我正与姐姐所说向上事，被那丁都管和王腊梅搬调着通判，说姐姐房里有奸夫。您兄弟拿着逼绰子奔将出来，不想那逼绰子抹破了姐夫臂膊。如今把姐姐拖到宫中，三推六问，屈打成招，早晚押上法场去。您兄弟在哥哥根前告了一个月假限。收拾了些金珠银宝，舍一腔热血，答救千娇姐姐。我道千娇姐姐为谁来？原来是为你来。便好道：蒙人点水之恩，尚有仰泉之报。知恩不报，非为人也。不怕宋江将咱怪，今朝绝早离山寨。救得那千娇姐姐呵。和你欢欢喜喜无妨碍。若救不得呵，则我这大杆刀劈碎鸟男女天灵盖。你两个兄弟慢来，我先去也。老叔，还稀粥钱去。改日来与你。兄弟，你听的关胜哥说么？他要大杆刀劈碎他天灵盖。兄弟徐宁也不是个善的，则我这点钢枪可搭搠透他那三思台。兄弟，你慢来，我先去也。老叔，稀粥钱。有甚么稀粥钱？两个哥为千娇姐姐打甚么不紧。关胜哥大杆刀劈桩天灵盖。徐宁哥点钢枪搠透三思台。休道银山铁瓮囚(...)
从诗中所咏看，狩猎战士围驱虎豹的关键场景还没有展开，就突然跳向了对“超赳武夫”的热烈赞美。但被跳过的狩猎场景，(...)
花朵痴情，恨不能一次绽放几世的美丽；春日寡义，视花朵只一抹不起眼的风景。这飘零、沾衣的结局，似乎早已注定。一如那梦(...)
“西风”三句，言词人在白鹤江边送翁五峰回京城临安。而鹤江在临安东南面，遇“西风送行舟”，逆风而行，只得暂时回岸边停靠。“舣”，即整舟向岸也。《文选·蜀都赋》（左思）：“试水客，舣轻舟。”刘注引应劭曰：“舣，正也；南方俗谓正船回湾处为舣。”舟回岸暂停，老友就可以暂时不走，这是词人内心所企盼的事。“新浴”两句。“红衣”，指荷花。言荷花，莲叶在江岸边摇曳，如女郎之新浴娇艳；流水受荷叶掩映而呈绿色，荷香随流水而飘向远方。此虽是描述行舟暂泊之处的景色，也含有热土难离的挽留之意在。“应是”三句。“离宫”，苏州本是吴国都城，城外虎丘馆娃宫等处都曾是吴王离宫，所以这里的“离宫”，当指翁停舟暂住之处所。言词人在城外原吴王旧日离宫遗址送别翁五峰，依依不舍，相对伫立，直到月芽升空。“小帘钩”，指新月。
本文通过人物对话的方式，先提出"宣子忧贫，叔向贺之"这个出人意料的问题，然后层层深入地展开论述。文章先不直接说明所以要贺的原因，而是举出栾、郤两家的事例说明，贫可贺，富可忧(...)
雪遍梅花，素光都共奇绝。到窗前、认君时节。下重帏，香篆冷，兰膏明灭。梦悠扬，空绕断云残月。
军中大旗猎猎作响，汉家大将将要挥师出征；看他横刀立马，气吞万里如虎。关塞悠远，春风难以企及，未到关前，就已经看不到春色了；关外，风卷沙尘，黄沙弥漫如云，遮天蔽日。军中鼓声，悲壮激越，直达遥远的沙漠；戍台烽火，阻隔着浩荡的黄河。想到将军所去之地，在那阴山之北；慑于将军声威，入侵的强敌已经求和。
“莓锁”两句。言德清县县圃内有株年代久远盘旋如虹入天的红梅树，树身上长满了斑剥的莓苔。由此，词人想起：我在绍兴城外稽山下禹王殿见到的正梁，恐怕就是这种梅树做的吧。“横斜”两句，叹梅树之无人赏识。言梅树栽在县圃中，无法使它像“疏影横斜水清浅”似的受到诗人们的赏识，满树花蕊似珠网般的遍布枝梢，却独自在县圃内放香，没有人前来欣赏。《贺新郎·为德清赵令君赋小垂虹》也说到：“东阁官梅清瘦”，喻清高落魄之人遭受冷落，这里也是一语双关，以梅喻人。“姑射”两句，赞红梅树。言其实这株古老的红梅树郁郁葱葱可以与姑射山上的仙树相媲美；其苍老的枝干仿佛可以化为虬龙，驾乘它去遥远的罗浮山。“姑射”，“罗浮”皆古之仙山名。“千年”三句，点题中一“古”字，并写梅树四周及远处景色。此言红梅树的树龄估计已经有“千年”之数，然而树木葱郁，青春犹存。梅树旁有一弯新月型的池塘，水面上苍苔青碧；黄昏时分，从树下眺望，隐约可看到墙外远处山上的小馆舍。

舟中值雨裴刁二君相与见过拼音解读：

gāi wén zuò yú jiā yòu yuán nián jiǔ yuè ，shì yī piān zèng xù 。sòng rén zōng jiā yòu yuán nián （1056）bā yuè ，xíng bù yuán wài láng 、zhī zhì gào shí yáng xiū （zì chāng yán ）chū shǐ běi guó qián wǎng qì dān ，qìng hè qì dān guó mǔ shēng chén 。sū xún gěi tā zhè piān zèng xù （yīn wéi sū xún zhī fù míng xù ，bú chēng xù gǎi chēng yǐn ），jiù shì ràng tā jiè jiàn lì shǐ jīng yàn ，bú pà qiáng dí wēi xié ，fā yáng mín zú zhèng qì ，duó qǔ wài jiāo shèng lì 。wén zhāng shǒu duàn huí yì tā men zhī jiān de qīn mì jiāo wǎng ，gǎn pèi yáng xiū fèng shǐ qiáng lǔ shí xiàn píng shēng bào fù ，jì yú mò dà xìn rèn ，chōng mǎn quàn miǎn zhī qíng ；èr duàn (...)
yǒu yī fù nǚ zhǎng nián lèi yuè shēng bìng ，jiào tā zhàng fū dào gēn qián yǒu huà yào shuō ，zhèng yào kāi kǒu hái méi shuō huà ，bú jiào dé lèi jiù huá huá dì bú duàn luò xià 。“liǎng sān gè gū ér tuō lèi nǐ le ，bú yào shǐ wǒ de hái zǐ āi è shòu hán ，yǒu guò cuò bú yào chuí dǎ ，wǒ jiù yào lí kāi rén shì le ，xī wàng nǐ jīn hòu hái néng cháng xiǎng dào wǒ de zhè fān zhǔ fù 。”fù nǚ sǐ hòu ：bào hái zǐ méi zhǎng yī ，duǎn yī yòu pò làn dé méi le yī lǐ 。zhī hǎo jǐn bì mén chuāng ，dǔ hǎo féng xì ，liú xià gū ér dào shì chǎng qù mǎi shí wù 。bàn dào shàng pèng shàng qīn yǒu ，kū dé zuò zài dì shàng qǐ bú lái 。qǐng qiú qīn yǒu tì tā mǎi shí wù 。duì zhe qīn yǒu bú tíng dì kū qì ，zhǐ bú zhù lèi shuǐ 。tā shuō ：“wǒ xiǎng bú shāng xīn bú néng ā ！”shuō zhe bǎ shǒu shēn jìn huái lǐ tāo qián ，qǔ chū (...)
cǐ cí tí wéi chūn chóu ，xiě dé yùn jiè shēn qíng ，zhí dé wán wèi 。qǐ shǒu liǎng jù ，xiě kàn jiàn chūn cǎo méng shēng ，yǐn qǐ duì qián shì de zhuī yì 。“nián nián ”、“yōu yōu ”liǎng dié cí yòng dé hǎo ，yǒu xíng xiàng 、yǒu gǎn qíng 。“nián nián ”，céng cì pō duō ：guò qù yī duì liàn rén sī shǒu yī qǐ ，bié hòu nián nián pàn guī ，yòu nián nián bú jiàn guī ，jīn hòu hái (...)
guǎn 、wáng là méi ，tā liǎng gè yǒu xiē bú líng lì de gōu dāng 。jiě fū shì zhào tōng pàn ，jiě jiě shì lǐ qiān jiāo ，yī duì ér nǚ shì jīn láng 、yù jiě 。rú jīn wǒ dǎ tīng qiān jiāo jiě jiě yǒu nán ，nín xiōng dì wèn gē gē gào le bàn gè yuè jiǎ xiàn ，bèi zhe xiē jīn zhū cái bǎo dā jiù tā 。yīn cǐ shàng nín xiōng dì rèn de nà qiān jiāo jiě jiě lái 。gē ，wǒ de qíng jiē yě chà bú yuǎn 。dāng rì sòng jiāng gē gē de jiāng lìng ，yīn wéi nín liǎng gè wéi le qī xiàn ，bú shàng shān lái 。yòu chà wǒ mò jiē yīng gē 。nín xiōng dì xià de shān lái ，dào nà jì zhōu fǔ chéng wài jiǔ diàn lǐ ，duō yǐn le jǐ bēi jiǔ 。rù de chéng lái ，bèi fēng guā qǐ yī fú ，lù jiàn wǒ zhè bī chāo zǐ 。bèi nà bǔ dào guān jun1 kàn jiàn ：wū de bú shì liáng shān shàng de hǎo hàn ！gǎn de wǒ zhì jí ，tí bān de yī zhī shān qiáng liǔ shù ，bèi wǒ tiào guò qiáng qù 。gē ，nín dào nǐ xiōng dì tiào zài nà lǐ ？zhèng tiào zài ǎn qiān jiāo jiě jiě huā yuán lǐ 。wǒ zài nà tài hú shí biān duǒ zhe 。tiān sè wǎn le ，bú xiǎng jiě jiě chū lái shāo xiāng 。tóu lǐ liǎng zhù xiāng dōu bú dǎ jǐn ，dì sān zhù xiāng yuàn pǔ tiān xià hǎo nán zǐ xiū zāo luó wǎng zhī zāi 。gē ，nín xiōng dì táo zāi duǒ nán ，tīng jiàn jiě jiě shuō zhè děng jí lì zhī yǔ 。wǒ jiù yào shàng liáng shān gào yǔ sòng jiāng gē gē zhī dào 。zhēng nài bú zhī jiě jiě xìng zì 。nín xiōng dì zài jiě jiě fáng mén qián xié dǐ míng ，jiǎo bù xiǎng 。jiě jiě zài fáng lǐ tīng dé 。zé dào shì tā de tōng pàn xiàng gōng lái ，kāi de fáng mén ，nín xiōng dì mò jìn mén qù 。dēng zhú zhí xià ，jiàn le nín xiōng dì shēn cái lǐn lǐn ，xiàng mào táng táng ，jiāo nà jiě jiě kě shì pà yě bú pà ？wǒ biàn dào ：jiě jiě xiū jīng mò pà ，zé wǒ shì sòng jiāng shǒu xià dì shí sān gè tóu lǐng ，gōng shǒu huā róng 。wǒ zhèng yǔ jiě jiě suǒ shuō xiàng shàng shì ，bèi nà dīng dōu guǎn hé wáng là méi bān diào zhe tōng pàn ，shuō jiě jiě fáng lǐ yǒu jiān fū 。nín xiōng dì ná zhe bī chāo zǐ bēn jiāng chū lái ，bú xiǎng nà bī chāo zǐ mò pò le jiě fū bì bó 。rú jīn bǎ jiě jiě tuō dào gōng zhōng ，sān tuī liù wèn ，qū dǎ chéng zhāo ，zǎo wǎn yā shàng fǎ chǎng qù 。nín xiōng dì zài gē gē gēn qián gào le yī gè yuè jiǎ xiàn 。shōu shí le xiē jīn zhū yín bǎo ，shě yī qiāng rè xuè ，dá jiù qiān jiāo jiě jiě 。wǒ dào qiān jiāo jiě jiě wéi shuí lái ？yuán lái shì wéi nǐ lái 。biàn hǎo dào ：méng rén diǎn shuǐ zhī ēn ，shàng yǒu yǎng quán zhī bào 。zhī ēn bú bào ，fēi wéi rén yě 。bú pà sòng jiāng jiāng zán guài ，jīn cháo jué zǎo lí shān zhài 。jiù dé nà qiān jiāo jiě jiě hē 。hé nǐ huān huān xǐ xǐ wú fáng ài 。ruò jiù bú dé hē ，zé wǒ zhè dà gǎn dāo pī suì niǎo nán nǚ tiān líng gài 。nǐ liǎng gè xiōng dì màn lái ，wǒ xiān qù yě 。lǎo shū ，hái xī zhōu qián qù 。gǎi rì lái yǔ nǐ 。xiōng dì ，nǐ tīng de guān shèng gē shuō me ？tā yào dà gǎn dāo pī suì tā tiān líng gài 。xiōng dì xú níng yě bú shì gè shàn de ，zé wǒ zhè diǎn gāng qiāng kě dā shuò tòu tā nà sān sī tái 。xiōng dì ，nǐ màn lái ，wǒ xiān qù yě 。lǎo shū ，xī zhōu qián 。yǒu shèn me xī zhōu qián ？liǎng gè gē wéi qiān jiāo jiě jiě dǎ shèn me bú jǐn 。guān shèng gē dà gǎn dāo pī zhuāng tiān líng gài 。xú níng gē diǎn gāng qiāng shuò tòu sān sī tái 。xiū dào yín shān tiě wèng qiú (...)
cóng shī zhōng suǒ yǒng kàn ，shòu liè zhàn shì wéi qū hǔ bào de guān jiàn chǎng jǐng hái méi yǒu zhǎn kāi ，jiù tū rán tiào xiàng le duì “chāo jiū wǔ fū ”de rè liè zàn měi 。dàn bèi tiào guò de shòu liè chǎng jǐng ，(...)
huā duǒ chī qíng ，hèn bú néng yī cì zhàn fàng jǐ shì de měi lì ；chūn rì guǎ yì ，shì huā duǒ zhī yī mò bú qǐ yǎn de fēng jǐng 。zhè piāo líng 、zhān yī de jié jú ，sì hū zǎo yǐ zhù dìng 。yī rú nà mèng (...)
“xī fēng ”sān jù ，yán cí rén zài bái hè jiāng biān sòng wēng wǔ fēng huí jīng chéng lín ān 。ér hè jiāng zài lín ān dōng nán miàn ，yù “xī fēng sòng háng zhōu ”，nì fēng ér háng ，zhī dé zàn shí huí àn biān tíng kào 。“yǐ ”，jí zhěng zhōu xiàng àn yě 。《wén xuǎn ·shǔ dōu fù 》（zuǒ sī ）：“shì shuǐ kè ，yǐ qīng zhōu 。”liú zhù yǐn yīng shào yuē ：“yǐ ，zhèng yě ；nán fāng sú wèi zhèng chuán huí wān chù wéi yǐ 。”zhōu huí àn zàn tíng ，lǎo yǒu jiù kě yǐ zàn shí bú zǒu ，zhè shì cí rén nèi xīn suǒ qǐ pàn de shì 。“xīn yù ”liǎng jù 。“hóng yī ”，zhǐ hé huā 。yán hé huā ，lián yè zài jiāng àn biān yáo yè ，rú nǚ láng zhī xīn yù jiāo yàn ；liú shuǐ shòu hé yè yǎn yìng ér chéng lǜ sè ，hé xiāng suí liú shuǐ ér piāo xiàng yuǎn fāng 。cǐ suī shì miáo shù háng zhōu zàn bó zhī chù de jǐng sè ，yě hán yǒu rè tǔ nán lí de wǎn liú zhī yì zài 。“yīng shì ”sān jù 。“lí gōng ”，sū zhōu běn shì wú guó dōu chéng ，chéng wài hǔ qiū guǎn wá gōng děng chù dōu céng shì wú wáng lí gōng ，suǒ yǐ zhè lǐ de “lí gōng ”，dāng zhǐ wēng tíng zhōu zàn zhù zhī chù suǒ 。yán cí rén zài chéng wài yuán wú wáng jiù rì lí gōng yí zhǐ sòng bié wēng wǔ fēng ，yī yī bú shě ，xiàng duì zhù lì ，zhí dào yuè yá shēng kōng 。“xiǎo lián gōu ”，zhǐ xīn yuè 。
běn wén tōng guò rén wù duì huà de fāng shì ，xiān tí chū "xuān zǐ yōu pín ，shū xiàng hè zhī "zhè gè chū rén yì liào de wèn tí ，rán hòu céng céng shēn rù dì zhǎn kāi lùn shù 。wén zhāng xiān bú zhí jiē shuō míng suǒ yǐ yào hè de yuán yīn ，ér shì jǔ chū luán 、qiè liǎng jiā de shì lì shuō míng ，pín kě hè ，fù kě yōu (...)
xuě biàn méi huā ，sù guāng dōu gòng qí jué 。dào chuāng qián 、rèn jun1 shí jiē 。xià zhòng wéi ，xiāng zhuàn lěng ，lán gāo míng miè 。mèng yōu yáng ，kōng rào duàn yún cán yuè 。
jun1 zhōng dà qí liè liè zuò xiǎng ，hàn jiā dà jiāng jiāng yào huī shī chū zhēng ；kàn tā héng dāo lì mǎ ，qì tūn wàn lǐ rú hǔ 。guān sāi yōu yuǎn ，chūn fēng nán yǐ qǐ jí ，wèi dào guān qián ，jiù yǐ jīng kàn bú dào chūn sè le ；guān wài ，fēng juàn shā chén ，huáng shā mí màn rú yún ，zhē tiān bì rì 。jun1 zhōng gǔ shēng ，bēi zhuàng jī yuè ，zhí dá yáo yuǎn de shā mò ；shù tái fēng huǒ ，zǔ gé zhe hào dàng de huáng hé 。xiǎng dào jiāng jun1 suǒ qù zhī dì ，zài nà yīn shān zhī běi ；shè yú jiāng jun1 shēng wēi ，rù qīn de qiáng dí yǐ jīng qiú hé 。
“méi suǒ ”liǎng jù 。yán dé qīng xiàn xiàn pǔ nèi yǒu zhū nián dài jiǔ yuǎn pán xuán rú hóng rù tiān de hóng méi shù ，shù shēn shàng zhǎng mǎn le bān bāo de méi tái 。yóu cǐ ，cí rén xiǎng qǐ ：wǒ zài shào xìng chéng wài jī shān xià yǔ wáng diàn jiàn dào de zhèng liáng ，kǒng pà jiù shì zhè zhǒng méi shù zuò de ba 。“héng xié ”liǎng jù ，tàn méi shù zhī wú rén shǎng shí 。yán méi shù zāi zài xiàn pǔ zhōng ，wú fǎ shǐ tā xiàng “shū yǐng héng xié shuǐ qīng qiǎn ”sì de shòu dào shī rén men de shǎng shí ，mǎn shù huā ruǐ sì zhū wǎng bān de biàn bù zhī shāo ，què dú zì zài xiàn pǔ nèi fàng xiāng ，méi yǒu rén qián lái xīn shǎng 。《hè xīn láng ·wéi dé qīng zhào lìng jun1 fù xiǎo chuí hóng 》yě shuō dào ：“dōng gé guān méi qīng shòu ”，yù qīng gāo luò pò zhī rén zāo shòu lěng luò ，zhè lǐ yě shì yī yǔ shuāng guān ，yǐ méi yù rén 。“gū shè ”liǎng jù ，zàn hóng méi shù 。yán qí shí zhè zhū gǔ lǎo de hóng méi shù yù yù cōng cōng kě yǐ yǔ gū shè shān shàng de xiān shù xiàng pì měi ；qí cāng lǎo de zhī gàn fǎng fó kě yǐ huà wéi qiú lóng ，jià chéng tā qù yáo yuǎn de luó fú shān 。“gū shè ”，“luó fú ”jiē gǔ zhī xiān shān míng 。“qiān nián ”sān jù ，diǎn tí zhōng yī “gǔ ”zì ，bìng xiě méi shù sì zhōu jí yuǎn chù jǐng sè 。cǐ yán hóng méi shù de shù líng gū jì yǐ jīng yǒu “qiān nián ”zhī shù ，rán ér shù mù cōng yù ，qīng chūn yóu cún 。méi shù páng yǒu yī wān xīn yuè xíng de chí táng ，shuǐ miàn shàng cāng tái qīng bì ；huáng hūn shí fèn ，cóng shù xià tiào wàng ，yǐn yuē kě kàn dào qiáng wài yuǎn chù shān shàng de xiǎo guǎn shě 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

“莓锁”两句。言德清县县圃内有株年代久远盘旋如虹入天的红梅树，树身上长满了斑剥的莓苔。由此，词人想起：我在绍兴城外稽山下禹王殿见到的正梁，恐怕就是这种梅树做的吧。“横斜”两句，叹梅树之无人赏识。言梅树栽在县圃中，无法使它像“疏影横斜水清浅”似的受到诗人们的赏识，满树花蕊似珠网般的遍布枝梢，却独自在县圃内放香，没有人前来欣赏。《贺新郎·为德清赵令君赋小垂虹》也说到：“东阁官梅清瘦”，喻清高落魄之人遭受冷落，这里也是一语双关，以梅喻人。“姑射”两句，赞红梅树。言其实这株古老的红梅树郁郁葱葱可以与姑射山上的仙树相媲美；其苍老的枝干仿佛可以化为虬龙，驾乘它去遥远的罗浮山。“姑射”，“罗浮”皆古之仙山名。“千年”三句，点题中一“古”字，并写梅树四周及远处景色。此言红梅树的树龄估计已经有“千年”之数，然而树木葱郁，青春犹存。梅树旁有一弯新月型的池塘，水面上苍苔青碧；黄昏时分，从树下眺望，隐约可看到墙外远处山上的小馆舍。
缪钺先生曾论唐宋诗之别道：“唐诗以韵胜，故浑雅，而贵酝藉空灵；宋诗以意胜，故精能，而贵深折透辟。唐诗之美在情辞，故丰腴；宋诗之美在气骨，故瘦劲。唐诗如芍药海棠，秾华繁采；宋诗如寒梅秋菊，幽韵冷香。”（《论宋诗》）不仅风格如此，就审美取向来看，也很有区别。例如，唐人笔下，多写牡丹，而宋人笔下，则多写梅花。宋人喜爱梅花的程度，正如南宋人赵师秀所形容的：“但能饱吃梅花数斗，胸次玲珑，自能作诗。”（韦居安《梅涧诗话》卷中）要想欣赏晏诗，首先得看一下宋代最富盛名的林逋的《山园小梅》：“众芳摇落独暄妍，占尽风情向小园。疏影横斜水清浅，暗香浮动月黄昏。霜禽欲下先偷眼，粉蝶如知合断魂。幸有微吟可相狎，不须檀板共金樽。”晏诗对林诗既有继承又有翻案。晏诗里的这株古梅，长在寺院之中，斜欹门槛屋檐。吹香、照影，就是林诗的暗香、疏影，但梅香只许仙人欣赏，梅影只许高士游观，而不容游蜂野蝶相顾，这就明显和“霜禽欲下先偷眼，粉蝶如知合断魂”不同了。如果说，林诗中的梅像一个寒士的话，那么，晏(...)
我知道没有声音的地方就是寂寞。

相关赏析

两丸日月，细看来、也是樊笼中物。点点山河经过了，拔帜几番残壁。白是沙堤，苍然吴楚，一片成毡雪。此时把酒，旧词还是坡(...)
虽是间阻了咱十朝五夜，你根前没半米儿心别，不甫能带酒的夫人睡著些。
芦花远映钓舟行，
关于这首诗，所传甚少，独在《全唐诗》方见之，对作者的介绍是“如意中女子”，其真名实姓、生卒年月、何地之人等皆无从考证，唯能全凭《全唐诗》注解了。《全唐诗》写道：“女子南海人(...)
过片两句既点明了郊游之乐，又活画出词人自身的情态。“醉醺醺、尚寻芳酒”，前三字是一个近景特写，后四字醉而更寻醉，以“尚”字的递进渲染出恣纵之态。最后三句，化用杜牧《清明》一诗中“借问酒家何处有，牧童遥指杏花村”(...)

作者介绍

朱继芳 建宁建安人，字季实，号静佳。理宗绍定五年进士。工诗，时人多所称引。有《静佳乙稿》。