发金陵折柳亭

发金陵折柳亭原文：

帅鼓铜锣一两敲，辕门里外列英豪。三军报罢平安喏，紧卷旗幡再不摇。某乃花面兽岳胜是也，官封帅府排军之职，佐于六郎哥哥麾下。不知哥哥今日为着边关上那些军情事务？天色黎明，早升营帐，某须索先去伺候咱。昨夜分明见父亲，休言梦里事非真。我今不报冤仇去，枉做英雄一世人。哥哥，今日为着甚事，升帐的恁早？兄弟，你却不知。俺夜来作其一梦，见我父亲同七郎兄弟来，在于灯下，挥着眼泪，亲劝俺说。元来我父亲被番兵困在两狼山虎口交牙峪，里无粮草，外无救兵，身撞李陵碑而死。其时我七郎兄弟，打出阵来求救，被潘仁美那奸贼，将兄弟绑在花标树上，攒箭射死。现今韩延寿将俺父亲骨殖，挂在幽州昊天寺塔尖上，每日轮一百个小军儿，每人射三箭，名曰百箭会。幽魂疼痛不过，分付俺亲率孟良，快去搭救他。俺想父亲受如此般苦楚，待不信来，怎么分分明明，有这等一个显梦？待要信来，真假未辨。因此早早升帐，请众兄弟与俺商议，作个行止。您兄弟理会的。我袖传一课，此梦不虚。今日时当卓午，家中必然有人寄书信来，便知端的也。似此可怎了？令人门首觑者，看有甚么人来。肉我吃斤半，酒我吃升半。听的去厮杀，唬得一身汗。自家是杨家府里一个小军儿，奉佘太君奶奶的命，着我前去瓦桥关上与六郎元帅寄一封家书去，可早来到门首也，令人报复去，说太君奶奶差一个小军儿，寄家书来了也。你则在这里，我报复去。喏！报的元帅得知，有太君奶奶差着一个小军儿寄书来，在于门首。着他过来。着过去。元帅，俺太君奶奶，差我来寄一封书与元帅知道。嗨！元来是母亲的书也。说父亲、兄弟，托梦与他，一句句都和我做的梦象相合，有这等异事？小军儿赏你酒十瓶，羊肉二十斤。与我把定辕门，二十四个指挥使，但是来的，都放过来，则当住孟良一(...)
志士如红色的丝绳那样正直，如玉壶冰那样高洁清廉。怎奈惭愧的是自己以前的意气都已经消散，只有无限的遗憾不断跟随着自己。人们多不念旧恩，世情就是这样，一旦你衰败，没人会帮扶你。人在失势以后，即使只有那么一丝一毫的缺点，哪怕足有火如丘山那样的功绩，也不能被容。那些小人就像食莳的硕鼠一样卑鄙，他们蝇营狗茍，像苍蝇那样巧于辞令，妄进谗言。野鸭有五种美德，但仍被宰杀，黄鹄有害无益，却因一举千里，被视为珍禽。帝王用人就像堆柴草一样，不辨忠信，后来者居上。这真让人痛心！周幽王因为宠爱褒姒而废掉了申后，汉成帝因宠爱赵飞燕而疏远了班婕妤。周幽王日益昏惑，汉成帝做的事情也令人叹息不已。心中赞赏的人都难以自恃(...)
第三段广泛列举史实，从各方面论证用君子之真朋则国兴，用小人之伪朋则国亡。与上文开头的“朋党之说，自古有之”遥相呼应，对上文结尾的“退小人之伪朋，用君子之真朋，则天下治矣”，是有力(...)
①羁旅漂泊的悲苦，如“感羁游……何处”句，以柳絮为喻，抒发了四处漂泊不知归根何处的悲苦。②年华老去事无成的自伤和无奈，如“镜里”句，写镜里白发新生而自伤，又着一“空”字，表现了词人对现状的无可奈何。③未及早归隐的遗憾/对隐逸的向往，如“悔当年、早不扁舟归去”句就直接用“悔”字写自己没有“早扁舟归去”的遗憾，“醉下”句描绘出一副醉看夕阳鸥鹭的闲适图景，含蓄地表达了对归(...)
70.览君二句：荆山，在今湖北武当山东南、汉水西岸，漳水发源于此。江、鲍，(...)
五章至八章，是诗人申述为国之道，再进忠言。五章首二句“为谋为毖，乱况斯削”，是说谋虑周到，做事慎重，祸乱的情况就可以削减。继言“告尔忧恤，诲尔序爵”；是以老臣的口气，诫教国王：必须忧恤国事，慎于授官拜爵，选用贤能。解救国家之急难，有如解救炎热。解救炎热，要用凉水，好比解救国家危难，必须任用贤良。诗人用“谁能执热，逝不以濯”等语，谆谆告诫，陈述利害，可谓语重心长，譬喻也很确当。六章七章，从爱护人民的观点出发，表明百姓都很善良，他们勤于稼穑，以耕种养活“力民代食”的人（“力民代食”指官府役使人民劳动，取其收获养活自己）。因此官府要体恤民情，爱护人民，是为政的首要大事。六章“如彼遡风，亦孔之僾”，是说国王为政，不得人心，人民就如向着逆风，感到窒息丧气。人民虽有进取之心，但征役过重，剥夺过多，他们必然会产生难于效力之感。七章叙天降灾害，祸乱频仍，执政者只知聚敛，没有顾念人民认真救灾。由于为政昏乱，所以人民倍感痛苦。(...)
由“逐兔争先捷”到“重门岂外扉”十句，作者极力渲染吴主之英明雄武，吴国之强大巩固，有声有色，气势磅礴。而到“成功举已弃”，陡地一转，以极精炼的语言写出吴之由盛而衰的转变，功败垂成，其关键就在孙皓时期。“凶德愎而违”，即指孙皓而言。“愎违”，愎谏违卜的省称，语出《左传·僖公十五年》：秦晋韩之战，由于晋惠公背施无亲，意气用事，不纳谏言，不听卜辞，终于招致失败，被秦国俘掳。晋大夫庆郑曰：“愎谏违卜，固败是求，又何逃焉？”孙皓同晋惠公一样，刚愎凶顽，肆行残暴，忠谏者诛，谗谀者进，虐用其民(...)
这阕词，给人印象最深的当是它的构思。“云藏鹅湖山”本是极平常的自然现象，但出现在作者笔下，劈头就是“被谁偷了最高山？将谓六丁移取去，不在人间。”山被偷，已是相当新奇，何况又具体怀疑到六丁（道教神名，火神）身上，这就更加生动。一个极普通的题材，经这么一构思，便立觉妙趣横生。上半阕说山已不在人间，这当然是故作的幻想，新巧一些也许并不足怪。可是下半阕说破山被云遮的真象以后，仍然具有无穷的趣味，这是因为作者同样采取了“直意曲一层说”的手法。本来是云遮山，词中却说“晓云闲”，“特地遮拦”；本来是风吹云散，山岳重现，词中却说“喜得东风收卷尽，依旧追还。”这里，晓云和东风同六丁神一样具有生命，而且如若不去“追还”，山还会再次被偷去。艺术之不同于说教，原因之一就在于它是具有趣味性的精神产品；人们之所以能从艺术品那里得到娱乐和(...)
幽丛自落溪岩外，不肯移根入上都。

发金陵折柳亭拼音解读：

shuài gǔ tóng luó yī liǎng qiāo ，yuán mén lǐ wài liè yīng háo 。sān jun1 bào bà píng ān nuò ，jǐn juàn qí fān zài bú yáo 。mǒu nǎi huā miàn shòu yuè shèng shì yě ，guān fēng shuài fǔ pái jun1 zhī zhí ，zuǒ yú liù láng gē gē huī xià 。bú zhī gē gē jīn rì wéi zhe biān guān shàng nà xiē jun1 qíng shì wù ？tiān sè lí míng ，zǎo shēng yíng zhàng ，mǒu xū suǒ xiān qù sì hòu zán 。zuó yè fèn míng jiàn fù qīn ，xiū yán mèng lǐ shì fēi zhēn 。wǒ jīn bú bào yuān chóu qù ，wǎng zuò yīng xióng yī shì rén 。gē gē ，jīn rì wéi zhe shèn shì ，shēng zhàng de nín zǎo ？xiōng dì ，nǐ què bú zhī 。ǎn yè lái zuò qí yī mèng ，jiàn wǒ fù qīn tóng qī láng xiōng dì lái ，zài yú dēng xià ，huī zhe yǎn lèi ，qīn quàn ǎn shuō 。yuán lái wǒ fù qīn bèi fān bīng kùn zài liǎng láng shān hǔ kǒu jiāo yá yù ，lǐ wú liáng cǎo ，wài wú jiù bīng ，shēn zhuàng lǐ líng bēi ér sǐ 。qí shí wǒ qī láng xiōng dì ，dǎ chū zhèn lái qiú jiù ，bèi pān rén měi nà jiān zéi ，jiāng xiōng dì bǎng zài huā biāo shù shàng ，zǎn jiàn shè sǐ 。xiàn jīn hán yán shòu jiāng ǎn fù qīn gǔ zhí ，guà zài yōu zhōu hào tiān sì tǎ jiān shàng ，měi rì lún yī bǎi gè xiǎo jun1 ér ，měi rén shè sān jiàn ，míng yuē bǎi jiàn huì 。yōu hún téng tòng bú guò ，fèn fù ǎn qīn lǜ mèng liáng ，kuài qù dā jiù tā 。ǎn xiǎng fù qīn shòu rú cǐ bān kǔ chǔ ，dài bú xìn lái ，zěn me fèn fèn míng míng ，yǒu zhè děng yī gè xiǎn mèng ？dài yào xìn lái ，zhēn jiǎ wèi biàn 。yīn cǐ zǎo zǎo shēng zhàng ，qǐng zhòng xiōng dì yǔ ǎn shāng yì ，zuò gè háng zhǐ 。nín xiōng dì lǐ huì de 。wǒ xiù chuán yī kè ，cǐ mèng bú xū 。jīn rì shí dāng zhuó wǔ ，jiā zhōng bì rán yǒu rén jì shū xìn lái ，biàn zhī duān de yě 。sì cǐ kě zěn le ？lìng rén mén shǒu qù zhě ，kàn yǒu shèn me rén lái 。ròu wǒ chī jīn bàn ，jiǔ wǒ chī shēng bàn 。tīng de qù sī shā ，hǔ dé yī shēn hàn 。zì jiā shì yáng jiā fǔ lǐ yī gè xiǎo jun1 ér ，fèng shé tài jun1 nǎi nǎi de mìng ，zhe wǒ qián qù wǎ qiáo guān shàng yǔ liù láng yuán shuài jì yī fēng jiā shū qù ，kě zǎo lái dào mén shǒu yě ，lìng rén bào fù qù ，shuō tài jun1 nǎi nǎi chà yī gè xiǎo jun1 ér ，jì jiā shū lái le yě 。nǐ zé zài zhè lǐ ，wǒ bào fù qù 。nuò ！bào de yuán shuài dé zhī ，yǒu tài jun1 nǎi nǎi chà zhe yī gè xiǎo jun1 ér jì shū lái ，zài yú mén shǒu 。zhe tā guò lái 。zhe guò qù 。yuán shuài ，ǎn tài jun1 nǎi nǎi ，chà wǒ lái jì yī fēng shū yǔ yuán shuài zhī dào 。hēi ！yuán lái shì mǔ qīn de shū yě 。shuō fù qīn 、xiōng dì ，tuō mèng yǔ tā ，yī jù jù dōu hé wǒ zuò de mèng xiàng xiàng hé ，yǒu zhè děng yì shì ？xiǎo jun1 ér shǎng nǐ jiǔ shí píng ，yáng ròu èr shí jīn 。yǔ wǒ bǎ dìng yuán mén ，èr shí sì gè zhǐ huī shǐ ，dàn shì lái de ，dōu fàng guò lái ，zé dāng zhù mèng liáng yī (...)
zhì shì rú hóng sè de sī shéng nà yàng zhèng zhí ，rú yù hú bīng nà yàng gāo jié qīng lián 。zěn nài cán kuì de shì zì jǐ yǐ qián de yì qì dōu yǐ jīng xiāo sàn ，zhī yǒu wú xiàn de yí hàn bú duàn gēn suí zhe zì jǐ 。rén men duō bú niàn jiù ēn ，shì qíng jiù shì zhè yàng ，yī dàn nǐ shuāi bài ，méi rén huì bāng fú nǐ 。rén zài shī shì yǐ hòu ，jí shǐ zhī yǒu nà me yī sī yī háo de quē diǎn ，nǎ pà zú yǒu huǒ rú qiū shān nà yàng de gōng jì ，yě bú néng bèi róng 。nà xiē xiǎo rén jiù xiàng shí shì de shuò shǔ yī yàng bēi bǐ ，tā men yíng yíng gǒu jì ，xiàng cāng yíng nà yàng qiǎo yú cí lìng ，wàng jìn chán yán 。yě yā yǒu wǔ zhǒng měi dé ，dàn réng bèi zǎi shā ，huáng hú yǒu hài wú yì ，què yīn yī jǔ qiān lǐ ，bèi shì wéi zhēn qín 。dì wáng yòng rén jiù xiàng duī chái cǎo yī yàng ，bú biàn zhōng xìn ，hòu lái zhě jū shàng 。zhè zhēn ràng rén tòng xīn ！zhōu yōu wáng yīn wéi chǒng ài bāo sì ér fèi diào le shēn hòu ，hàn chéng dì yīn chǒng ài zhào fēi yàn ér shū yuǎn le bān jié yú 。zhōu yōu wáng rì yì hūn huò ，hàn chéng dì zuò de shì qíng yě lìng rén tàn xī bú yǐ 。xīn zhōng zàn shǎng de rén dōu nán yǐ zì shì (...)
dì sān duàn guǎng fàn liè jǔ shǐ shí ，cóng gè fāng miàn lùn zhèng yòng jun1 zǐ zhī zhēn péng zé guó xìng ，yòng xiǎo rén zhī wěi péng zé guó wáng 。yǔ shàng wén kāi tóu de “péng dǎng zhī shuō ，zì gǔ yǒu zhī ”yáo xiàng hū yīng ，duì shàng wén jié wěi de “tuì xiǎo rén zhī wěi péng ，yòng jun1 zǐ zhī zhēn péng ，zé tiān xià zhì yǐ ”，shì yǒu lì (...)
①jī lǚ piāo bó de bēi kǔ ，rú “gǎn jī yóu ……hé chù ”jù ，yǐ liǔ xù wéi yù ，shū fā le sì chù piāo bó bú zhī guī gēn hé chù de bēi kǔ 。②nián huá lǎo qù shì wú chéng de zì shāng hé wú nài ，rú “jìng lǐ ”jù ，xiě jìng lǐ bái fā xīn shēng ér zì shāng ，yòu zhe yī “kōng ”zì ，biǎo xiàn le cí rén duì xiàn zhuàng de wú kě nài hé 。③wèi jí zǎo guī yǐn de yí hàn /duì yǐn yì de xiàng wǎng ，rú “huǐ dāng nián 、zǎo bú biǎn zhōu guī qù ”jù jiù zhí jiē yòng “huǐ ”zì xiě zì jǐ méi yǒu “zǎo biǎn zhōu guī qù ”de yí hàn ，“zuì xià ”jù miáo huì chū yī fù zuì kàn xī yáng ōu lù de xián shì tú jǐng ，hán xù dì biǎo dá le duì guī (...)
70.lǎn jun1 èr jù ：jīng shān ，zài jīn hú běi wǔ dāng shān dōng nán 、hàn shuǐ xī àn ，zhāng shuǐ fā yuán yú cǐ 。jiāng 、bào ，(...)
wǔ zhāng zhì bā zhāng ，shì shī rén shēn shù wéi guó zhī dào ，zài jìn zhōng yán 。wǔ zhāng shǒu èr jù “wéi móu wéi bì ，luàn kuàng sī xuē ”，shì shuō móu lǜ zhōu dào ，zuò shì shèn zhòng ，huò luàn de qíng kuàng jiù kě yǐ xuē jiǎn 。jì yán “gào ěr yōu xù ，huì ěr xù jué ”；shì yǐ lǎo chén de kǒu qì ，jiè jiāo guó wáng ：bì xū yōu xù guó shì ，shèn yú shòu guān bài jué ，xuǎn yòng xián néng 。jiě jiù guó jiā zhī jí nán ，yǒu rú jiě jiù yán rè 。jiě jiù yán rè ，yào yòng liáng shuǐ ，hǎo bǐ jiě jiù guó jiā wēi nán ，bì xū rèn yòng xián liáng 。shī rén yòng “shuí néng zhí rè ，shì bú yǐ zhuó ”děng yǔ ，zhūn zhūn gào jiè ，chén shù lì hài ，kě wèi yǔ zhòng xīn zhǎng ，pì yù yě hěn què dāng 。liù zhāng qī zhāng ，cóng ài hù rén mín de guān diǎn chū fā ，biǎo míng bǎi xìng dōu hěn shàn liáng ，tā men qín yú jià sè ，yǐ gēng zhǒng yǎng huó “lì mín dài shí ”de rén （“lì mín dài shí ”zhǐ guān fǔ yì shǐ rén mín láo dòng ，qǔ qí shōu huò yǎng huó zì jǐ ）。yīn cǐ guān fǔ yào tǐ xù mín qíng ，ài hù rén mín ，shì wéi zhèng de shǒu yào dà shì 。liù zhāng “rú bǐ sù fēng ，yì kǒng zhī ài ”，shì shuō guó wáng wéi zhèng ，bú dé rén xīn ，rén mín jiù rú xiàng zhe nì fēng ，gǎn dào zhì xī sàng qì 。rén mín suī yǒu jìn qǔ zhī xīn ，dàn zhēng yì guò zhòng ，bāo duó guò duō ，tā men bì rán huì chǎn shēng nán yú xiào lì zhī gǎn 。qī zhāng xù tiān jiàng zāi hài ，huò luàn pín réng ，zhí zhèng zhě zhī zhī jù liǎn ，méi yǒu gù niàn rén mín rèn zhēn jiù zāi 。yóu yú wéi zhèng hūn luàn ，suǒ yǐ rén mín bèi gǎn tòng kǔ 。(...)
yóu “zhú tù zhēng xiān jié ”dào “zhòng mén qǐ wài fēi ”shí jù ，zuò zhě jí lì xuàn rǎn wú zhǔ zhī yīng míng xióng wǔ ，wú guó zhī qiáng dà gǒng gù ，yǒu shēng yǒu sè ，qì shì páng bó 。ér dào “chéng gōng jǔ yǐ qì ”，dǒu dì yī zhuǎn ，yǐ jí jīng liàn de yǔ yán xiě chū wú zhī yóu shèng ér shuāi de zhuǎn biàn ，gōng bài chuí chéng ，qí guān jiàn jiù zài sūn hào shí qī 。“xiōng dé bì ér wéi ”，jí zhǐ sūn hào ér yán 。“bì wéi ”，bì jiàn wéi bo de shěng chēng ，yǔ chū 《zuǒ chuán ·xī gōng shí wǔ nián 》：qín jìn hán zhī zhàn ，yóu yú jìn huì gōng bèi shī wú qīn ，yì qì yòng shì ，bú nà jiàn yán ，bú tīng bo cí ，zhōng yú zhāo zhì shī bài ，bèi qín guó fú lǔ 。jìn dà fū qìng zhèng yuē ：“bì jiàn wéi bo ，gù bài shì qiú ，yòu hé táo yān ？”sūn hào tóng jìn huì gōng yī yàng ，gāng bì xiōng wán ，sì háng cán bào ，zhōng jiàn zhě zhū ，chán yú zhě jìn ，nuè yòng qí mín (...)
zhè què cí ，gěi rén yìn xiàng zuì shēn de dāng shì tā de gòu sī 。“yún cáng é hú shān ”běn shì jí píng cháng de zì rán xiàn xiàng ，dàn chū xiàn zài zuò zhě bǐ xià ，pī tóu jiù shì “bèi shuí tōu le zuì gāo shān ？jiāng wèi liù dīng yí qǔ qù ，bú zài rén jiān 。”shān bèi tōu ，yǐ shì xiàng dāng xīn qí ，hé kuàng yòu jù tǐ huái yí dào liù dīng （dào jiāo shén míng ，huǒ shén ）shēn shàng ，zhè jiù gèng jiā shēng dòng 。yī gè jí pǔ tōng de tí cái ，jīng zhè me yī gòu sī ，biàn lì jiào miào qù héng shēng 。shàng bàn què shuō shān yǐ bú zài rén jiān ，zhè dāng rán shì gù zuò de huàn xiǎng ，xīn qiǎo yī xiē yě xǔ bìng bú zú guài 。kě shì xià bàn què shuō pò shān bèi yún zhē de zhēn xiàng yǐ hòu ，réng rán jù yǒu wú qióng de qù wèi ，zhè shì yīn wéi zuò zhě tóng yàng cǎi qǔ le “zhí yì qǔ yī céng shuō ”de shǒu fǎ 。běn lái shì yún zhē shān ，cí zhōng què shuō “xiǎo yún xián ”，“tè dì zhē lán ”；běn lái shì fēng chuī yún sàn ，shān yuè zhòng xiàn ，cí zhōng què shuō “xǐ dé dōng fēng shōu juàn jìn ，yī jiù zhuī hái 。”zhè lǐ ，xiǎo yún hé dōng fēng tóng liù dīng shén yī yàng jù yǒu shēng mìng ，ér qiě rú ruò bú qù “zhuī hái ”，shān hái huì zài cì bèi tōu qù 。yì shù zhī bú tóng yú shuō jiāo ，yuán yīn zhī yī jiù zài yú tā shì jù yǒu qù wèi xìng de jīng shén chǎn pǐn ；rén men zhī suǒ yǐ néng cóng yì shù pǐn nà lǐ dé dào yú lè hé (...)
yōu cóng zì luò xī yán wài ，bú kěn yí gēn rù shàng dōu 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

幽丛自落溪岩外，不肯移根入上都。
只在前面茶坊里。尊兄在楼上，禄子在楼下。
幸遇三杯酒好，
曲阑斜转小池亭。

相关赏析

①羁旅漂泊的悲苦，如“感羁游……何处”句，以柳絮为喻，抒发了四处漂泊不知归根何处的悲苦。②年华老去事无成的自伤和无奈，如“镜里”句，写镜里白发新生而自伤，又着一“空”字，表现了词人对现状的无可奈何。③未及早归隐的遗憾/对隐逸的向往，如“悔当年、早不扁舟归去”句就直接用“悔”字写自己没有“早扁舟归去”的遗憾，“醉下”句描绘出一副醉看夕阳鸥鹭的闲适图景，含蓄地表达了对归(...)
终南山山势绵延不断，这里是大禹所辟地盘。成片的原野平展整齐，后代子孙们在此垦田。划分地界又开掘沟渠，田陇纵横向四方伸展。　　冬日的阴云密布天上，那雪花坠落纷纷扬扬。再加上细雨溟溟濛濛，那水分如此丰沛足量，滋润大地并沾溉四方，让我们庄稼蓬勃生长。　　田地的疆界齐齐整整，小米高粱多茁壮茂盛。子孙们如今获得丰收，酒食用谷物制作而成。可奉献神尸款待宾朋，愿神灵保佑赐我长生。　　大田中间有居住房屋，田埂边长着瓜果菜蔬。削皮切块腌渍成咸菜，去奉献给伟大的先祖。他们的后代福寿无疆，都是依赖上天的佑护。　　祭坛上满杯清酒倾倒，再供奉公牛色红如枣，先祖灵前将祭品献好。操起缀有金铃的鸾刀，剥开牺牲公牛的皮毛，取出它的鲜血和脂膏。　　于是进行冬祭献祭品，它们散发出阵阵芳馨(...)
咱亲自，凝眸视，恰才觉一阵香风过耳，见二神立在阶址，都一般腰金衣紫。你休惊莫怕也。唬的我兢兢战战软了四肢，慌慌乱乱自三思。何方圣者离祠？您是甚处神灵至此？那壁是何方圣者？甚处神灵？刘弘一误二错，触犯着上圣，望上圣宽恕。何不通名显姓者？恩人请起、请起。小圣非外道邪魔，吾神乃上界增福神是也。生前何人？生前乃汴梁李逊李克让是也。莫非是春郎之父么？然也，然也。春郎子母，多蒙恩人垂顾。想员外有山海之恩，小圣无毫毛之报。我与你叮咛的说破着，员外备细的皆知。小圣在生之日，萤窗雪案，暮史朝经。坐守的棘闱暖，步折的桂枝芳。才得琼林酬素志，岂期旅邸染沉疴。病在膏盲，命垂顷刻。怕甚么禄尽衣绝，赤紧的撇不下妻娇子幼。我之命以听于天，他子母安身何处？小圣囊无调药之资，居无锥扎之地。使小圣展转彷徨，无计可施。闻足下海量宽洪，奈素日不为交友。欲修尺素，款拂花笺，浓磨香翰，深蘸紫毫。往常时作词赋扫千言，当日个叙寒温了无一字。与长者又不曾相会在酒社诗坛，着小圣写甚么平安动止。闻长者开东阁好士尊贤，所以将空书托妻寄子。小圣命掩黄泉，他子母便践程途。到于宅上，长者你那高明远见，博学广文。见其书，解其意。施恻隐之心，恤孤念寡。识认下子母，另置宅安居。如骨肉五服之亲，待衣食四时足备。更与裴兰孙万贯妆奁，成就了李春郎百年缱绻。今春郎奋身辞白屋，平步上青霄。李春郎飞黄腾达，赖长者恩荣德化。小圣死归冥路，乃至天庭，为生前秉性忠直，主东岳增福之案，掌人间生死轮回。上帝因检善恶文簿，因见洛阳刘弘，夭寿乏嗣。上帝问其故，小圣回言：鉴面色本合绝嗣覆宗，论心地理当有儿继祖。上帝敕赐一子奇童是也。此子生的形容典雅，骨格清奇，久后若凭他冠世文才，觑富贵有如拾芥。待到开春，禹门三级浪，平地一声雷。恁时节乘肥马，农轻裘，居馆阁，坐琴堂。长者，则为你施婚姻死葬之恩，着你享子女玉帛之美。你去那冥冥中积下阴德，今日个朗朗的填还你那阳报。说兀的做甚。都则为李春郎无处安身，谢长者赍发的列鼎重裀。赐一子奇童养老，这的是穷李逊知恩报恩。这位尊神，何方圣者(...)
衔碑不得语。 其五
尧、舜禅让，载于《尚(...)
草书虽是积学乃成，然要是出于欲速。古人云：『匆匆不及，草书』，此语非是。若『匆匆不及』，乃是平时亦有意於学。此弊之极，遂至于周越、仲翼，无足怪者。吾书虽不甚佳，然自出新意，不践古人，是一快也。」最足以作为证明。<(...)

作者介绍

杜育 （?—316）西晋襄城邓陵人，字方叔。幼岐嶷，号“神童”。既长，美风姿，有才藻，时人号曰“杜圣”。惠帝时，附于贾谧，为“二十四友”之一。赵王司马伦败，收付廷尉。累迁国子祭酒、汝南太守。洛阳将没，被杀。