梦中为人跋画两绝 其二

梦中为人跋画两绝 其二原文：

君情复何似？
泪侵花暗香销¤
都门帐饮无绪，
卷地风来忽吹散，
“三更归梦三更后”点明了诗人夜不能寐，愁肠百结的心情。三更即是午夜，午夜梦回，再难入眠。“落灯花棋未收”，夜阑静，灯花落尽，雨声未停，滴滴犹如敲棋一般，宋代贺铸有词说：“三更月，中庭恰照梨花雪；梨花雪，不胜凄断，杜鹃啼血。”（《忆秦娥》）可见在三更之夜，天涯孤客，更添愁绪，“三更”和“梧桐”、“芭蕉”、“夜雨”一样是孤寂的象征。作者用了这么多语言描写了一个清冷孤苦的夜晚，其实只有一个原因，那就是：“叹新丰逆旅淹留。”《太平乐府》作“叹新丰孤馆人留”。此句出自汉高祖刘邦的典故，新丰地属今陕西临潼县东北，刘邦得天下后，将父亲接到京中，而刘父思乡之情很浓，于是将街道格局改成丰邑的样子，并另建村镇，并迁来丰邑的居民，所以叫新丰。《新唐书·马周传》记载马周未发迹时，曾旅居新丰，却受客家冷遇。所以后人多用旅居新丰表达羁旅客愁、备受冷落的情怀，而并不一定真的是旅居新丰。从这一句可以看出全曲的意旨。天一阁本《录鬼簿》记载徐再思只做过“嘉兴路吏”。《坚瓠集·丁集》说他“旅居江湖，十年不归”。由此可见徐再思曾有北上的经历，而且滞留有十年之久，除此曲之外，他的“山色投西去，羁情望北游”（商调《悟叶儿·革步》）、“回首江南倦客，西湖诗债，梅花等我须归”（[越调]《天净沙·别高宰》）、“十年不到湖山，齐楚秦燕，皓首苍颜”，均可见一斑。徐再思北上旅居已是中年，郁郁不得志，华发新生，不得不感慨江南子弟他乡老的落魄和无奈。十年游宦归梦远，让他感到十分惆怅。
凛列风吹，雪花飘坠，弥天地。不辨高低，似一片琼瑶砌。
呜呼，天苍苍而高也，上果有帝耶?帝果有苑囿、宫室、观阁之玩耶?苟信然，则天之高邈，帝之尊严，亦宜有人物文采愈此世者，何独眷眷于长吉而使其不寿耶?噫，又岂世所谓才而奇者，不独地上少，即天上亦不多耶?长吉生二十七年，位不过奉礼太常，时人亦多排摈毁斥之，又岂才而奇者，帝独重之，而人反不重耶?又岂人见会胜帝耶?

梦中为人跋画两绝 其二拼音解读：

jun1 qíng fù hé sì ？
lèi qīn huā àn xiāng xiāo ¤
dōu mén zhàng yǐn wú xù ，
juàn dì fēng lái hū chuī sàn ，
“sān gèng guī mèng sān gèng hòu ”diǎn míng le shī rén yè bú néng mèi ，chóu cháng bǎi jié de xīn qíng 。sān gèng jí shì wǔ yè ，wǔ yè mèng huí ，zài nán rù mián 。“luò dēng huā qí wèi shōu ”，yè lán jìng ，dēng huā luò jìn ，yǔ shēng wèi tíng ，dī dī yóu rú qiāo qí yī bān ，sòng dài hè zhù yǒu cí shuō ：“sān gèng yuè ，zhōng tíng qià zhào lí huā xuě ；lí huā xuě ，bú shèng qī duàn ，dù juān tí xuè 。”（《yì qín é 》）kě jiàn zài sān gèng zhī yè ，tiān yá gū kè ，gèng tiān chóu xù ，“sān gèng ”hé “wú tóng ”、“bā jiāo ”、“yè yǔ ”yī yàng shì gū jì de xiàng zhēng 。zuò zhě yòng le zhè me duō yǔ yán miáo xiě le yī gè qīng lěng gū kǔ de yè wǎn ，qí shí zhī yǒu yī gè yuán yīn ，nà jiù shì ：“tàn xīn fēng nì lǚ yān liú 。”《tài píng lè fǔ 》zuò “tàn xīn fēng gū guǎn rén liú ”。cǐ jù chū zì hàn gāo zǔ liú bāng de diǎn gù ，xīn fēng dì shǔ jīn shǎn xī lín tóng xiàn dōng běi ，liú bāng dé tiān xià hòu ，jiāng fù qīn jiē dào jīng zhōng ，ér liú fù sī xiāng zhī qíng hěn nóng ，yú shì jiāng jiē dào gé jú gǎi chéng fēng yì de yàng zǐ ，bìng lìng jiàn cūn zhèn ，bìng qiān lái fēng yì de jū mín ，suǒ yǐ jiào xīn fēng 。《xīn táng shū ·mǎ zhōu chuán 》jì zǎi mǎ zhōu wèi fā jì shí ，céng lǚ jū xīn fēng ，què shòu kè jiā lěng yù 。suǒ yǐ hòu rén duō yòng lǚ jū xīn fēng biǎo dá jī lǚ kè chóu 、bèi shòu lěng luò de qíng huái ，ér bìng bú yī dìng zhēn de shì lǚ jū xīn fēng 。cóng zhè yī jù kě yǐ kàn chū quán qǔ de yì zhǐ 。tiān yī gé běn 《lù guǐ bù 》jì zǎi xú zài sī zhī zuò guò “jiā xìng lù lì ”。《jiān hù jí ·dīng jí 》shuō tā “lǚ jū jiāng hú ，shí nián bú guī ”。yóu cǐ kě jiàn xú zài sī céng yǒu běi shàng de jīng lì ，ér qiě zhì liú yǒu shí nián zhī jiǔ ，chú cǐ qǔ zhī wài ，tā de “shān sè tóu xī qù ，jī qíng wàng běi yóu ”（shāng diào 《wù yè ér ·gé bù 》）、“huí shǒu jiāng nán juàn kè ，xī hú shī zhài ，méi huā děng wǒ xū guī ”（[yuè diào ]《tiān jìng shā ·bié gāo zǎi 》）、“shí nián bú dào hú shān ，qí chǔ qín yàn ，hào shǒu cāng yán ”，jun1 kě jiàn yī bān 。xú zài sī běi shàng lǚ jū yǐ shì zhōng nián ，yù yù bú dé zhì ，huá fā xīn shēng ，bú dé bú gǎn kǎi jiāng nán zǐ dì tā xiāng lǎo de luò pò hé wú nài 。shí nián yóu huàn guī mèng yuǎn ，ràng tā gǎn dào shí fèn chóu chàng 。
lǐn liè fēng chuī ，xuě huā piāo zhuì ，mí tiān dì 。bú biàn gāo dī ，sì yī piàn qióng yáo qì 。
wū hū ，tiān cāng cāng ér gāo yě ，shàng guǒ yǒu dì yē ?dì guǒ yǒu yuàn yòu 、gōng shì 、guān gé zhī wán yē ?gǒu xìn rán ，zé tiān zhī gāo miǎo ，dì zhī zūn yán ，yì yí yǒu rén wù wén cǎi yù cǐ shì zhě ，hé dú juàn juàn yú zhǎng jí ér shǐ qí bú shòu yē ?yī ，yòu qǐ shì suǒ wèi cái ér qí zhě ，bú dú dì shàng shǎo ，jí tiān shàng yì bú duō yē ?zhǎng jí shēng èr shí qī nián ，wèi bú guò fèng lǐ tài cháng ，shí rén yì duō pái bìn huǐ chì zhī ，yòu qǐ cái ér qí zhě ，dì dú zhòng zhī ，ér rén fǎn bú zhòng yē ?yòu qǐ rén jiàn huì shèng dì yē ?

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

呜呼，天苍苍而高也，上果有帝耶?帝果有苑囿、宫室、观阁之玩耶?苟信然，则天之高邈，帝之尊严，亦宜有人物文采愈此世者，何独眷眷于长吉而使其不寿耶?噫，又岂世所谓才而奇者，不独地上少，即天上亦不多耶?长吉生二十七年，位不过奉礼太常，时人亦多排摈毁斥之，又岂才而奇者，帝独重之，而人反不重耶?又岂人见会胜帝耶?
都门帐饮无绪，

相关赏析

卷地风来忽吹散，
报的众位大人得知，今有秦将领兵至于城下索战哩。不妨事，则今日我与廉将军同共擒拿秦将去。大夫之功，已见于前。今日廉颇同大夫领着雄兵，擒拿秦将，走一遭去来。
留人留不住，情人在醉中解缆随着兰舟远去。一只船桨划出碧波漫漫春江路，霎时过尽黄莺啼叫处。渡口上杨柳青青，枝枝叶叶是离情。此地别后书信不要再寄，画楼欢(...)
风月夜，几处前踪旧迹。忍思忆。这回望断，永作终天隔。向仙岛，归冥路，两无消息。

作者介绍

郭绰 郭绰，嵊县（今浙江嵊州）人。孝宗淳熙十四年（一一八七）进士。事见《剡录》卷一。