和李伯时韵送行七首 其二

和李伯时韵送行七首 其二原文：

古代词人写上元灯节的词，不计其数，辛弃疾的这一首，却没有人认为可有可无，因此也可以称作是豪杰了。然而究其实际，上阕除了渲染一片热闹的盛况外，并无什么独特之处。作者把火树写成与固定的灯彩，把“星雨”写成流动的烟火。若说好，就好在想象：东风还未催开百花，却先吹放了元宵节的火树银花。它不但吹开地上的灯花，而且还从天上吹落了如雨的彩星——燃放的烟火，先冲上云霄，而后自空中而落，好似陨星雨。“花千树”描绘五光十色的彩灯缀满街巷，好像一夜之间被春风吹开的千树繁花一样。这是化用唐朝诗人岑参的“忽如一夜春风来，千树万树梨花开”。然后写车马、鼓乐、灯月交辉的人间仙境——“玉壶”，写那民间艺人们载歌载舞、鱼龙漫衍的“社火”百戏，极为繁华热闹(...)
（1）这是一首描写和歌颂侠客的古体五言诗，是李白乐府三一首中的一首。行，这里不是行走的行，而是歌行体的行，等于说“侠客的歌”。（2）赵客，燕赵之地的侠客。自古燕赵多慷慨悲歌之士。《庄子·说剑》：“昔赵文王好剑，剑士夹门而客三千余人。”缦，没有花纹。胡缨，古时将北方少数民族通称为胡；缨，系冠帽的带子。缦胡缨，即少数民族做工粗糙的没有花纹的带子。这句写侠客的冠带。（3）吴钩，宝刀名。霜雪明，谓宝刀的锋刃像霜雪一样明亮。（4）飒沓，群飞的样子，形容马跑得快。（5）这两句原自《庄子·说剑》：“臣之剑十步一人，千里不留行。”这里是说侠客剑术高强，而且勇敢。（6）信陵，信陵君，战国四公子之一，为人礼贤下士，门下食客三千余人。（7）朱亥、侯嬴都是信陵君的门客。朱本是一屠夫，侯原是魏国都城大梁东门的门官，两人都受到信陵君的礼遇，都为信陵君所用。炙，烤肉。啖，吃。啖朱亥，让朱亥来吃。（8）这两句说，几杯酒下肚（古诗文中，三、九常是虚指）就作出了承诺，并(...)
沧岛云连，绿瀛秋入，暮景欲沈洲屿。无浪无风天地白，听得潮生人语。擎空孤柱。翠倚高阁凭虚，中流苍碧迷烟雾。惟见广寒门外，青无重数。
菩萨蛮（绿芜墙绕青苔院）这首词通篇写景，而人物的内心的活动即妙合于景物描绘之中，“情景名为二，而实不可离，神于诗者妙合无垠。巧者则情中景，景中情。”（《夕堂永日绪论》）上片展现映入帘内之人眼中的庭院景象，由远而近，由静到动。首句写院墙，其上绿草杂生，围住寂寂庭院，院内青苔满地，可见人迹罕至，古诗亦有云：“并由履迹少，一夜上阶生。”“中庭”句指正午时分阳光淡淡投上蕉叶，“卷”字形容蕉叶卷心，姿态自然。李清照词曰：“窗前谁种芭蕉树，阴满中庭，阴满中庭、叶叶心心，舒卷有余情。”蕉叶大而遮荫，庭院因而显得幽深。“蝴蝶”句点出阶前无人，出入花丛林间的蝶儿也款款而来。末句只写帘儿轻垂，随风微动，“一行珠帘闲不卷”，帘内之人的所见所感则含蓄不露，“‘池塘生春草’、‘蝴蝶飞南园’、‘明月照积雪’，皆心中目中与相融浃，一出语时，即得珠圆玉润，要亦各视其所怀来而与景相迎者也。”（《夕堂永日绪论》）此是指客观自然景物与诗人自身感受两者能和谐并相互渗透而言。这首词上片写庭院的幽静自然，词人的闲适心情，两者交相融合，韵味隽永。 菩萨蛮（绿芜墙绕青苔院）下片“玉钩”句从“风帘自在垂”而来。燕子多在人家梁间作巢，出入房栊，“还相雕梁藻井，又软语商量不定。”“穿帘海燕双飞去。”由于珠帘不卷，玉钩空悬，双双燕子，呢喃其上，听来是那样低软柔和，真是比“迷离晓梦啼莺”还要悠忽。“宝甃”句写杨花飘飏旋转于井垣四周，优游自如，“不肯画堂朱户，春风自在杨花。”这是庭中景物再现于迷梦之中，“几处”句，依稀闻得簸钱为戏的声音。王建《宫词》云：“暂向玉华阶上坐，簸钱赢得两三筹。”笑语嬉闹，都在隐约之间。这些景物描写给人的印象是似有若无，不可捉摸。 菩萨蛮（绿芜墙绕青苔院）末句方始点出人物，绿窗之下，午梦悠悠，一“轻”字形容似睡非睡，若梦非梦，苏轼有“红窗睡重不闻莺”之句，李清照词云：“浓睡不消残酒。”“轻”就是和“重”、“浓”相对而言。睡重故不闻莺啼，浓睡乃不消残酒，而睡轻则燕语、花飞和簸钱声都如有所闻，若有所见，这种朦胧的景象与词人悠闲的心情亦是相和谐而渗透的，所构成的意境是闲适而又多意外之趣。正如郭忠恕画天外数峰，略有笔墨，而意在笔墨之外。
傍晚五子斜。
全诗仅四句，即有三句采用比喻手法。一、二两句，破空而来，暗喻手法绝高，几乎令人捉摸不到作者笔意所在。“曾经沧海难为水”。是从孟子“观于海者难为水”《孟子·尽心篇》脱化而来。诗句表面上是说，曾经观看过茫茫的大海，对那小小的细流，是不会看在眼里的。它是用大海与河水相比。海面广阔，沧茫无际，雄浑无比，可谓壮观。河水，只不过是举目即可望穿的细流，不足为观。写得意境雄浑深远。然而，这只是表面的意思，其中还蕴含着深刻的思想。第二句，是使用宋玉《高唐赋》里“巫山云雨”的(...)
天街夜色凉如水，
下片连接上文写分别以后，思念同舟赏荷的伊人。“两凝伫”，点出双方黯然难舍之情。伊人去后，唯余寂聊忧闷，耳中不闻遏云歌声，“娇姿”是指怀想中伊人默默无语的姿容，同时也关连到眼前“欲敛娇红向人语”的荷花。
小令入手擒题，以三句写出了金山寺宏伟的外观与富有宗教色彩的精神内质。“苍云”是实景，又暗用《宝雨经》“乘苍云来诣佛所”的佛教语言；“听法神龙”、“渡水胡僧”，则呈示了寺内的宗教气氛与巨大的感召力。龙、僧对举，当是受唐张祜《题润州金山寺》“僧归夜船月，龙出晓堂云”名联的启示，但在曲中更见形象。以下三句鼎足对，则度入了“游金山寺”的“游”。尽管与作者形象直接关联的仅出“人立冰壶”一句，但“诗留”、“塔语”，也间接反映出诗人观景、怀古乃至诗兴遄发的景象。而此三句中，又进一步表现了金山寺的风物特色与文化内涵。这一切都从“风神”落笔，自觉气象不凡。
“别多”以下八句为第三段，写牛郎织女七夕乍会又离的悲痛。一年三百六十日，他们只有一个晚上能够相会，真是“别多会少”，但这是天帝的命令，无可奈何。如果是个忘情者，倒也罢了，却偏偏想起了从前夫唱妇随的无限恩爱，怎能不痛苦万分。他们匆匆相会，离愁别恨还未说完，可是“烛龙已驾随羲和”。神话传说中的烛龙（在北方无日处，目发巨光，睁眼为昼，闭眼为夜），已随御日车之神羲和拉着太阳从东方升起，一年一度的七夕就这样消逝了。守在河边监视他们的天官严厉执行天帝的命令，不(...)

和李伯时韵送行七首 其二拼音解读：

gǔ dài cí rén xiě shàng yuán dēng jiē de cí ，bú jì qí shù ，xīn qì jí de zhè yī shǒu ，què méi yǒu rén rèn wéi kě yǒu kě wú ，yīn cǐ yě kě yǐ chēng zuò shì háo jié le 。rán ér jiū qí shí jì ，shàng què chú le xuàn rǎn yī piàn rè nào de shèng kuàng wài ，bìng wú shí me dú tè zhī chù 。zuò zhě bǎ huǒ shù xiě chéng yǔ gù dìng de dēng cǎi ，bǎ “xīng yǔ ”xiě chéng liú dòng de yān huǒ 。ruò shuō hǎo ，jiù hǎo zài xiǎng xiàng ：dōng fēng hái wèi cuī kāi bǎi huā ，què xiān chuī fàng le yuán xiāo jiē de huǒ shù yín huā 。tā bú dàn chuī kāi dì shàng de dēng huā ，ér qiě hái cóng tiān shàng chuī luò le rú yǔ de cǎi xīng ——rán fàng de yān huǒ ，xiān chōng shàng yún xiāo ，ér hòu zì kōng zhōng ér luò ，hǎo sì yǔn xīng yǔ 。“huā qiān shù ”miáo huì wǔ guāng shí sè de cǎi dēng zhuì mǎn jiē xiàng ，hǎo xiàng yī yè zhī jiān bèi chūn fēng chuī kāi de qiān shù fán huā yī yàng 。zhè shì huà yòng táng cháo shī rén cén cān de “hū rú yī yè chūn fēng lái ，qiān shù wàn shù lí huā kāi ”。rán hòu xiě chē mǎ 、gǔ lè 、dēng yuè jiāo huī de rén jiān xiān jìng ——“yù hú ”，xiě nà mín jiān yì rén men zǎi gē zǎi wǔ 、yú lóng màn yǎn de “shè huǒ ”bǎi xì ，jí wéi fán huá rè nào (...)
（1）zhè shì yī shǒu miáo xiě hé gē sòng xiá kè de gǔ tǐ wǔ yán shī ，shì lǐ bái lè fǔ sān yī shǒu zhōng de yī shǒu 。háng ，zhè lǐ bú shì háng zǒu de háng ，ér shì gē háng tǐ de háng ，děng yú shuō “xiá kè de gē ”。（2）zhào kè ，yàn zhào zhī dì de xiá kè 。zì gǔ yàn zhào duō kāng kǎi bēi gē zhī shì 。《zhuāng zǐ ·shuō jiàn 》：“xī zhào wén wáng hǎo jiàn ，jiàn shì jiá mén ér kè sān qiān yú rén 。”màn ，méi yǒu huā wén 。hú yīng ，gǔ shí jiāng běi fāng shǎo shù mín zú tōng chēng wéi hú ；yīng ，xì guàn mào de dài zǐ 。màn hú yīng ，jí shǎo shù mín zú zuò gōng cū cāo de méi yǒu huā wén de dài zǐ 。zhè jù xiě xiá kè de guàn dài 。（3）wú gōu ，bǎo dāo míng 。shuāng xuě míng ，wèi bǎo dāo de fēng rèn xiàng shuāng xuě yī yàng míng liàng 。（4）sà tà ，qún fēi de yàng zǐ ，xíng róng mǎ pǎo dé kuài 。（5）zhè liǎng jù yuán zì 《zhuāng zǐ ·shuō jiàn 》：“chén zhī jiàn shí bù yī rén ，qiān lǐ bú liú háng 。”zhè lǐ shì shuō xiá kè jiàn shù gāo qiáng ，ér qiě yǒng gǎn 。（6）xìn líng ，xìn líng jun1 ，zhàn guó sì gōng zǐ zhī yī ，wéi rén lǐ xián xià shì ，mén xià shí kè sān qiān yú rén 。（7）zhū hài 、hóu yíng dōu shì xìn líng jun1 de mén kè 。zhū běn shì yī tú fū ，hóu yuán shì wèi guó dōu chéng dà liáng dōng mén de mén guān ，liǎng rén dōu shòu dào xìn líng jun1 de lǐ yù ，dōu wéi xìn líng jun1 suǒ yòng 。zhì ，kǎo ròu 。dàn ，chī 。dàn zhū hài ，ràng zhū hài lái chī 。（8）zhè liǎng jù shuō ，jǐ bēi jiǔ xià dù （gǔ shī wén zhōng ，sān 、jiǔ cháng shì xū zhǐ ）jiù zuò chū le chéng nuò ，bìng (...)
cāng dǎo yún lián ，lǜ yíng qiū rù ，mù jǐng yù shěn zhōu yǔ 。wú làng wú fēng tiān dì bái ，tīng dé cháo shēng rén yǔ 。qíng kōng gū zhù 。cuì yǐ gāo gé píng xū ，zhōng liú cāng bì mí yān wù 。wéi jiàn guǎng hán mén wài ，qīng wú zhòng shù 。
pú sà mán （lǜ wú qiáng rào qīng tái yuàn ）zhè shǒu cí tōng piān xiě jǐng ，ér rén wù de nèi xīn de huó dòng jí miào hé yú jǐng wù miáo huì zhī zhōng ，“qíng jǐng míng wéi èr ，ér shí bú kě lí ，shén yú shī zhě miào hé wú yín 。qiǎo zhě zé qíng zhōng jǐng ，jǐng zhōng qíng 。”（《xī táng yǒng rì xù lùn 》）shàng piàn zhǎn xiàn yìng rù lián nèi zhī rén yǎn zhōng de tíng yuàn jǐng xiàng ，yóu yuǎn ér jìn ，yóu jìng dào dòng 。shǒu jù xiě yuàn qiáng ，qí shàng lǜ cǎo zá shēng ，wéi zhù jì jì tíng yuàn ，yuàn nèi qīng tái mǎn dì ，kě jiàn rén jì hǎn zhì ，gǔ shī yì yǒu yún ：“bìng yóu lǚ jì shǎo ，yī yè shàng jiē shēng 。”“zhōng tíng ”jù zhǐ zhèng wǔ shí fèn yáng guāng dàn dàn tóu shàng jiāo yè ，“juàn ”zì xíng róng jiāo yè juàn xīn ，zī tài zì rán 。lǐ qīng zhào cí yuē ：“chuāng qián shuí zhǒng bā jiāo shù ，yīn mǎn zhōng tíng ，yīn mǎn zhōng tíng 、yè yè xīn xīn ，shū juàn yǒu yú qíng 。”jiāo yè dà ér zhē yīn ，tíng yuàn yīn ér xiǎn dé yōu shēn 。“hú dié ”jù diǎn chū jiē qián wú rén ，chū rù huā cóng lín jiān de dié ér yě kuǎn kuǎn ér lái 。mò jù zhī xiě lián ér qīng chuí ，suí fēng wēi dòng ，“yī háng zhū lián xián bú juàn ”，lián nèi zhī rén de suǒ jiàn suǒ gǎn zé hán xù bú lù ，“‘chí táng shēng chūn cǎo ’、‘hú dié fēi nán yuán ’、‘míng yuè zhào jī xuě ’，jiē xīn zhōng mù zhōng yǔ xiàng róng jiā ，yī chū yǔ shí ，jí dé zhū yuán yù rùn ，yào yì gè shì qí suǒ huái lái ér yǔ jǐng xiàng yíng zhě yě 。”（《xī táng yǒng rì xù lùn 》）cǐ shì zhǐ kè guān zì rán jǐng wù yǔ shī rén zì shēn gǎn shòu liǎng zhě néng hé xié bìng xiàng hù shèn tòu ér yán 。zhè shǒu cí shàng piàn xiě tíng yuàn de yōu jìng zì rán ，cí rén de xián shì xīn qíng ，liǎng zhě jiāo xiàng róng hé ，yùn wèi jun4 yǒng 。 pú sà mán （lǜ wú qiáng rào qīng tái yuàn ）xià piàn “yù gōu ”jù cóng “fēng lián zì zài chuí ”ér lái 。yàn zǐ duō zài rén jiā liáng jiān zuò cháo ，chū rù fáng lóng ，“hái xiàng diāo liáng zǎo jǐng ，yòu ruǎn yǔ shāng liàng bú dìng 。”“chuān lián hǎi yàn shuāng fēi qù 。”yóu yú zhū lián bú juàn ，yù gōu kōng xuán ，shuāng shuāng yàn zǐ ，ne nán qí shàng ，tīng lái shì nà yàng dī ruǎn róu hé ，zhēn shì bǐ “mí lí xiǎo mèng tí yīng ”hái yào yōu hū 。“bǎo zhòu ”jù xiě yáng huā piāo yáng xuán zhuǎn yú jǐng yuán sì zhōu ，yōu yóu zì rú ，“bú kěn huà táng zhū hù ，chūn fēng zì zài yáng huā 。”zhè shì tíng zhōng jǐng wù zài xiàn yú mí mèng zhī zhōng ，“jǐ chù ”jù ，yī xī wén dé bò qián wéi xì de shēng yīn 。wáng jiàn 《gōng cí 》yún ：“zàn xiàng yù huá jiē shàng zuò ，bò qián yíng dé liǎng sān chóu 。”xiào yǔ xī nào ，dōu zài yǐn yuē zhī jiān 。zhè xiē jǐng wù miáo xiě gěi rén de yìn xiàng shì sì yǒu ruò wú ，bú kě zhuō mō 。 pú sà mán （lǜ wú qiáng rào qīng tái yuàn ）mò jù fāng shǐ diǎn chū rén wù ，lǜ chuāng zhī xià ，wǔ mèng yōu yōu ，yī “qīng ”zì xíng róng sì shuì fēi shuì ，ruò mèng fēi mèng ，sū shì yǒu “hóng chuāng shuì zhòng bú wén yīng ”zhī jù ，lǐ qīng zhào cí yún ：“nóng shuì bú xiāo cán jiǔ 。”“qīng ”jiù shì hé “zhòng ”、“nóng ”xiàng duì ér yán 。shuì zhòng gù bú wén yīng tí ，nóng shuì nǎi bú xiāo cán jiǔ ，ér shuì qīng zé yàn yǔ 、huā fēi hé bò qián shēng dōu rú yǒu suǒ wén ，ruò yǒu suǒ jiàn ，zhè zhǒng méng lóng de jǐng xiàng yǔ cí rén yōu xián de xīn qíng yì shì xiàng hé xié ér shèn tòu de ，suǒ gòu chéng de yì jìng shì xián shì ér yòu duō yì wài zhī qù 。zhèng rú guō zhōng shù huà tiān wài shù fēng ，luè yǒu bǐ mò ，ér yì zài bǐ mò zhī wài 。
bàng wǎn wǔ zǐ xié 。
quán shī jǐn sì jù ，jí yǒu sān jù cǎi yòng bǐ yù shǒu fǎ 。yī 、èr liǎng jù ，pò kōng ér lái ，àn yù shǒu fǎ jué gāo ，jǐ hū lìng rén zhuō mō bú dào zuò zhě bǐ yì suǒ zài 。“céng jīng cāng hǎi nán wéi shuǐ ”。shì cóng mèng zǐ “guān yú hǎi zhě nán wéi shuǐ ”《mèng zǐ ·jìn xīn piān 》tuō huà ér lái 。shī jù biǎo miàn shàng shì shuō ，céng jīng guān kàn guò máng máng de dà hǎi ，duì nà xiǎo xiǎo de xì liú ，shì bú huì kàn zài yǎn lǐ de 。tā shì yòng dà hǎi yǔ hé shuǐ xiàng bǐ 。hǎi miàn guǎng kuò ，cāng máng wú jì ，xióng hún wú bǐ ，kě wèi zhuàng guān 。hé shuǐ ，zhī bú guò shì jǔ mù jí kě wàng chuān de xì liú ，bú zú wéi guān 。xiě dé yì jìng xióng hún shēn yuǎn 。rán ér ，zhè zhī shì biǎo miàn de yì sī ，qí zhōng hái yùn hán zhe shēn kè de sī xiǎng 。dì èr jù ，shì shǐ yòng sòng yù 《gāo táng fù 》lǐ “wū shān yún yǔ ”de (...)
tiān jiē yè sè liáng rú shuǐ ，
xià piàn lián jiē shàng wén xiě fèn bié yǐ hòu ，sī niàn tóng zhōu shǎng hé de yī rén 。“liǎng níng zhù ”，diǎn chū shuāng fāng àn rán nán shě zhī qíng 。yī rén qù hòu ，wéi yú jì liáo yōu mèn ，ěr zhōng bú wén è yún gē shēng ，“jiāo zī ”shì zhǐ huái xiǎng zhōng yī rén mò mò wú yǔ de zī róng ，tóng shí yě guān lián dào yǎn qián “yù liǎn jiāo hóng xiàng rén yǔ ”de hé huā 。
xiǎo lìng rù shǒu qín tí ，yǐ sān jù xiě chū le jīn shān sì hóng wěi de wài guān yǔ fù yǒu zōng jiāo sè cǎi de jīng shén nèi zhì 。“cāng yún ”shì shí jǐng ，yòu àn yòng 《bǎo yǔ jīng 》“chéng cāng yún lái yì fó suǒ ”de fó jiāo yǔ yán ；“tīng fǎ shén lóng ”、“dù shuǐ hú sēng ”，zé chéng shì le sì nèi de zōng jiāo qì fēn yǔ jù dà de gǎn zhào lì 。lóng 、sēng duì jǔ ，dāng shì shòu táng zhāng hù 《tí rùn zhōu jīn shān sì 》“sēng guī yè chuán yuè ，lóng chū xiǎo táng yún ”míng lián de qǐ shì ，dàn zài qǔ zhōng gèng jiàn xíng xiàng 。yǐ xià sān jù dǐng zú duì ，zé dù rù le “yóu jīn shān sì ”de “yóu ”。jìn guǎn yǔ zuò zhě xíng xiàng zhí jiē guān lián de jǐn chū “rén lì bīng hú ”yī jù ，dàn “shī liú ”、“tǎ yǔ ”，yě jiān jiē fǎn yìng chū shī rén guān jǐng 、huái gǔ nǎi zhì shī xìng chuán fā de jǐng xiàng 。ér cǐ sān jù zhōng ，yòu jìn yī bù biǎo xiàn le jīn shān sì de fēng wù tè sè yǔ wén huà nèi hán 。zhè yī qiē dōu cóng “fēng shén ”luò bǐ ，zì jiào qì xiàng bú fán 。
“bié duō ”yǐ xià bā jù wéi dì sān duàn ，xiě niú láng zhī nǚ qī xī zhà huì yòu lí de bēi tòng 。yī nián sān bǎi liù shí rì ，tā men zhī yǒu yī gè wǎn shàng néng gòu xiàng huì ，zhēn shì “bié duō huì shǎo ”，dàn zhè shì tiān dì de mìng lìng ，wú kě nài hé 。rú guǒ shì gè wàng qíng zhě ，dǎo yě bà le ，què piān piān xiǎng qǐ le cóng qián fū chàng fù suí de wú xiàn ēn ài ，zěn néng bú tòng kǔ wàn fèn 。tā men cōng cōng xiàng huì ，lí chóu bié hèn hái wèi shuō wán ，kě shì “zhú lóng yǐ jià suí xī hé ”。shén huà chuán shuō zhōng de zhú lóng （zài běi fāng wú rì chù ，mù fā jù guāng ，zhēng yǎn wéi zhòu ，bì yǎn wéi yè ），yǐ suí yù rì chē zhī shén xī hé lā zhe tài yáng cóng dōng fāng shēng qǐ ，yī nián yī dù de qī xī jiù zhè yàng xiāo shì le 。shǒu zài hé biān jiān shì tā men de tiān guān yán lì zhí háng tiān dì de mìng lìng ，bú (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

“别多”以下八句为第三段，写牛郎织女七夕乍会又离的悲痛。一年三百六十日，他们只有一个晚上能够相会，真是“别多会少”，但这是天帝的命令，无可奈何。如果是个忘情者，倒也罢了，却偏偏想起了从前夫唱妇随的无限恩爱，怎能不痛苦万分。他们匆匆相会，离愁别恨还未说完，可是“烛龙已驾随羲和”。神话传说中的烛龙（在北方无日处，目发巨光，睁眼为昼，闭眼为夜），已随御日车之神羲和拉着太阳从东方升起，一年一度的七夕就这样消逝了。守在河边监视他们的天官严厉执行天帝的命令，不(...)
小令入手擒题，以三句写出了金山寺宏伟的外观与富有宗教色彩的精神内质。“苍云”是实景，又暗用《宝雨经》“乘苍云来诣佛所”的佛教语言；“听法神龙”、“渡水胡僧”，则呈示了寺内的宗教气氛与巨大的感召力。龙、僧对举，当是受唐张祜《题润州金山寺》“僧归夜船月，龙出晓堂云”名联的启示，但在曲中更见形象。以下三句鼎足对，则度入了“游金山寺”的“游”。尽管与作者形象直接关联的仅出“人立冰壶”一句，但“诗留”、“塔语”，也间接反映出诗人观景、怀古乃至诗兴遄发的景象。而此三句中，又进一步表现了金山寺的风物特色与文化内涵。这一切都从“风神”落笔，自觉气象不凡。

相关赏析

“飞锡(...)
恼杀东风误少年。
尾联对结，并分承五六两句。诗人备尝艰难潦倒之苦，国难家愁，使自己白发日多，再加上因病断酒，悲愁就更难排遣。本来兴会盎然地登高望远，此时却平白无故地惹(...)
“不能手提天下往，何忍身去游其间？ ”，不能将整个世界拎在手里同去，又怎忍心只身独往那清凉世界昆仑和蓬莱山呢？诗人尽情抒发了愿与(...)

作者介绍

陆廷楫 陆廷楫，字用济。清无锡人。康熙时诸生。有《餐兰集》。