霓裳中序第一

霓裳中序第一原文：

上阕开头二句：“家住苍烟落照间，丝毫尘事不相关。”把自己所居住的环境写得是如此的优美而又纯净。“苍烟落照”四字，不禁让人联想起陶渊明《归园田居》其一“蔼蔼远人村，依依墟里烟”的意境，一经讽诵便难以忘怀。“苍烟”犹青烟，字面已包含着作者的感情色彩。“落照”这个词里虽然没有表示颜色的字，但也有色彩暗含其中，引起读者的多种的联想。词人以“苍烟落照”四字点缀自己居处的环境，意在与龌龊的仕途作鲜明的对比。所以在第二句中就直接点明住在这里与尘事毫不相关，可以一尘不染，安心地过着隐居的生活。这也正是陶渊明《归园田居》里“户庭无尘杂，虚室有余闲(...)
这首词起句陡兀，用一“狂”字笼罩全篇，藉以抒写胸中雄健豪放的一腔磊落之气。“狂”虽是聊发，却缘自真实。苏轼外任或谪居时期常常以“疏狂”、“狂”、“老狂”自况。如《十拍子》：“强染霜髭扶翠袖，莫道狂夫不解狂。狂夫老更狂。”苏轼时年四十，正值盛年，不应言老，却自称“老夫” ，又言“聊发”，与“少年”二字形成强烈反差，形象地透视出、流露出内心郁积的情绪。此中意味，需要特别体会。他左手牵黄狗，右手擎猎鹰，头戴锦绣的帽子，身披貂皮的外衣，一身猎装，气宇轩昂，何等威武。“千骑卷平冈”，一“卷”字，突现出太守(...)
，聆我慷慨言[10] 。
渔阳秋早。
第二部分（从“御史府中乌夜啼”到“燕歌赵舞为君开”）主要以市井娼家为中心，写形形色色人物的夜生活。《汉书·朱博传》说长安御史府中柏树上有乌鸦栖息数以千计，《史记·汲郑列传》说翟公为廷尉罢官后门可罗雀，这部分开始二句即活用典故。“乌夜啼”与“隐隐朱城临玉道，遥遥翠幰没金堤”写出黄昏景象，表明时间进入暮夜。“雀欲栖”则暗示御史、廷尉一类执法官门庭冷落，没有权力。夜长安遂成为“冒险家”的乐园，这里有挟弹飞鹰的浪荡公子，有暗算公吏的不法少年（汉代长安少年有谋杀官吏为人报仇的组织，行动前设赤白黑三种弹丸，摸取以分派任务，故称“探丸借客”），有仗剑行游的侠客……这些白天各在一方的人气味相投，似乎邀约好一样，夜来都在娼家聚会了。用“桃李蹊”指娼家，不特因桃李可喻艳色，而且因“桃李不言，下自成蹊”的成语，暗示那也是人来人往、别有一种闹热的去处。人们在这里迷恋歌舞，陶醉于氛氲的口香，拜倒在紫罗裙下。娼门内“北堂夜夜人如月”，表面上看青春可以永葆；娼门外“南陌朝朝骑似云”，表面上看门庭不会冷落。这里点出从“夜”到“朝”，与前一部分“龙含”二句点出从“朝”到“晚”，时间上彼此连续，可见长安人的享乐是夜以继日，周而复始。长安街道纵横，市面繁荣，而娼家特多（“南陌北堂连北里”），几成“社交中心”。除了上述几种逍遥人物，还有大批禁军军官（“金吾”）玩忽职守来此饮酒取乐。这里是各种“货色”的大展览。《史记·滑稽列传》写道：“日暮酒阑，合尊促坐，男女同席，履舄交错。杯盘狼藉，堂上烛灭”，“罗襦襟解，微闻芗（香）泽”，这里“罗襦宝带为君解”，即用其一二字暗示同样场面。古时燕赵二国歌舞发达且多佳人，故又以“燕歌赵舞”极写其声色娱乐。这部分里，长安各色人物摇镜头式地一幕幕出现，闻一多曾说：“通过‘五剧三条’的‘弱柳青槐’来‘共宿娼家桃李蹊’。诚然，这不是一场美丽的热闹。但这颠狂中有战栗，堕落中有灵性。”决非贫血而萎靡的宫体诗所可比拟。
此词怀古感事。作者本为宋人，盖有伤于北宋王朝之覆灭，南宋偏安江左，中原恢复无望。上片痛国家沦陷，下片悲人民流离。南朝诸代，国祚短促，相继灭亡，本属伤心之事。而统治者不以此为鉴，还在唱《后庭花》那样的靡靡之音，荒淫无度，宜其重蹈覆辙之祸。当日中州甲第，久易主人；南国佳人，香消尘梦。商女琵琶，弹不尽沦落生涯；司马衫袖，湿多少同情眼(...)
懒神仙，懒窝中打坐几多年。梦魂不到青云殿，酒兴诗颠。轻便如宰相权，冷淡如名贤传，自在如彭泽县。苍天负我，我负苍天。
嫮目宜笑，娥眉曼只。
未见笼云心，谁知负霜骨
吉日兮辰良，穆将愉兮上皇；

霓裳中序第一拼音解读：

shàng què kāi tóu èr jù ：“jiā zhù cāng yān luò zhào jiān ，sī háo chén shì bú xiàng guān 。”bǎ zì jǐ suǒ jū zhù de huán jìng xiě dé shì rú cǐ de yōu měi ér yòu chún jìng 。“cāng yān luò zhào ”sì zì ，bú jìn ràng rén lián xiǎng qǐ táo yuān míng 《guī yuán tián jū 》qí yī “ǎi ǎi yuǎn rén cūn ，yī yī xū lǐ yān ”de yì jìng ，yī jīng fěng sòng biàn nán yǐ wàng huái 。“cāng yān ”yóu qīng yān ，zì miàn yǐ bāo hán zhe zuò zhě de gǎn qíng sè cǎi 。“luò zhào ”zhè gè cí lǐ suī rán méi yǒu biǎo shì yán sè de zì ，dàn yě yǒu sè cǎi àn hán qí zhōng ，yǐn qǐ dú zhě de duō zhǒng de lián xiǎng 。cí rén yǐ “cāng yān luò zhào ”sì zì diǎn zhuì zì jǐ jū chù de huán jìng ，yì zài yǔ wò chuò de shì tú zuò xiān míng de duì bǐ 。suǒ yǐ zài dì èr jù zhōng jiù zhí jiē diǎn míng zhù zài zhè lǐ yǔ chén shì háo bú xiàng guān ，kě yǐ yī chén bú rǎn ，ān xīn dì guò zhe yǐn jū de shēng huó 。zhè yě zhèng shì táo yuān míng 《guī yuán tián jū 》lǐ “hù tíng wú chén zá ，xū shì yǒu yú xián (...)
zhè shǒu cí qǐ jù dǒu wū ，yòng yī “kuáng ”zì lóng zhào quán piān ，jiè yǐ shū xiě xiōng zhōng xióng jiàn háo fàng de yī qiāng lěi luò zhī qì 。“kuáng ”suī shì liáo fā ，què yuán zì zhēn shí 。sū shì wài rèn huò zhé jū shí qī cháng cháng yǐ “shū kuáng ”、“kuáng ”、“lǎo kuáng ”zì kuàng 。rú 《shí pāi zǐ 》：“qiáng rǎn shuāng zī fú cuì xiù ，mò dào kuáng fū bú jiě kuáng 。kuáng fū lǎo gèng kuáng 。”sū shì shí nián sì shí ，zhèng zhí shèng nián ，bú yīng yán lǎo ，què zì chēng “lǎo fū ” ，yòu yán “liáo fā ”，yǔ “shǎo nián ”èr zì xíng chéng qiáng liè fǎn chà ，xíng xiàng dì tòu shì chū 、liú lù chū nèi xīn yù jī de qíng xù 。cǐ zhōng yì wèi ，xū yào tè bié tǐ huì 。tā zuǒ shǒu qiān huáng gǒu ，yòu shǒu qíng liè yīng ，tóu dài jǐn xiù de mào zǐ ，shēn pī diāo pí de wài yī ，yī shēn liè zhuāng ，qì yǔ xuān áng ，hé děng wēi wǔ 。“qiān qí juàn píng gāng ”，yī “juàn ”zì ，tū xiàn chū tài shǒu (...)
，líng wǒ kāng kǎi yán [10] 。
yú yáng qiū zǎo 。
dì èr bù fèn （cóng “yù shǐ fǔ zhōng wū yè tí ”dào “yàn gē zhào wǔ wéi jun1 kāi ”）zhǔ yào yǐ shì jǐng chāng jiā wéi zhōng xīn ，xiě xíng xíng sè sè rén wù de yè shēng huó 。《hàn shū ·zhū bó chuán 》shuō zhǎng ān yù shǐ fǔ zhōng bǎi shù shàng yǒu wū yā qī xī shù yǐ qiān jì ，《shǐ jì ·jí zhèng liè chuán 》shuō zhái gōng wéi tíng wèi bà guān hòu mén kě luó què ，zhè bù fèn kāi shǐ èr jù jí huó yòng diǎn gù 。“wū yè tí ”yǔ “yǐn yǐn zhū chéng lín yù dào ，yáo yáo cuì xiǎn méi jīn dī ”xiě chū huáng hūn jǐng xiàng ，biǎo míng shí jiān jìn rù mù yè 。“què yù qī ”zé àn shì yù shǐ 、tíng wèi yī lèi zhí fǎ guān mén tíng lěng luò ，méi yǒu quán lì 。yè zhǎng ān suí chéng wéi “mào xiǎn jiā ”de lè yuán ，zhè lǐ yǒu jiā dàn fēi yīng de làng dàng gōng zǐ ，yǒu àn suàn gōng lì de bú fǎ shǎo nián （hàn dài zhǎng ān shǎo nián yǒu móu shā guān lì wéi rén bào chóu de zǔ zhī ，háng dòng qián shè chì bái hēi sān zhǒng dàn wán ，mō qǔ yǐ fèn pài rèn wù ，gù chēng “tàn wán jiè kè ”），yǒu zhàng jiàn háng yóu de xiá kè ……zhè xiē bái tiān gè zài yī fāng de rén qì wèi xiàng tóu ，sì hū yāo yuē hǎo yī yàng ，yè lái dōu zài chāng jiā jù huì le 。yòng “táo lǐ qī ”zhǐ chāng jiā ，bú tè yīn táo lǐ kě yù yàn sè ，ér qiě yīn “táo lǐ bú yán ，xià zì chéng qī ”de chéng yǔ ，àn shì nà yě shì rén lái rén wǎng 、bié yǒu yī zhǒng nào rè de qù chù 。rén men zài zhè lǐ mí liàn gē wǔ ，táo zuì yú fēn yūn de kǒu xiāng ，bài dǎo zài zǐ luó qún xià 。chāng mén nèi “běi táng yè yè rén rú yuè ”，biǎo miàn shàng kàn qīng chūn kě yǐ yǒng bǎo ；chāng mén wài “nán mò cháo cháo qí sì yún ”，biǎo miàn shàng kàn mén tíng bú huì lěng luò 。zhè lǐ diǎn chū cóng “yè ”dào “cháo ”，yǔ qián yī bù fèn “lóng hán ”èr jù diǎn chū cóng “cháo ”dào “wǎn ”，shí jiān shàng bǐ cǐ lián xù ，kě jiàn zhǎng ān rén de xiǎng lè shì yè yǐ jì rì ，zhōu ér fù shǐ 。zhǎng ān jiē dào zòng héng ，shì miàn fán róng ，ér chāng jiā tè duō （“nán mò běi táng lián běi lǐ ”），jǐ chéng “shè jiāo zhōng xīn ”。chú le shàng shù jǐ zhǒng xiāo yáo rén wù ，hái yǒu dà pī jìn jun1 jun1 guān （“jīn wú ”）wán hū zhí shǒu lái cǐ yǐn jiǔ qǔ lè 。zhè lǐ shì gè zhǒng “huò sè ”de dà zhǎn lǎn 。《shǐ jì ·huá jī liè chuán 》xiě dào ：“rì mù jiǔ lán ，hé zūn cù zuò ，nán nǚ tóng xí ，lǚ xì jiāo cuò 。bēi pán láng jiè ，táng shàng zhú miè ”，“luó rú jīn jiě ，wēi wén xiāng （xiāng ）zé ”，zhè lǐ “luó rú bǎo dài wéi jun1 jiě ”，jí yòng qí yī èr zì àn shì tóng yàng chǎng miàn 。gǔ shí yàn zhào èr guó gē wǔ fā dá qiě duō jiā rén ，gù yòu yǐ “yàn gē zhào wǔ ”jí xiě qí shēng sè yú lè 。zhè bù fèn lǐ ，zhǎng ān gè sè rén wù yáo jìng tóu shì dì yī mù mù chū xiàn ，wén yī duō céng shuō ：“tōng guò ‘wǔ jù sān tiáo ’de ‘ruò liǔ qīng huái ’lái ‘gòng xiǔ chāng jiā táo lǐ qī ’。chéng rán ，zhè bú shì yī chǎng měi lì de rè nào 。dàn zhè diān kuáng zhōng yǒu zhàn lì ，duò luò zhōng yǒu líng xìng 。”jué fēi pín xuè ér wěi mí de gōng tǐ shī suǒ kě bǐ nǐ 。
cǐ cí huái gǔ gǎn shì 。zuò zhě běn wéi sòng rén ，gài yǒu shāng yú běi sòng wáng cháo zhī fù miè ，nán sòng piān ān jiāng zuǒ ，zhōng yuán huī fù wú wàng 。shàng piàn tòng guó jiā lún xiàn ，xià piàn bēi rén mín liú lí 。nán cháo zhū dài ，guó zuò duǎn cù ，xiàng jì miè wáng ，běn shǔ shāng xīn zhī shì 。ér tǒng zhì zhě bú yǐ cǐ wéi jiàn ，hái zài chàng 《hòu tíng huā 》nà yàng de mí mí zhī yīn ，huāng yín wú dù ，yí qí zhòng dǎo fù zhé zhī huò 。dāng rì zhōng zhōu jiǎ dì ，jiǔ yì zhǔ rén ；nán guó jiā rén ，xiāng xiāo chén mèng 。shāng nǚ pí pá ，dàn bú jìn lún luò shēng yá ；sī mǎ shān xiù ，shī duō shǎo tóng qíng yǎn (...)
lǎn shén xiān ，lǎn wō zhōng dǎ zuò jǐ duō nián 。mèng hún bú dào qīng yún diàn ，jiǔ xìng shī diān 。qīng biàn rú zǎi xiàng quán ，lěng dàn rú míng xián chuán ，zì zài rú péng zé xiàn 。cāng tiān fù wǒ ，wǒ fù cāng tiān 。
hù mù yí xiào ，é méi màn zhī 。
wèi jiàn lóng yún xīn ，shuí zhī fù shuāng gǔ
jí rì xī chén liáng ，mù jiāng yú xī shàng huáng ；

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

吉日兮辰良，穆将愉兮上皇；
武平产猿，猿(...)

相关赏析

渔阳秋早。
足见开头意象的如此崛起，决非偶然。说明作者在目累累邱坟时被激直的对人生的悟发有其焦灼性。作者确是为眼前图景百触目惊心。也正因为这种悟发和焦灼来自眼前的严峻生活图景以及由此而联到的、长期埋葬在诗人记忆仓库中(...)
后四章是“哀”的原由。前面三章给人迁徙动荡之感，四章起季节与地域都已相对静止，着重抒发诗人的心理活动，这是一种痛定思痛的反思。四章点出莫名其妙地受谗毁中伤，方玉润《诗经原始》说此章“获罪之冤，实为残贼人所挤。‘废’字乃全篇眼目。”因为“废”，哀才接踵而至。五章追思遭“废”的缘故，当是不肯同流合污吧。泉水有清有浊，自己不能和光同尘，所以一天天遭祸、倒霉。屈原有一篇《渔父》，写他志尚高洁不同流俗而遭放逐，游于江潭。渔父对他“举世皆浊己独清”的品格进行批评劝导，屈子不为所动，渔父鼓枻而去，唱道：“沧浪之水清兮，可以濯吾缨；沧浪之水浊兮，可以濯吾足。”其(...)
这首词激昂悲愤。上片写登眺牛渚危亭，览景动情，因景抒怀，抚念昔日抗金的英雄业绩，壮怀激烈。下片换头仍从登眺着笔，由然(...)

作者介绍

华蘅芳 （1833—1902）清江苏金匮人，字若汀。精研数学，深明格致。同治初，上海创立江南机器制造局，多所赞划。在翻译馆译算学、地质等书籍凡十二种。先后主讲上海格致书院、湖北自强学堂、两湖书院及无锡俟实学堂，造就数学人才甚众。又与徐寿制造黄鹄号轮船，为中国自造轮船之始。有《行素轩算学》、《行素轩文存、诗存》。译有《代数术》、《微积溯源》、《三角数理》、《合数术》、《决疑数学》等。