宫词三十三首 其三○

宫词三十三首 其三○原文：

林鹊单栖，
雨窗数朵，梦惊回、天际香浮。似阆苑花神，怜人冷落(...)
暮春，梅子黄熟，纷纷坠落。一位姑娘见此情景，敏锐地感到时光无情，抛人而去，而自己青春流逝，却嫁娶无期，便不禁以梅子兴比，情意急迫地唱出了这首怜惜青春、渴求爱情的诗歌。
自家拈各千户的便是。自从我在那洛河边，买的这春郎孩儿，过日月好疾也，今经可早十三年光景。孩儿生的甚是聪明智慧，他骑的劣马，拽的硬弓，承袭了我这千户官职。我如今年老，耽着疾病，不能痊可。眼见的无那活的人也。我把这一桩事，趁我精细，对孩儿说了罢。我若不与他说知呵，那生那世，又折罚的我无男无女也。春郎孩儿，你近前来，我有句话与你说。阿妈有甚话，对你孩儿说呵，怕做甚么？你本不是我这女直人。你的那父亲是长安人，姓李名彦和。你的奶母叫做张三姑，将来卖与我为儿，你那其间方才七岁。儿也，我如今抬举的你成人长大，顶天立地，噙齿戴发，承袭了我的官职。孩儿也，你久已后不可忘了我的恩念。阿爷不说，你孩儿怎生知道。孩儿，我一发着你明白。这个是过房你的文书。你将的去。我死后你去催趱窝脱银，就跟寻你那父亲去咱。理会的。我这一会儿昏沉上来，扶我到后堂中去咱。阿爷，精细者。衣绝禄尽是前缘，知命须当不怨天。从今父子分离去，再会人间甚岁年？孩儿，我顾不得你了也。阿爷亡逝已过。高原选地，破木造棺，埋殡了阿爷。不敢久停久住，催趱窝脱银，走一遭去。父亲也，只被你痛杀我也！不听好人言，果有忄西惶事。自家李彦和便是。自从那奸夫奸妇，推我在洛河里，谁想那上流头流下一块板来，我抱住那板，得渡过岸上，救了这性命，如今可早十三年光景也。春郎孩儿和张三姑，不知下落。家缘家计，都被火烧的光光了。无计可生，与这大户人家放牛，讨碗饭吃。我在这官道旁放牛。且把这牛来赶在一壁，我在这柳阴直下坐一坐，看有甚么人来。好是烦恼人也！自从在洛河边，奸夫奸妇，把哥哥推在河里，把我险些勒死，把春郎孩儿与了那拈各千户，可早十三年光景了。不知孩儿生死如何？我跟着唱货郎儿张忄敝古老的，谢那老的，教我唱货郎儿度日，把我乡谈都改了。如今这老的亡化已过，临死时曾嘱咐我，你不忘我这恩(...)
君起早(...)
题注：《升庵诗话》卷十三所收该诗的末尾还有两句：“昨别下泪而送旧，今已红妆而迎新。”并注曰：“娼楼之本色也。六朝君臣，朝梁暮陈，何异於此。”江东：自汉至隋唐自安徽、芜湖以下的长江下游两岸地区为江东。作者萧子显出身南梁皇族，南梁的都城是建业（即今南京），属江东地域。诗中所写的场景也当是江东。垂杨挂柳：垂挂着枝条的杨树柳树。　清尘：轻盈的尘土。清，一作轻。日华：太阳的光辉。淇水：即淇河。《诗经·卫风·氓》应属中国文学史上第一首爱情叙事诗，它揭露、批判了当时的男女不平等现象。《氓》中三次咏及淇水（“送子涉淇”、“淇水汤汤”、“淇则有岸”）开“淇河——爱情河”之先河。之后，历代有不少咏及爱情的诗赋中常(...)
今年是处梅花早。分明开到章泉好。兄弟寿杯同。暗香明月风。

宫词三十三首 其三○拼音解读：

lín què dān qī ，
yǔ chuāng shù duǒ ，mèng jīng huí 、tiān jì xiāng fú 。sì láng yuàn huā shén ，lián rén lěng luò (...)
mù chūn ，méi zǐ huáng shú ，fēn fēn zhuì luò 。yī wèi gū niáng jiàn cǐ qíng jǐng ，mǐn ruì dì gǎn dào shí guāng wú qíng ，pāo rén ér qù ，ér zì jǐ qīng chūn liú shì ，què jià qǔ wú qī ，biàn bú jìn yǐ méi zǐ xìng bǐ ，qíng yì jí pò dì chàng chū le zhè shǒu lián xī qīng chūn 、kě qiú ài qíng de shī gē 。
zì jiā niān gè qiān hù de biàn shì 。zì cóng wǒ zài nà luò hé biān ，mǎi de zhè chūn láng hái ér ，guò rì yuè hǎo jí yě ，jīn jīng kě zǎo shí sān nián guāng jǐng 。hái ér shēng de shèn shì cōng míng zhì huì ，tā qí de liè mǎ ，zhuài de yìng gōng ，chéng xí le wǒ zhè qiān hù guān zhí 。wǒ rú jīn nián lǎo ，dān zhe jí bìng ，bú néng quán kě 。yǎn jiàn de wú nà huó de rén yě 。wǒ bǎ zhè yī zhuāng shì ，chèn wǒ jīng xì ，duì hái ér shuō le bà 。wǒ ruò bú yǔ tā shuō zhī hē ，nà shēng nà shì ，yòu shé fá de wǒ wú nán wú nǚ yě 。chūn láng hái ér ，nǐ jìn qián lái ，wǒ yǒu jù huà yǔ nǐ shuō 。ā mā yǒu shèn huà ，duì nǐ hái ér shuō hē ，pà zuò shèn me ？nǐ běn bú shì wǒ zhè nǚ zhí rén 。nǐ de nà fù qīn shì zhǎng ān rén ，xìng lǐ míng yàn hé 。nǐ de nǎi mǔ jiào zuò zhāng sān gū ，jiāng lái mài yǔ wǒ wéi ér ，nǐ nà qí jiān fāng cái qī suì 。ér yě ，wǒ rú jīn tái jǔ de nǐ chéng rén zhǎng dà ，dǐng tiān lì dì ，qín chǐ dài fā ，chéng xí le wǒ de guān zhí 。hái ér yě ，nǐ jiǔ yǐ hòu bú kě wàng le wǒ de ēn niàn 。ā yé bú shuō ，nǐ hái ér zěn shēng zhī dào 。hái ér ，wǒ yī fā zhe nǐ míng bái 。zhè gè shì guò fáng nǐ de wén shū 。nǐ jiāng de qù 。wǒ sǐ hòu nǐ qù cuī zǎn wō tuō yín ，jiù gēn xún nǐ nà fù qīn qù zán 。lǐ huì de 。wǒ zhè yī huì ér hūn chén shàng lái ，fú wǒ dào hòu táng zhōng qù zán 。ā yé ，jīng xì zhě 。yī jué lù jìn shì qián yuán ，zhī mìng xū dāng bú yuàn tiān 。cóng jīn fù zǐ fèn lí qù ，zài huì rén jiān shèn suì nián ？hái ér ，wǒ gù bú dé nǐ le yě 。ā yé wáng shì yǐ guò 。gāo yuán xuǎn dì ，pò mù zào guān ，mái bìn le ā yé 。bú gǎn jiǔ tíng jiǔ zhù ，cuī zǎn wō tuō yín ，zǒu yī zāo qù 。fù qīn yě ，zhī bèi nǐ tòng shā wǒ yě ！bú tīng hǎo rén yán ，guǒ yǒu shù xī huáng shì 。zì jiā lǐ yàn hé biàn shì 。zì cóng nà jiān fū jiān fù ，tuī wǒ zài luò hé lǐ ，shuí xiǎng nà shàng liú tóu liú xià yī kuài bǎn lái ，wǒ bào zhù nà bǎn ，dé dù guò àn shàng ，jiù le zhè xìng mìng ，rú jīn kě zǎo shí sān nián guāng jǐng yě 。chūn láng hái ér hé zhāng sān gū ，bú zhī xià luò 。jiā yuán jiā jì ，dōu bèi huǒ shāo de guāng guāng le 。wú jì kě shēng ，yǔ zhè dà hù rén jiā fàng niú ，tǎo wǎn fàn chī 。wǒ zài zhè guān dào páng fàng niú 。qiě bǎ zhè niú lái gǎn zài yī bì ，wǒ zài zhè liǔ yīn zhí xià zuò yī zuò ，kàn yǒu shèn me rén lái 。hǎo shì fán nǎo rén yě ！zì cóng zài luò hé biān ，jiān fū jiān fù ，bǎ gē gē tuī zài hé lǐ ，bǎ wǒ xiǎn xiē lè sǐ ，bǎ chūn láng hái ér yǔ le nà niān gè qiān hù ，kě zǎo shí sān nián guāng jǐng le 。bú zhī hái ér shēng sǐ rú hé ？wǒ gēn zhe chàng huò láng ér zhāng shù bì gǔ lǎo de ，xiè nà lǎo de ，jiāo wǒ chàng huò láng ér dù rì ，bǎ wǒ xiāng tán dōu gǎi le 。rú jīn zhè lǎo de wáng huà yǐ guò ，lín sǐ shí céng zhǔ fù wǒ ，nǐ bú wàng wǒ zhè ēn (...)
jun1 qǐ zǎo (...)
tí zhù ：《shēng ān shī huà 》juàn shí sān suǒ shōu gāi shī de mò wěi hái yǒu liǎng jù ：“zuó bié xià lèi ér sòng jiù ，jīn yǐ hóng zhuāng ér yíng xīn 。”bìng zhù yuē ：“chāng lóu zhī běn sè yě 。liù cháo jun1 chén ，cháo liáng mù chén ，hé yì yú cǐ 。”jiāng dōng ：zì hàn zhì suí táng zì ān huī 、wú hú yǐ xià de zhǎng jiāng xià yóu liǎng àn dì qū wéi jiāng dōng 。zuò zhě xiāo zǐ xiǎn chū shēn nán liáng huáng zú ，nán liáng de dōu chéng shì jiàn yè （jí jīn nán jīng ），shǔ jiāng dōng dì yù 。shī zhōng suǒ xiě de chǎng jǐng yě dāng shì jiāng dōng 。chuí yáng guà liǔ ：chuí guà zhe zhī tiáo de yáng shù liǔ shù 。　qīng chén ：qīng yíng de chén tǔ 。qīng ，yī zuò qīng 。rì huá ：tài yáng de guāng huī 。qí shuǐ ：jí qí hé 。《shī jīng ·wèi fēng ·máng 》yīng shǔ zhōng guó wén xué shǐ shàng dì yī shǒu ài qíng xù shì shī ，tā jiē lù 、pī pàn le dāng shí de nán nǚ bú píng děng xiàn xiàng 。《máng 》zhōng sān cì yǒng jí qí shuǐ （“sòng zǐ shè qí ”、“qí shuǐ tāng tāng ”、“qí zé yǒu àn ”）kāi “qí hé ——ài qíng hé ”zhī xiān hé 。zhī hòu ，lì dài yǒu bú shǎo yǒng jí ài qíng de shī fù zhōng cháng (...)
jīn nián shì chù méi huā zǎo 。fèn míng kāi dào zhāng quán hǎo 。xiōng dì shòu bēi tóng 。àn xiāng míng yuè fēng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

今年是处梅花早。分明开到章泉好。兄弟寿杯同。暗香明月风。
词的上片以感慨起调，言天涯流落，愁思茫茫，无穷无尽。“天涯流落”，深寓词人的身世之感。苏轼外任多年，类同飘萍，自视亦天涯流落之人。他在徐州仅两年，又调往湖州，南北辗转，这就更增加了他的天涯流落之感。这一句同时也饱含着词人对猝然调离徐州的感慨。“既相逢，却匆匆”两句，转写自己与徐州人士的交往，对邂逅相逢的喜悦，对骤然分别的痛惜，得而复失的哀怨，溢于言表。“携手”两句，写他永远不能忘记自己最后离开此地时依依惜别的动人一幕。“携手佳人”，借与佳人乍逢又别的感触言离(...)

相关赏析

末四句写新婚夫妇临别时的相互郑重叮咛。其中“努力”二句是妻子对丈夫的嘱托，她要丈夫在行役中爱惜自己的青春年华，注意保重身体，同时牢记夫妻间的恩爱与欢乐，体现了一个妻子的关心和担心；“生当”二句是丈夫对妻子的回答：“若能生还，一定与你白头偕老，若死在战场，也将一直把你怀念。”表现了丈夫对爱情的忠贞不渝。这段对话，不仅展示了人物朴实、美好的内心，而且更充实了诗首二句中“两不疑”的内容，使全诗增添了一种悲剧气氛。前贤曾谓悲剧就是将美好的东西毁灭给人看，此诗正符合这样一种说法。男女相爱结为夫妻，原是人生中最美好的事，可是在残酷(...)
理哀弦鸿阵。
若道是成就了洞房中惜玉怜香愿，媒合了翠馆内清风(...)
这首词，是程垓词的代表作之一。在宋金元词苑中，该词牌仅此一篇，程垓的词虽传诵正文，又曾选入《花草粹编》，但因其是一种“僻调”，形式奥妙，(...)

作者介绍

申欢 申欢，不知何许人。申欢前生为梓潼薛君胄。好服食，多寻异书，日诵黄老一百纸。八月十五日，长啸独饮，忽觉两耳有车声，因颓然思寝。头才至席，遂有小车，朱轮青盖，驾赤犊，出耳中，各长二三寸。有二童子，绿帻青帔，亦长二三寸，谓君胄曰：“吾自兜玄国来。”君胄大骇曰：“君适出吾耳，何谓兜玄国来？”二童子曰：“兜玄国在吾耳中，君耳安能处我！”因倾耳示之，乃别有天地。