后天易吟三十首 其二○

后天易吟三十首 其二○原文：

此曲之作，有自来矣。昔胡元大都妓女名莘文秀者，美姿色，与学士王元鼎有姻，亦与阿鲁相契。异期阿与莘仵坐，谈及风情之任。阿曰："(...)
①湘，湘江。②锁，笼罩。③刘琨，《晋书·祖逖传》，说东晋时期将领祖逖年青时就很有抱负，每次和好友刘琨谈论时局，总是慷慨激昂，满怀义愤。为了报效国家，他们在半夜一听到鸡鸣，就披衣起床，拔剑练武，刻苦锻炼。这里是作者以刘琨自喻。④芙蓉，即木芙蓉，是一种原产于中国的植物。唐时，湖南湘、资、沅、澧流域遍种芙蓉。⑤薜荔，俗称凉粉果、木馒头。为桑科常绿攀援或匍匐灌木植物。广泛分布于中国长江以南。⑥橘柚，生长于我国南方的两种常绿乔木。《晏子春秋·内篇杂下》“橘生淮南则为(...)
此词与王安石晚年的诗作相似，以精炼的笔墨描绘了美丽如画的湖光山色。词中营造出清隽秀丽、悠闲恬静的意境，以此来抒发洒脱放达之情，以求得精神上的慰安和解脱。词人描绘春景时，无典故，不雕琢，语言清新、自然，数笔就勾出一幅鲜明秀丽、清俊娴静的画面，其中有日景、夜景，有青山绿水、花红柳翠的明丽色彩，也有流水潺潺、黄鹂鸣啭的声响，而作者的形象就淡入这画面中。全词安逸恬淡的(...)
与意中人相处应当总像刚刚相识的时候，是那样地甜蜜，那样地温馨，那样地深情和快乐。但你我本应当相亲相爱，却为何成了今日的相离相弃？如今轻易地变了心，你却反而说情人间就是容易变心的。我与你就像唐明皇与杨玉环那样，在长生殿起过生死不相离的誓言，却又最终作决绝之别，即使如此，也不生怨。但你又怎比得上当年的唐明皇呢，他总还是与杨玉环有过比(...)
石气何凄凄，老莎如短(...)
其一一步步登上北邙山山坡，远远望见洛阳四周群山。洛阳城显得多么的寂寞，昔日的宫室全都被烧焚。随处可见的是残垣断壁，荆(...)
其九：“黄尘行客汗如浆，少住侬(...)
这是一首咏春雨之作，全篇虽未提及雨字，但春雨意象贯穿全篇。上阕先用拟人手法，写春雨带来寒冷，花柳也畏惧。接着从正面描写春雨的阴暗朦胧，然后写物与人对迷蒙春雨的感受。下阕集中写春雨中的别怨。先写作者傍晚眺望雨中江上景色，渡口春潮，没有人迹，远山如美女之眉。“梨花”句用李重元《忆王孙》“雨打梨花深闭门”境界；“剪灯”句用李商隐《夜雨寄北》诗意，余韵袅袅富有情致。这首咏春雨词向被推为咏物的上乘之作。本篇写得出神入化，极为精彩。全篇没有一个“雨”字，而是从多方面，由远到近、由小到大描写了春雨的特色，表现绵绵丝雨编织成的迷蒙境界，抒写惜花伤春之情，春雨的意象贯穿始终，处处可感。上片先用拟人的手法，从几个侧面描写春雨，其寒气摧残百花，困住娇柳，催送春光。及写物与人对春雨的感受，但不曾牵入自己。下片便转到自己身上，侧重写春雨中无限怅惘和思绪，情寓景中，写(...)
昔年白屋一寒儒，今日黄堂驷马车。富贵必从勤苦得，男儿须读五车书。小官姓张，名纺，字尚之。自中甲科以来，累蒙圣恩，除授豫章太守。自幼与杜牧之为八拜交。今牧之官为翰林侍读，有公干至豫章，将欲起程回京，不免安排果桌，与他饯行。小官近日梨园中讨得一个歌妓，年方一十三岁，善能吹弹歌舞，名曰好好。我数次与他算命，道他有夫人之分，末审他姻缘在於何处？今日饯别牧之，就叫好好出来劝酒者。好好何在？相公叫我，不知又请甚么客，须到前厅见来。相公唤我，有何使用？今日与牧之饯行，你就席间歌舞一回，与他劝酒。谨领尊命。张千，门首觑着，杜翰林来时，报复我知道。小生姓杜，名牧，字牧之，京兆人也。太和间举贤良方正，累官至翰林侍读之职，因公干至豫章。此处太守张尚之，自幼与小生交善，今日在私宅设酒，与小生饯送，令人来请，须索走一遭去。左右，报复去，道杜某来了也。小生薄德，敢劳太守张筵也。蔬食薄味，不堪献敬，聊引饯意耳。(...)
下片，由近及远，忆写赵晦之吹笛侍儿的吹笛才能。开头三句，点明此词所要赠的主要对象，即赵守后堂深院两位蔡邕式的娇美灵巧的“吹笛侍儿”。接着六句，描写“吹笛侍儿”的整个演奏过程和演技的高妙效果。开始，在花饰窗下吹奏。刚刚吹奏完《梁州吟》曲，继回荡起《霓裳羽衣曲》，广阔空间流动着徵、商、宫、羽四音，最后一音如云飘。“嚼”、“含”、“泛”、“流”四字，效果逼真，“奇声独绝”，从她们的轻笛妙(...)
从“甚愧丈人厚”到诗的终篇，写诗人对韦济的感激、期望落空、决心离去而又恋恋不舍的矛盾复杂心情。这样丰富错杂的思想内容，必然要求诗人另外采用顿挫曲折的笔法来表现，才能收到“其入人也深”的艺术效果。在坎坷的人生道路上，(...)
张孝祥：字安国，号于湖居士，南宋著名爱国词人。洞庭：湖名，在湖南岳阳西南。风色：风势。琼：美玉。着：附着。扁舟：小船。素月：洁白的月亮。明河：天河。明河一作“银河”。表里：里里外外。此处指天上月亮和银河的光辉映入湖中，上下一片澄明。岭表：岭外，即五岭以南的两广地区，作者此前为官广西。岭表一作“岭海”。孤光：指月(...)

后天易吟三十首 其二○拼音解读：

cǐ qǔ zhī zuò ，yǒu zì lái yǐ 。xī hú yuán dà dōu jì nǚ míng shēn wén xiù zhě ，měi zī sè ，yǔ xué shì wáng yuán dǐng yǒu yīn ，yì yǔ ā lǔ xiàng qì 。yì qī ā yǔ shēn wǔ zuò ，tán jí fēng qíng zhī rèn 。ā yuē ："(...)
①xiāng ，xiāng jiāng 。②suǒ ，lóng zhào 。③liú kūn ，《jìn shū ·zǔ tì chuán 》，shuō dōng jìn shí qī jiāng lǐng zǔ tì nián qīng shí jiù hěn yǒu bào fù ，měi cì hé hǎo yǒu liú kūn tán lùn shí jú ，zǒng shì kāng kǎi jī áng ，mǎn huái yì fèn 。wéi le bào xiào guó jiā ，tā men zài bàn yè yī tīng dào jī míng ，jiù pī yī qǐ chuáng ，bá jiàn liàn wǔ ，kè kǔ duàn liàn 。zhè lǐ shì zuò zhě yǐ liú kūn zì yù 。④fú róng ，jí mù fú róng ，shì yī zhǒng yuán chǎn yú zhōng guó de zhí wù 。táng shí ，hú nán xiāng 、zī 、yuán 、lǐ liú yù biàn zhǒng fú róng 。⑤bì lì ，sú chēng liáng fěn guǒ 、mù mán tóu 。wéi sāng kē cháng lǜ pān yuán huò pú fú guàn mù zhí wù 。guǎng fàn fèn bù yú zhōng guó zhǎng jiāng yǐ nán 。⑥jú yòu ，shēng zhǎng yú wǒ guó nán fāng de liǎng zhǒng cháng lǜ qiáo mù 。《yàn zǐ chūn qiū ·nèi piān zá xià 》“jú shēng huái nán zé wéi (...)
cǐ cí yǔ wáng ān shí wǎn nián de shī zuò xiàng sì ，yǐ jīng liàn de bǐ mò miáo huì le měi lì rú huà de hú guāng shān sè 。cí zhōng yíng zào chū qīng jun4 xiù lì 、yōu xián tián jìng de yì jìng ，yǐ cǐ lái shū fā sǎ tuō fàng dá zhī qíng ，yǐ qiú dé jīng shén shàng de wèi ān hé jiě tuō 。cí rén miáo huì chūn jǐng shí ，wú diǎn gù ，bú diāo zhuó ，yǔ yán qīng xīn 、zì rán ，shù bǐ jiù gōu chū yī fú xiān míng xiù lì 、qīng jun4 xián jìng de huà miàn ，qí zhōng yǒu rì jǐng 、yè jǐng ，yǒu qīng shān lǜ shuǐ 、huā hóng liǔ cuì de míng lì sè cǎi ，yě yǒu liú shuǐ chán chán 、huáng lí míng zhuàn de shēng xiǎng ，ér zuò zhě de xíng xiàng jiù dàn rù zhè huà miàn zhōng 。quán cí ān yì tián dàn de (...)
yǔ yì zhōng rén xiàng chù yīng dāng zǒng xiàng gāng gāng xiàng shí de shí hòu ，shì nà yàng dì tián mì ，nà yàng dì wēn xīn ，nà yàng dì shēn qíng hé kuài lè 。dàn nǐ wǒ běn yīng dāng xiàng qīn xiàng ài ，què wéi hé chéng le jīn rì de xiàng lí xiàng qì ？rú jīn qīng yì dì biàn le xīn ，nǐ què fǎn ér shuō qíng rén jiān jiù shì róng yì biàn xīn de 。wǒ yǔ nǐ jiù xiàng táng míng huáng yǔ yáng yù huán nà yàng ，zài zhǎng shēng diàn qǐ guò shēng sǐ bú xiàng lí de shì yán ，què yòu zuì zhōng zuò jué jué zhī bié ，jí shǐ rú cǐ ，yě bú shēng yuàn 。dàn nǐ yòu zěn bǐ dé shàng dāng nián de táng míng huáng ne ，tā zǒng hái shì yǔ yáng yù huán yǒu guò bǐ (...)
shí qì hé qī qī ，lǎo shā rú duǎn (...)
qí yī yī bù bù dēng shàng běi máng shān shān pō ，yuǎn yuǎn wàng jiàn luò yáng sì zhōu qún shān 。luò yáng chéng xiǎn dé duō me de jì mò ，xī rì de gōng shì quán dōu bèi shāo fén 。suí chù kě jiàn de shì cán yuán duàn bì ，jīng (...)
qí jiǔ ：“huáng chén háng kè hàn rú jiāng ，shǎo zhù nóng (...)
zhè shì yī shǒu yǒng chūn yǔ zhī zuò ，quán piān suī wèi tí jí yǔ zì ，dàn chūn yǔ yì xiàng guàn chuān quán piān 。shàng què xiān yòng nǐ rén shǒu fǎ ，xiě chūn yǔ dài lái hán lěng ，huā liǔ yě wèi jù 。jiē zhe cóng zhèng miàn miáo xiě chūn yǔ de yīn àn méng lóng ，rán hòu xiě wù yǔ rén duì mí méng chūn yǔ de gǎn shòu 。xià què jí zhōng xiě chūn yǔ zhōng de bié yuàn 。xiān xiě zuò zhě bàng wǎn tiào wàng yǔ zhōng jiāng shàng jǐng sè ，dù kǒu chūn cháo ，méi yǒu rén jì ，yuǎn shān rú měi nǚ zhī méi 。“lí huā ”jù yòng lǐ zhòng yuán 《yì wáng sūn 》“yǔ dǎ lí huā shēn bì mén ”jìng jiè ；“jiǎn dēng ”jù yòng lǐ shāng yǐn 《yè yǔ jì běi 》shī yì ，yú yùn niǎo niǎo fù yǒu qíng zhì 。zhè shǒu yǒng chūn yǔ cí xiàng bèi tuī wéi yǒng wù de shàng chéng zhī zuò 。běn piān xiě dé chū shén rù huà ，jí wéi jīng cǎi 。quán piān méi yǒu yī gè “yǔ ”zì ，ér shì cóng duō fāng miàn ，yóu yuǎn dào jìn 、yóu xiǎo dào dà miáo xiě le chūn yǔ de tè sè ，biǎo xiàn mián mián sī yǔ biān zhī chéng de mí méng jìng jiè ，shū xiě xī huā shāng chūn zhī qíng ，chūn yǔ de yì xiàng guàn chuān shǐ zhōng ，chù chù kě gǎn 。shàng piàn xiān yòng nǐ rén de shǒu fǎ ，cóng jǐ gè cè miàn miáo xiě chūn yǔ ，qí hán qì cuī cán bǎi huā ，kùn zhù jiāo liǔ ，cuī sòng chūn guāng 。jí xiě wù yǔ rén duì chūn yǔ de gǎn shòu ，dàn bú céng qiān rù zì jǐ 。xià piàn biàn zhuǎn dào zì jǐ shēn shàng ，cè zhòng xiě chūn yǔ zhōng wú xiàn chàng wǎng hé sī xù ，qíng yù jǐng zhōng ，xiě (...)
xī nián bái wū yī hán rú ，jīn rì huáng táng sì mǎ chē 。fù guì bì cóng qín kǔ dé ，nán ér xū dú wǔ chē shū 。xiǎo guān xìng zhāng ，míng fǎng ，zì shàng zhī 。zì zhōng jiǎ kē yǐ lái ，lèi méng shèng ēn ，chú shòu yù zhāng tài shǒu 。zì yòu yǔ dù mù zhī wéi bā bài jiāo 。jīn mù zhī guān wéi hàn lín shì dú ，yǒu gōng gàn zhì yù zhāng ，jiāng yù qǐ chéng huí jīng ，bú miǎn ān pái guǒ zhuō ，yǔ tā jiàn háng 。xiǎo guān jìn rì lí yuán zhōng tǎo dé yī gè gē jì ，nián fāng yī shí sān suì ，shàn néng chuī dàn gē wǔ ，míng yuē hǎo hǎo 。wǒ shù cì yǔ tā suàn mìng ，dào tā yǒu fū rén zhī fèn ，mò shěn tā yīn yuán zài yú hé chù ？jīn rì jiàn bié mù zhī ，jiù jiào hǎo hǎo chū lái quàn jiǔ zhě 。hǎo hǎo hé zài ？xiàng gōng jiào wǒ ，bú zhī yòu qǐng shèn me kè ，xū dào qián tīng jiàn lái 。xiàng gōng huàn wǒ ，yǒu hé shǐ yòng ？jīn rì yǔ mù zhī jiàn háng ，nǐ jiù xí jiān gē wǔ yī huí ，yǔ tā quàn jiǔ 。jǐn lǐng zūn mìng 。zhāng qiān ，mén shǒu qù zhe ，dù hàn lín lái shí ，bào fù wǒ zhī dào 。xiǎo shēng xìng dù ，míng mù ，zì mù zhī ，jīng zhào rén yě 。tài hé jiān jǔ xián liáng fāng zhèng ，lèi guān zhì hàn lín shì dú zhī zhí ，yīn gōng gàn zhì yù zhāng 。cǐ chù tài shǒu zhāng shàng zhī ，zì yòu yǔ xiǎo shēng jiāo shàn ，jīn rì zài sī zhái shè jiǔ ，yǔ xiǎo shēng jiàn sòng ，lìng rén lái qǐng ，xū suǒ zǒu yī zāo qù 。zuǒ yòu ，bào fù qù ，dào dù mǒu lái le yě 。xiǎo shēng báo dé ，gǎn láo tài shǒu zhāng yàn yě 。shū shí báo wèi ，bú kān xiàn jìng ，liáo yǐn jiàn yì ěr 。(...)
xià piàn ，yóu jìn jí yuǎn ，yì xiě zhào huì zhī chuī dí shì ér de chuī dí cái néng 。kāi tóu sān jù ，diǎn míng cǐ cí suǒ yào zèng de zhǔ yào duì xiàng ，jí zhào shǒu hòu táng shēn yuàn liǎng wèi cài yōng shì de jiāo měi líng qiǎo de “chuī dí shì ér ”。jiē zhe liù jù ，miáo xiě “chuī dí shì ér ”de zhěng gè yǎn zòu guò chéng hé yǎn jì de gāo miào xiào guǒ 。kāi shǐ ，zài huā shì chuāng xià chuī zòu 。gāng gāng chuī zòu wán 《liáng zhōu yín 》qǔ ，jì huí dàng qǐ 《ní shang yǔ yī qǔ 》，guǎng kuò kōng jiān liú dòng zhe zhēng 、shāng 、gōng 、yǔ sì yīn ，zuì hòu yī yīn rú yún piāo 。“jiáo ”、“hán ”、“fàn ”、“liú ”sì zì ，xiào guǒ bī zhēn ，“qí shēng dú jué ”，cóng tā men de qīng dí miào (...)
cóng “shèn kuì zhàng rén hòu ”dào shī de zhōng piān ，xiě shī rén duì wéi jì de gǎn jī 、qī wàng luò kōng 、jué xīn lí qù ér yòu liàn liàn bú shě de máo dùn fù zá xīn qíng 。zhè yàng fēng fù cuò zá de sī xiǎng nèi róng ，bì rán yào qiú shī rén lìng wài cǎi yòng dùn cuò qǔ shé de bǐ fǎ lái biǎo xiàn ，cái néng shōu dào “qí rù rén yě shēn ”de yì shù xiào guǒ 。zài kǎn kě de rén shēng dào lù shàng ，(...)
zhāng xiào xiáng ：zì ān guó ，hào yú hú jū shì ，nán sòng zhe míng ài guó cí rén 。dòng tíng ：hú míng ，zài hú nán yuè yáng xī nán 。fēng sè ：fēng shì 。qióng ：měi yù 。zhe ：fù zhe 。biǎn zhōu ：xiǎo chuán 。sù yuè ：jié bái de yuè liàng 。míng hé ：tiān hé 。míng hé yī zuò “yín hé ”。biǎo lǐ ：lǐ lǐ wài wài 。cǐ chù zhǐ tiān shàng yuè liàng hé yín hé de guāng huī yìng rù hú zhōng ，shàng xià yī piàn chéng míng 。lǐng biǎo ：lǐng wài ，jí wǔ lǐng yǐ nán de liǎng guǎng dì qū ，zuò zhě cǐ qián wéi guān guǎng xī 。lǐng biǎo yī zuò “lǐng hǎi ”。gū guāng ：zhǐ yuè (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

张孝祥：字安国，号于湖居士，南宋著名爱国词人。洞庭：湖名，在湖南岳阳西南。风色：风势。琼：美玉。着：附着。扁舟：小船。素月：洁白的月亮。明河：天河。明河一作“银河”。表里：里里外外。此处指天上月亮和银河的光辉映入湖中，上下一片澄明。岭表：岭外，即五岭以南的两广地区，作者此前为官广西。岭表一作“岭海”。孤光：指月(...)
最后一首《守岁》也是十六句，可以分为三节。前六句联系上一首《别岁》，用生动的比喻说明守岁无益，从反面入题，与前二首又别。这个比喻不但形象生动，以蛇来比“岁”，又是泛泛设喻。六句的前四句写岁已将尽，和《别岁(...)
今年正月十五元宵节，月光与灯光同去年一样。
本词为端午节吊古之作，咏端午节的风俗人情，提起端午节自然联想到屈原。词人托屈原之事，抒自己的怨愤之情。上片写端午节时当地的事物风光，少年们身穿盛装，争渡看龙舟，而词人却因年纪大，疏懒于此，这是情怀的不同。开头写石榴花开，点明季节。接下写自己的轻闲自在，实质却有“闲愁最苦”的意味，要从反面见意。“任陌头”几句描绘年轻人争渡的场面，动态感很强。下片赞颂屈原的品格，对端午节民众投粽的民俗予以批评，认为是对屈原的愚弄，(...)

相关赏析

春日宴，绿酒一杯歌一遍。再拜陈三愿：一愿郎君千岁，二愿妾身常健，三愿如同梁上燕，岁岁长相见。
“吴姬越艳楚王妃，争弄莲舟水湿衣。”开头两句写一个非常(...)
本词为端午节吊古之作，咏端午节的风俗人情，提起端午节自然联想到屈原。词人托屈原之事，抒自己的怨愤之情。上片写端午节时当地的事物风光，少年们身穿盛装，争渡看龙舟，而词人却因年纪大，疏懒于此，这是情怀的不同。开头写石榴花开，点明季节。接下写自己的轻闲自在，实质却有“闲愁最苦”的意味，要从反面见意。“任陌头”几句描绘年轻人争渡的场面，动态感很强。下片赞颂屈原的品格，对端午节民众投粽的民俗予以批评，认为是对屈原的愚弄，(...)
谷口呼呼刮大风，大风夹带阵阵雨。当年担惊受怕时，唯我帮你分忧虑。如今富裕又安乐，你却弃我掉头去。　　谷口呼呼刮大风，大风旋转不停息。当年担惊受怕时，你搂我在怀抱里。如今富裕又安乐，将我抛开全忘记。　　谷口呼呼风不停，刮过巍巍高山岭。刮得百草全枯死，刮得树(...)
万里外的家乡来了一封信，问我哪年真的能回去？我只有回头拼命喝酒，送春归去，春风倒还多情，抹(...)
“重阳过后”三句为景语，写重阳过后自然景物的变化。西风凄紧，庭叶飘零，渲染出清秋萧索的气氛。紧接“朱阑”三句，作者凄清的背景下，反出一艳笔：这秋日的清晨，芙蓉（秋天开白、黄或淡红色花）枝梢簇集一处，淡雅美丽。这里用对比、反衬手法，益见出清秋开放的芙蓉之可贵。

作者介绍

陈一龙 陈一龙，高要人。明世宗嘉靖四十四年（一五六五）进士。官镇江府同知。事见清道光《广东通志》卷六九。