青玉案·江南秋色垂垂暮

青玉案·江南秋色垂垂暮原文：

禹王不复生，前功不可寻，犹如残鸦影没，天地苍茫，然则何地可为托身之所乎。故继云“无言倦凭秋树”也。语有之云“予欲无言”；又曰“夫复何言”。其所以“无言”者，正自有无穷不忍明言、不可尽言之痛也。然则此时之登临，于追怀感慨之余，唯“倦凭秋树”而已。此处著一“倦”字，自可由登临之劳倦而来，然而此句紧承首句“三千年事”之下，则其所负荷者，亦有千古人类于此忧患劳生中所感受之疲弊也。而其所凭倚者，则惟有此一萧瑟凋零之秋树而已(...)
一日作千年，不须流下去。
“窗外”两句，点题。题曰“竹窗听雨”，故首句言词人雨夜静坐竹窗旁，只听到室外的小溪被雨淋得淅淅沥沥地响。他朦胧伏几入睡，醒来只见灯光摇曳，桌子上时隐时现地显现出水仙花美丽的身影。“浑似”一句，喻盆及花。言水仙花盆在灯影中看上去仿佛一艘孤零零的小舟系在青青的竹丛边。“见幽仙”三句，词人幻想。此言词人似乎见到那幽娴的凌波仙子(...)
寒蛩秋夜忙催织，戴胜春朝苦劝耕。人若无心治家国，不知虫鸟有何情。小官姓刘名辅，字公弼。幼习儒业，颇看诗书。自中甲第以来，累蒙擢用，今除洛阳太守。某有同窗故友，乃是赵汝州，离别久矣。近日捎将一封书来与小官，书中的意思，说有谢金莲者，欲求一见。小官在此，不知此女子是何人？张千，你近前来，我问你咱；谢金莲是甚么人？好着相公知道，这谢金莲是一个上厅行首。原来如此。张千，你近前采，我分付你。赵秀才来时，则说谢金莲嫁了人也。门首觑者，若来时，报复我知道。理会得。虽是文章出众前，若无风月也徒然。请君试把嫦娥问，何事偏生爱少年。小生姓赵，双名汝州。我有同窗故友是刘公弼，在洛阳做太守。我先将一封书，寄与哥哥，欲求谢金莲相会一面。今日来到此处，则这里便是哥哥私宅。门上人，报复去，道有兄弟赵汝州，特来相访。禀相公得知，有赵汝州在于门首。道有请。请进。兄弟，别来久矣。请坐。不敢。张千，安排酒来，与兄弟把一杯拂尘者。哥哥，不劳赐酒。前日书中所云，专求谢金莲一见。哥哥意下如何？张千，唤将谢金莲来，与兄弟相见。(...)
这是一首充满着忧愤情绪的哀怨诗。从诗本身所表述的内容来看，当是诗人的父亲听信了谗言，把他放逐，致使他幽怨哀伤、寤寐不安、怨天尤父、零泪悲怀。《毛诗序》说：“《小弁》，刺幽王也，太子之傅作焉。”毛传还补充说：“幽王娶申女，生太子宜臼，又说（悦）褒姒，生子伯服，立以为后，而放宜臼，将杀之。”对于这一历史史实，司马迁《史记·周本纪》记述得更为详实。但此诗是宜臼自作，还是宜臼之傅所作，各家又有不同说法。宋人朱熹在《诗集传》中说：“幽王娶于申，生太子宜臼，后得褒姒而惑之，生子伯服，信其谗，黜申后，逐宜臼，而宜臼作此诗以自怨也。序以为太子傅述太子之情以为是诗，不知其何所据也。”可是，他在注《孟子》时，又反赵岐注而认为是“太子傅之作”，并在《诗序辨说》中说：“此诗明白为放子之作无疑，但未有以见其必为宜臼耳。”可见，他也是首鼠两端，举棋不定的。三家诗又与上述诸说大相径庭，提出了新说。王先谦在《诗三家义(...)
无辱无荣，快乐便宜。
武则天执政时期，多居于东都洛阳，其近臣文士，亦常随行左右，诗由洛阳起笔，说明这是宋之问任居洛阳，偶返山庄时所作。“洛阳城里花如雪，陆浑山中今始发。”起句先以洛阳的春意盎然与山中(...)
仰望苍天意深沉，苍天对我却无情。天下久久不太平，降下大祸世不宁。国内无处有安定，戕害士人与庶民。病虫为害庄稼毁，长年累月无止境。罪恶法网不收敛，苦难深渊难减轻。人家有块好田地，你却侵夺据为己。人家拥有强劳力，你却夺取占便宜。这人原本无罪过，你却反目来拘捕。那人该是罪恶徒，你却赦免又宽恕。有才男子称霸王，有才女子便国亡。可叹此妇太逞狂，如枭如鸱恶名当。花言巧语善说谎，灾难邪恶祸根藏。祸乱不是从天降，出自妇人那一方。不是他人来教诲，只因帖近女红妆。罗织罪名穷陷害，前言后语相违背。难道她还不狠毒？穷凶极恶又有谁！好比奸商发横财，君子洞察目了然。妇人不该理朝政，蚕织女工全抛开。苍天为何责罚苦？神灵为何不庇护？元凶顽敌全不(...)
诗中还表现了三种人的心态。第一种是末世昏君。此诗没有明确指出周幽王，而是用暗示的方法让人们想到幽王。“天”在古代常用来象征君王，诗中说“民今方殆，视天梦梦”，就是很严厉地指责周幽王面对百姓危殆、社稷不保的现实毫不觉悟，却只顾占卜解梦（“召彼故老，讯之占梦”）。“赫赫宗周，褒姒灭之”二句，矛头直指最高统治者。杜甫《丽人行》、《哀江头》、《自京赴奉先县咏怀五百字》等都直接揭露当朝天子，当是受此类诗影响。此诗批评最高当权者亲小人（“瞻彼中林，侯薪侯蒸”），远贤臣（“乃弃尔辅”），行虐政（“念国之为虐”）。指出如果国家真正颠覆，再求救于人，则悔之无及（“载输尔载，将伯助予”）。这样的末世昏君前有桀、纣，后有胡亥、杨广，历史上不绝如缕，所以其揭露是有意义的。第二种是得志的小人。他们巧言令色，嫉贤妒能（“好言自口，莠言自口”），结党营私，朋比为奸（“洽比其邻，昏姻孔云”），心肠毒如蛇蝎（“胡为虺蜴”），但却能得到君王的宠幸与重用，享有高官厚禄，诗人对这种蠹害国家的蟊贼表示了极大的憎恨与厌恶。第三种人是广大人民。他们承受着层层的剥削和压迫，在暴政之下没有平平安安的生活，而只有形形色色的灾难（“民今无禄，天天是椓”），而且动辄得咎，只能谨小慎微，忍气吞声（“不敢不局”、“不敢不蹐”）(...)
憔悴爬不上眉梢，
顾念蓬室士，贫贱诚足怜。
请俸禄五六的这万贯，杀人到三二十年，随京随府随州县。自从俺仁君治世，老汉当权，经了这几番刷卷，备细的究出根原。都只是庄农每争竞桑田，弟兄每分另家缘。俺俺俺，宋朝中大小官员；他他他，剩与你财主每追徵了些利钱；您您您，怎知道穷百姓苦恹恹叫屈声冤，如今的离陈州不远，便有人将咱相凌贱，你也则诈眼儿不看见；骑着马，揣着牌，自向前，休得要摆袖揎拳。

青玉案·江南秋色垂垂暮拼音解读：

yǔ wáng bú fù shēng ，qián gōng bú kě xún ，yóu rú cán yā yǐng méi ，tiān dì cāng máng ，rán zé hé dì kě wéi tuō shēn zhī suǒ hū 。gù jì yún “wú yán juàn píng qiū shù ”yě 。yǔ yǒu zhī yún “yǔ yù wú yán ”；yòu yuē “fū fù hé yán ”。qí suǒ yǐ “wú yán ”zhě ，zhèng zì yǒu wú qióng bú rěn míng yán 、bú kě jìn yán zhī tòng yě 。rán zé cǐ shí zhī dēng lín ，yú zhuī huái gǎn kǎi zhī yú ，wéi “juàn píng qiū shù ”ér yǐ 。cǐ chù zhe yī “juàn ”zì ，zì kě yóu dēng lín zhī láo juàn ér lái ，rán ér cǐ jù jǐn chéng shǒu jù “sān qiān nián shì ”zhī xià ，zé qí suǒ fù hé zhě ，yì yǒu qiān gǔ rén lèi yú cǐ yōu huàn láo shēng zhōng suǒ gǎn shòu zhī pí bì yě 。ér qí suǒ píng yǐ zhě ，zé wéi yǒu cǐ yī xiāo sè diāo líng zhī qiū shù ér yǐ (...)
yī rì zuò qiān nián ，bú xū liú xià qù 。
“chuāng wài ”liǎng jù ，diǎn tí 。tí yuē “zhú chuāng tīng yǔ ”，gù shǒu jù yán cí rén yǔ yè jìng zuò zhú chuāng páng ，zhī tīng dào shì wài de xiǎo xī bèi yǔ lín dé xī xī lì lì dì xiǎng 。tā méng lóng fú jǐ rù shuì ，xǐng lái zhī jiàn dēng guāng yáo yè ，zhuō zǐ shàng shí yǐn shí xiàn dì xiǎn xiàn chū shuǐ xiān huā měi lì de shēn yǐng 。“hún sì ”yī jù ，yù pén jí huā 。yán shuǐ xiān huā pén zài dēng yǐng zhōng kàn shàng qù fǎng fó yī sōu gū líng líng de xiǎo zhōu xì zài qīng qīng de zhú cóng biān 。“jiàn yōu xiān ”sān jù ，cí rén huàn xiǎng 。cǐ yán cí rén sì hū jiàn dào nà yōu xián de líng bō xiān zǐ (...)
hán qióng qiū yè máng cuī zhī ，dài shèng chūn cháo kǔ quàn gēng 。rén ruò wú xīn zhì jiā guó ，bú zhī chóng niǎo yǒu hé qíng 。xiǎo guān xìng liú míng fǔ ，zì gōng bì 。yòu xí rú yè ，pō kàn shī shū 。zì zhōng jiǎ dì yǐ lái ，lèi méng zhuó yòng ，jīn chú luò yáng tài shǒu 。mǒu yǒu tóng chuāng gù yǒu ，nǎi shì zhào rǔ zhōu ，lí bié jiǔ yǐ 。jìn rì shāo jiāng yī fēng shū lái yǔ xiǎo guān ，shū zhōng de yì sī ，shuō yǒu xiè jīn lián zhě ，yù qiú yī jiàn 。xiǎo guān zài cǐ ，bú zhī cǐ nǚ zǐ shì hé rén ？zhāng qiān ，nǐ jìn qián lái ，wǒ wèn nǐ zán ；xiè jīn lián shì shèn me rén ？hǎo zhe xiàng gōng zhī dào ，zhè xiè jīn lián shì yī gè shàng tīng háng shǒu 。yuán lái rú cǐ 。zhāng qiān ，nǐ jìn qián cǎi ，wǒ fèn fù nǐ 。zhào xiù cái lái shí ，zé shuō xiè jīn lián jià le rén yě 。mén shǒu qù zhě ，ruò lái shí ，bào fù wǒ zhī dào 。lǐ huì dé 。suī shì wén zhāng chū zhòng qián ，ruò wú fēng yuè yě tú rán 。qǐng jun1 shì bǎ cháng é wèn ，hé shì piān shēng ài shǎo nián 。xiǎo shēng xìng zhào ，shuāng míng rǔ zhōu 。wǒ yǒu tóng chuāng gù yǒu shì liú gōng bì ，zài luò yáng zuò tài shǒu 。wǒ xiān jiāng yī fēng shū ，jì yǔ gē gē ，yù qiú xiè jīn lián xiàng huì yī miàn 。jīn rì lái dào cǐ chù ，zé zhè lǐ biàn shì gē gē sī zhái 。mén shàng rén ，bào fù qù ，dào yǒu xiōng dì zhào rǔ zhōu ，tè lái xiàng fǎng 。bǐng xiàng gōng dé zhī ，yǒu zhào rǔ zhōu zài yú mén shǒu 。dào yǒu qǐng 。qǐng jìn 。xiōng dì ，bié lái jiǔ yǐ 。qǐng zuò 。bú gǎn 。zhāng qiān ，ān pái jiǔ lái ，yǔ xiōng dì bǎ yī bēi fú chén zhě 。gē gē ，bú láo cì jiǔ 。qián rì shū zhōng suǒ yún ，zhuān qiú xiè jīn lián yī jiàn 。gē gē yì xià rú hé ？zhāng qiān ，huàn jiāng xiè jīn lián lái ，yǔ xiōng dì xiàng jiàn 。(...)
zhè shì yī shǒu chōng mǎn zhe yōu fèn qíng xù de āi yuàn shī 。cóng shī běn shēn suǒ biǎo shù de nèi róng lái kàn ，dāng shì shī rén de fù qīn tīng xìn le chán yán ，bǎ tā fàng zhú ，zhì shǐ tā yōu yuàn āi shāng 、wù mèi bú ān 、yuàn tiān yóu fù 、líng lèi bēi huái 。《máo shī xù 》shuō ：“《xiǎo biàn 》，cì yōu wáng yě ，tài zǐ zhī fù zuò yān 。”máo chuán hái bǔ chōng shuō ：“yōu wáng qǔ shēn nǚ ，shēng tài zǐ yí jiù ，yòu shuō （yuè ）bāo sì ，shēng zǐ bó fú ，lì yǐ wéi hòu ，ér fàng yí jiù ，jiāng shā zhī 。”duì yú zhè yī lì shǐ shǐ shí ，sī mǎ qiān 《shǐ jì ·zhōu běn jì 》jì shù dé gèng wéi xiáng shí 。dàn cǐ shī shì yí jiù zì zuò ，hái shì yí jiù zhī fù suǒ zuò ，gè jiā yòu yǒu bú tóng shuō fǎ 。sòng rén zhū xī zài 《shī jí chuán 》zhōng shuō ：“yōu wáng qǔ yú shēn ，shēng tài zǐ yí jiù ，hòu dé bāo sì ér huò zhī ，shēng zǐ bó fú ，xìn qí chán ，chù shēn hòu ，zhú yí jiù ，ér yí jiù zuò cǐ shī yǐ zì yuàn yě 。xù yǐ wéi tài zǐ fù shù tài zǐ zhī qíng yǐ wéi shì shī ，bú zhī qí hé suǒ jù yě 。”kě shì ，tā zài zhù 《mèng zǐ 》shí ，yòu fǎn zhào qí zhù ér rèn wéi shì “tài zǐ fù zhī zuò ”，bìng zài 《shī xù biàn shuō 》zhōng shuō ：“cǐ shī míng bái wéi fàng zǐ zhī zuò wú yí ，dàn wèi yǒu yǐ jiàn qí bì wéi yí jiù ěr 。”kě jiàn ，tā yě shì shǒu shǔ liǎng duān ，jǔ qí bú dìng de 。sān jiā shī yòu yǔ shàng shù zhū shuō dà xiàng jìng tíng ，tí chū le xīn shuō 。wáng xiān qiān zài 《shī sān jiā yì (...)
wú rǔ wú róng ，kuài lè biàn yí 。
wǔ zé tiān zhí zhèng shí qī ，duō jū yú dōng dōu luò yáng ，qí jìn chén wén shì ，yì cháng suí háng zuǒ yòu ，shī yóu luò yáng qǐ bǐ ，shuō míng zhè shì sòng zhī wèn rèn jū luò yáng ，ǒu fǎn shān zhuāng shí suǒ zuò 。“luò yáng chéng lǐ huā rú xuě ，lù hún shān zhōng jīn shǐ fā 。”qǐ jù xiān yǐ luò yáng de chūn yì àng rán yǔ shān zhōng (...)
yǎng wàng cāng tiān yì shēn chén ，cāng tiān duì wǒ què wú qíng 。tiān xià jiǔ jiǔ bú tài píng ，jiàng xià dà huò shì bú níng 。guó nèi wú chù yǒu ān dìng ，qiāng hài shì rén yǔ shù mín 。bìng chóng wéi hài zhuāng jià huǐ ，zhǎng nián lèi yuè wú zhǐ jìng 。zuì è fǎ wǎng bú shōu liǎn ，kǔ nán shēn yuān nán jiǎn qīng 。rén jiā yǒu kuài hǎo tián dì ，nǐ què qīn duó jù wéi jǐ 。rén jiā yōng yǒu qiáng láo lì ，nǐ què duó qǔ zhàn biàn yí 。zhè rén yuán běn wú zuì guò ，nǐ què fǎn mù lái jū bǔ 。nà rén gāi shì zuì è tú ，nǐ què shè miǎn yòu kuān shù 。yǒu cái nán zǐ chēng bà wáng ，yǒu cái nǚ zǐ biàn guó wáng 。kě tàn cǐ fù tài chěng kuáng ，rú xiāo rú chī è míng dāng 。huā yán qiǎo yǔ shàn shuō huǎng ，zāi nán xié è huò gēn cáng 。huò luàn bú shì cóng tiān jiàng ，chū zì fù rén nà yī fāng 。bú shì tā rén lái jiāo huì ，zhī yīn tiē jìn nǚ hóng zhuāng 。luó zhī zuì míng qióng xiàn hài ，qián yán hòu yǔ xiàng wéi bèi 。nán dào tā hái bú hěn dú ？qióng xiōng jí è yòu yǒu shuí ！hǎo bǐ jiān shāng fā héng cái ，jun1 zǐ dòng chá mù le rán 。fù rén bú gāi lǐ cháo zhèng ，cán zhī nǚ gōng quán pāo kāi 。cāng tiān wéi hé zé fá kǔ ？shén líng wéi hé bú bì hù ？yuán xiōng wán dí quán bú (...)
shī zhōng hái biǎo xiàn le sān zhǒng rén de xīn tài 。dì yī zhǒng shì mò shì hūn jun1 。cǐ shī méi yǒu míng què zhǐ chū zhōu yōu wáng ，ér shì yòng àn shì de fāng fǎ ràng rén men xiǎng dào yōu wáng 。“tiān ”zài gǔ dài cháng yòng lái xiàng zhēng jun1 wáng ，shī zhōng shuō “mín jīn fāng dài ，shì tiān mèng mèng ”，jiù shì hěn yán lì dì zhǐ zé zhōu yōu wáng miàn duì bǎi xìng wēi dài 、shè jì bú bǎo de xiàn shí háo bú jiào wù ，què zhī gù zhàn bo jiě mèng （“zhào bǐ gù lǎo ，xùn zhī zhàn mèng ”）。“hè hè zōng zhōu ，bāo sì miè zhī ”èr jù ，máo tóu zhí zhǐ zuì gāo tǒng zhì zhě 。dù fǔ 《lì rén háng 》、《āi jiāng tóu 》、《zì jīng fù fèng xiān xiàn yǒng huái wǔ bǎi zì 》děng dōu zhí jiē jiē lù dāng cháo tiān zǐ ，dāng shì shòu cǐ lèi shī yǐng xiǎng 。cǐ shī pī píng zuì gāo dāng quán zhě qīn xiǎo rén （“zhān bǐ zhōng lín ，hóu xīn hóu zhēng ”），yuǎn xián chén （“nǎi qì ěr fǔ ”），háng nuè zhèng （“niàn guó zhī wéi nuè ”）。zhǐ chū rú guǒ guó jiā zhēn zhèng diān fù ，zài qiú jiù yú rén ，zé huǐ zhī wú jí （“zǎi shū ěr zǎi ，jiāng bó zhù yǔ ”）。zhè yàng de mò shì hūn jun1 qián yǒu jié 、zhòu ，hòu yǒu hú hài 、yáng guǎng ，lì shǐ shàng bú jué rú lǚ ，suǒ yǐ qí jiē lù shì yǒu yì yì de 。dì èr zhǒng shì dé zhì de xiǎo rén 。tā men qiǎo yán lìng sè ，jí xián dù néng （“hǎo yán zì kǒu ，yǒu yán zì kǒu ”），jié dǎng yíng sī ，péng bǐ wéi jiān （“qià bǐ qí lín ，hūn yīn kǒng yún ”），xīn cháng dú rú shé xiē （“hú wéi huī yì ”），dàn què néng dé dào jun1 wáng de chǒng xìng yǔ zhòng yòng ，xiǎng yǒu gāo guān hòu lù ，shī rén duì zhè zhǒng dù hài guó jiā de máo zéi biǎo shì le jí dà de zēng hèn yǔ yàn è 。dì sān zhǒng rén shì guǎng dà rén mín 。tā men chéng shòu zhe céng céng de bāo xuē hé yā pò ，zài bào zhèng zhī xià méi yǒu píng píng ān ān de shēng huó ，ér zhī yǒu xíng xíng sè sè de zāi nán （“mín jīn wú lù ，tiān tiān shì zhuó ”），ér qiě dòng zhé dé jiù ，zhī néng jǐn xiǎo shèn wēi ，rěn qì tūn shēng （“bú gǎn bú jú ”、“bú gǎn bú jí ”）(...)
qiáo cuì pá bú shàng méi shāo ，
gù niàn péng shì shì ，pín jiàn chéng zú lián 。
qǐng fèng lù wǔ liù de zhè wàn guàn ，shā rén dào sān èr shí nián ，suí jīng suí fǔ suí zhōu xiàn 。zì cóng ǎn rén jun1 zhì shì ，lǎo hàn dāng quán ，jīng le zhè jǐ fān shuā juàn ，bèi xì de jiū chū gēn yuán 。dōu zhī shì zhuāng nóng měi zhēng jìng sāng tián ，dì xiōng měi fèn lìng jiā yuán 。ǎn ǎn ǎn ，sòng cháo zhōng dà xiǎo guān yuán ；tā tā tā ，shèng yǔ nǐ cái zhǔ měi zhuī zhēng le xiē lì qián ；nín nín nín ，zěn zhī dào qióng bǎi xìng kǔ yān yān jiào qū shēng yuān ，rú jīn de lí chén zhōu bú yuǎn ，biàn yǒu rén jiāng zán xiàng líng jiàn ，nǐ yě zé zhà yǎn ér bú kàn jiàn ；qí zhe mǎ ，chuāi zhe pái ，zì xiàng qián ，xiū dé yào bǎi xiù xuān quán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

请俸禄五六的这万贯，杀人到三二十年，随京随府随州县。自从俺仁君治世，老汉当权，经了这几番刷卷，备细的究出根原。都只是庄农每争竞桑田，弟兄每分另家缘。俺俺俺，宋朝中大小官员；他他他，剩与你财主每追徵了些利钱；您您您，怎知道穷百姓苦恹恹叫屈声冤，如今的离陈州不远，便有人将咱相凌贱，你也则诈眼儿不看见；骑着马，揣着牌，自向前，休得要摆袖揎拳。
俺父亲呵待明朝早晨，便拜辞也禁门；待明朝早晨，便到来也水滨；待明朝早晨，便开船也动身。淅零零风乍生，白茫茫波流紧，看一派江景凄人。
下面接写柳色绵延不断。一到春天，路旁堤畔之柳笼烟罩雾，葱茏翠绿，望之令人心醉。诗人的目光，正是被这迷人的柳色所牵引，向前移去，直到桥边，眼看柳色就要被隔断，可是跨过桥去，向旁一弯，却又顺着长堤，向前延伸，最后虽然眼中已望不见柳，但心中仿佛仍然见到青青的柳色向远方伸去。“行”作“行踪”、“踪迹”解。“意相随”既指春柳傍随长堤而去，也指诗人的心为柳所系，紧随不舍，最后直至青楼酒旗、柳花似雪之处。“青楼”、“酒旗”是人间繁华之地；飞花似(...)
伸腰再拜跪，问客平安不？

相关赏析

下面接写柳色绵延不断。一到春天，路旁堤畔之柳笼烟罩雾，葱茏翠绿，望之令人心醉。诗人的目光，正是被这迷人的柳色所牵引，向前移去，直到桥边，眼看柳色就要被隔断，可是跨过桥去，向旁一弯，却又顺着长堤，向前延伸，最后虽然眼中已望不见柳，但心中仿佛仍然见到青青的柳色向远方伸去。“行”作“行踪”、“踪迹”解。“意相随”既指春柳傍随长堤而去，也指诗人的心为柳所系，紧随不舍，最后直至青楼酒旗、柳花似雪之处。“青楼”、“酒旗”是人间繁华之地；飞花似(...)
冰透骨，玉开容。想筠笼。今宵归去，满颊天浆，更御冷风。
1.孟夫子：指孟浩然。夫子，一般的尊称。2.风流：古人以风流赞美文人，主要是指有文采，善词章，风度潇洒，不钻营苟且等。王士源《孟浩然集序》说孟“骨貌淑清，风神散朗，救患释纷，以立义表。灌蔬艺竹，以全高尚。”3.红颜句：意谓从青年时代起就对轩冕荣华（仕宦）不感兴趣。4.白首：白头，指老年。5..醉月句：月下醉饮。中圣：“中圣人”的简称，即醉酒。曹魏时徐邈喜欢喝酒，称酒清者为圣人，酒浊者为贤人。中：读去声，动词，“中暑”、“中毒”之“中”，此为饮清酒而醉，故曰中圣。释源：《三国志·魏志·徐邈传》：“徐邈字景山，燕国蓟人也。……魏国初建，为尚书郎，时科禁酒，而邈私饮至于沈醉。校事赵达问以曹事，邈曰：‘中圣人。’达白之太祖，太祖甚怒。度辽将军鲜于辅进曰：‘平日醉客谓酒清者为圣人，浊者为贤人，邈性修慎，偶醉言耳。’竟坐得免刑。”说解：曹操严禁饮酒。徐邈身为尚书郎，私自饮酒，违犯禁令。当下属问询官署事务时，他竟说“中圣人”，意思是自己饮中了酒。因当时人讳说(...)
子为外貌儿不中抬举，因此内才儿不得便宜。半生未得文章力，空自胸藏锦绣，口唾珠玑。争奈灰容土貌，缺齿重颏，更兼着细眼单眉，人中短髭鬓稀稀。那里取陈平般冠玉精神，何晏般风流面皮，那里取潘安(...)
近来哪(...)
接着，诗人把笔锋一转，说出了一番宽慰的话来为明月开开脱：“人有悲欢离(...)

作者介绍

屈同仙 生卒年不详。河南洛阳(今河南洛阳)人。历仕千牛兵曹、栎阳尉。生平事迹散见《国秀集》目录、《元和姓纂》卷一〇。芮挺章选其诗2首入《国秀集》，《搜玉小集》选诗1首(《小集》逸“仙”字)。《全唐诗》存诗2首。