柳子玉郎中挽词二首 其二

柳子玉郎中挽词二首 其二原文：

万万载户口增田畴辟民归善，民归善省刑罚薄税敛差徭免差徭免，
开罢会来鸡子叫，
“著酒行行满袂风。”起句写自己带了酒意在原野上奔走，秋风满怀，便觉天地之寥廓。“草枯霜鹘落晴空，”举目清秋，(...)
鱼葺鳞以自别兮，蛟龙隐其文章。
声。
老聃说：“白天鹅游水上，雌雄互相凝视，眼珠不转，就交配了。虫飞空中，雄的上风呼叫，雌的下风鸣应，就交配了。由此可知，交配方式无奇不有。但也有限制，必须是同类，各自为雌雄，才可能交配。人际遇合不也是这样吗？记住吧，本性是无法改变的，命运是无法扭转的，机缘是不会停待的，大道是不会阻塞的。顺道而趋，怎么都走得通；背道而驰，怎么都(...)
足见开头意象的如此崛起，决非偶然。说明作者在目累累邱坟时被激直的对人生的悟发有其焦灼性。作者确是为眼前图景百触目惊心。也正因为这种悟发和焦灼来自眼前的严峻生活图景以及由此而联到的、长期埋葬在诗人记忆仓库中的决象，所以这开头的涵盖性就异常广阔，气势异常充沛，思维触角轩翥不群。这正是唐代诗僧皎然说的：“诗人之思初发，取境偏高，则一首举体便高”。（《诗式》）作者出了郭门以后，其所见所想，几乎无一而不与一“去”一“来”、一生一死有关。埋葬死人的“古墓”是人生的最后归宿了，然而死人也还是难保。他们的墓被平成耕地了，墓边的松柏也被摧毁而化为禾薪。人生，连同他们的坟墓，与时日而俱逝，而新的田野，却又随岁月而俱增。面对着这样的凄凉现象，面对着那一个“时”，却又偏偏是“世积乱离”（《文心雕龙·明诗》）、大地兵戈、生民涂炭之时，诗人对眼前一“去”一“来”的鱼龙变幻，不由引起更深的体会，而愁惨也就愈甚了。既然“来者”的大难一步逼近一步，他不能不为古今代谢而沉思；既然看到和听到白扬为劲风所吹，他不能不深感白扬之“悲”从而自伤身世。历来形容悲风，都是突出其“萧萧”声。为此，诗人不由沉浸到一种悲剧美的审美心态积淀之中而深有感发，终于百感苍茫地发出惊呼：白扬多悲风，萧萧愁杀人！墓前墓后的东西很多，而只归结到“白扬”(...)
莫瞒天地莫瞒心，心不瞒人祸不侵。十二时中行好事，灾星变作福星临。小圣乃蓬壶仙长是也。今有太白金星，传玉帝敕命，为因大罗神仙升玉京上清南华至德真君，在玉帝前见金童玉女，执幢幡宝盖，不觉失笑。玉帝怪怒，贬大罗神仙下方庄氏门中为男，名为庄周，游学将至杭州。此人深爱花酒，恐他迷失正道，差小圣领着风、花、雪、月四仙女，先到杭州内，化仙庄一所，卖酒为生。着四位仙女化为四个妓者，等侯庄周来时，先迷住他。待太白金星到时，自有点化处。窗前十载用殷勤，多少虚名枉误人。只为时乖心不遂，至今无路跳龙门。小生姓庄名周，字子休，祖贯山东曹州人氏。因天下大乱，跟先祖前来四川居住。我兄弟四人，父母俱亡。颇有些家赀，三水哥哥收掌。我在学中读书，晚上睡不着，便思想人有生死，不能逃的。小生前岁往岭南探亲，及至回家，与小生送别的朋友，一半死了。小生叹惜为人在世，会几个士大夫之人，死而无怨。小生但会朋友，便问那里好散心，都说杭州鱼米之地，小生因此一径的来到杭州，去城不远。小生平日爱的是花酒，不知怎么说？若是有弹唱的送酒，小生也吃不醉。远望见城边酒店中坐着个老者。试问他一声：卖酒的有酒么？是谁叫？有酒。好酒取二百文钱的来。先生一位客，缘何用二百文钱的酒？敢吃不了。你不认的，我是四川庄子休，我若用心吃，一千钱的酒，我也吃了。既如此，任从尊意。先生，我这杭州城，有几个唱的，在这庄西边。请他来同席，只费两壶酒，可也不可？甚好，老者你就去。你这四位大姐，都是院里的？会甚么吹弹？所事都会。先生要甚杂剧，俺就扮来。好大话也。我说出来，你说不会，怎了？人会的，俺便会。人知道，俺便知道。既如此，您将乐器各作四句诗，都要有出处的言语。苍梧云气赤城霞，锦乐钧天帝子家。醉里忽逢王子晋，玉箫吹上碧桃花。妇人只知枕席之事，也晓的这等言语？世人多虑我无忧，一片身心得自由。散诞清闲无个事，卧吹凤管月明秋。我学生会天下士大夫，止不(...)
老聃说：“白天鹅游水上，雌雄互相凝视，眼珠不转，就交配了。虫飞空中，雄的上风呼叫，雌的下风鸣应，就交配了。由此可知，交配方式无奇不有。但也有限制，必须是同类，各自为雌雄，才可能交配。人际遇合不也是这样吗？记住吧，本性是无法改变的，命运是无法扭转的，机缘是不会停待的，大道是不会阻塞的。顺道而趋，怎么都走得通；背道而驰，怎么都(...)
秦王派人对安陵君（安陵国的国君）说：“我想要用方圆五百里的土地交换安陵，望安陵君一定要答应我啊！”安陵君说：“大王给以恩惠，用大的地盘交换我们小的地盘，这再好不过了，虽然是这样，但这是我从先王那继承的封地，我愿意一生守护它，不敢交换！”秦王知道后不高兴。于是安陵君就派遣唐雎出使到秦国。　　秦王对唐雎说：“我用方圆五百里的土地交换安陵，安陵君却不听从我，这是为什么？况且秦国使韩国魏国灭亡，但安陵却凭借方圆五十里的土地幸存下来的原因，是因为我把安陵君看作忠厚的长者，所以不打他的主意。现在我用安陵十倍的土地，让安陵君扩大自己的领土，但是他违背我的意愿，是他看不起我吗？”唐雎回答说：“不，并不是这样的。安陵君从先王那里继承了封地，只想守护它，即使是方圆千里的土地也不敢交换，更何况只是这区区的五百里的土地（就能交换）呢？”　　秦王勃然大怒，对唐雎说：“先生曾听说过天子发怒吗？”唐雎回答说：“我未曾听说过。”秦王说：“天子发怒（的时候），会倒下百万人的尸体，鲜血流淌千里。”唐雎说：“大王曾经听说过百姓发怒吗？”秦王说：“百姓发怒，也不过就是摘掉帽子，光着脚，把头往墙上撞罢了。”唐雎说：“这是平庸无能的人发怒，不是有才能有胆识的人发怒。专诸刺杀吴王僚的时候，彗星的尾巴扫过月亮；聂政刺杀韩傀的时候，一道白光直冲上太阳；要离刺杀庆忌的时候，苍鹰扑在宫殿上。他们三个人都是平民中有才能有胆识的人，心里的愤怒还没发作出来，上天(...)
静俏俏的谁念他？冷清清的谁问他？尚有人见鞍思马。(...)

柳子玉郎中挽词二首 其二拼音解读：

wàn wàn zǎi hù kǒu zēng tián chóu pì mín guī shàn ，mín guī shàn shěng xíng fá báo shuì liǎn chà yáo miǎn chà yáo miǎn ，
kāi bà huì lái jī zǐ jiào ，
“zhe jiǔ háng háng mǎn mèi fēng 。”qǐ jù xiě zì jǐ dài le jiǔ yì zài yuán yě shàng bēn zǒu ，qiū fēng mǎn huái ，biàn jiào tiān dì zhī liáo kuò 。“cǎo kū shuāng gǔ luò qíng kōng ，”jǔ mù qīng qiū ，(...)
yú qì lín yǐ zì bié xī ，jiāo lóng yǐn qí wén zhāng 。
shēng 。
lǎo dān shuō ：“bái tiān é yóu shuǐ shàng ，cí xióng hù xiàng níng shì ，yǎn zhū bú zhuǎn ，jiù jiāo pèi le 。chóng fēi kōng zhōng ，xióng de shàng fēng hū jiào ，cí de xià fēng míng yīng ，jiù jiāo pèi le 。yóu cǐ kě zhī ，jiāo pèi fāng shì wú qí bú yǒu 。dàn yě yǒu xiàn zhì ，bì xū shì tóng lèi ，gè zì wéi cí xióng ，cái kě néng jiāo pèi 。rén jì yù hé bú yě shì zhè yàng ma ？jì zhù ba ，běn xìng shì wú fǎ gǎi biàn de ，mìng yùn shì wú fǎ niǔ zhuǎn de ，jī yuán shì bú huì tíng dài de ，dà dào shì bú huì zǔ sāi de 。shùn dào ér qū ，zěn me dōu zǒu dé tōng ；bèi dào ér chí ，zěn me dōu (...)
zú jiàn kāi tóu yì xiàng de rú cǐ jué qǐ ，jué fēi ǒu rán 。shuō míng zuò zhě zài mù lèi lèi qiū fén shí bèi jī zhí de duì rén shēng de wù fā yǒu qí jiāo zhuó xìng 。zuò zhě què shì wéi yǎn qián tú jǐng bǎi chù mù jīng xīn 。yě zhèng yīn wéi zhè zhǒng wù fā hé jiāo zhuó lái zì yǎn qián de yán jun4 shēng huó tú jǐng yǐ jí yóu cǐ ér lián dào de 、zhǎng qī mái zàng zài shī rén jì yì cāng kù zhōng de jué xiàng ，suǒ yǐ zhè kāi tóu de hán gài xìng jiù yì cháng guǎng kuò ，qì shì yì cháng chōng pèi ，sī wéi chù jiǎo xuān zhù bú qún 。zhè zhèng shì táng dài shī sēng jiǎo rán shuō de ：“shī rén zhī sī chū fā ，qǔ jìng piān gāo ，zé yī shǒu jǔ tǐ biàn gāo ”。（《shī shì 》）zuò zhě chū le guō mén yǐ hòu ，qí suǒ jiàn suǒ xiǎng ，jǐ hū wú yī ér bú yǔ yī “qù ”yī “lái ”、yī shēng yī sǐ yǒu guān 。mái zàng sǐ rén de “gǔ mù ”shì rén shēng de zuì hòu guī xiǔ le ，rán ér sǐ rén yě hái shì nán bǎo 。tā men de mù bèi píng chéng gēng dì le ，mù biān de sōng bǎi yě bèi cuī huǐ ér huà wéi hé xīn 。rén shēng ，lián tóng tā men de fén mù ，yǔ shí rì ér jù shì ，ér xīn de tián yě ，què yòu suí suì yuè ér jù zēng 。miàn duì zhe zhè yàng de qī liáng xiàn xiàng ，miàn duì zhe nà yī gè “shí ”，què yòu piān piān shì “shì jī luàn lí ”（《wén xīn diāo lóng ·míng shī 》）、dà dì bīng gē 、shēng mín tú tàn zhī shí ，shī rén duì yǎn qián yī “qù ”yī “lái ”de yú lóng biàn huàn ，bú yóu yǐn qǐ gèng shēn de tǐ huì ，ér chóu cǎn yě jiù yù shèn le 。jì rán “lái zhě ”de dà nán yī bù bī jìn yī bù ，tā bú néng bú wéi gǔ jīn dài xiè ér chén sī ；jì rán kàn dào hé tīng dào bái yáng wéi jìn fēng suǒ chuī ，tā bú néng bú shēn gǎn bái yáng zhī “bēi ”cóng ér zì shāng shēn shì 。lì lái xíng róng bēi fēng ，dōu shì tū chū qí “xiāo xiāo ”shēng 。wéi cǐ ，shī rén bú yóu chén jìn dào yī zhǒng bēi jù měi de shěn měi xīn tài jī diàn zhī zhōng ér shēn yǒu gǎn fā ，zhōng yú bǎi gǎn cāng máng dì fā chū jīng hū ：bái yáng duō bēi fēng ，xiāo xiāo chóu shā rén ！mù qián mù hòu de dōng xī hěn duō ，ér zhī guī jié dào “bái yáng ”(...)
mò mán tiān dì mò mán xīn ，xīn bú mán rén huò bú qīn 。shí èr shí zhōng háng hǎo shì ，zāi xīng biàn zuò fú xīng lín 。xiǎo shèng nǎi péng hú xiān zhǎng shì yě 。jīn yǒu tài bái jīn xīng ，chuán yù dì chì mìng ，wéi yīn dà luó shén xiān shēng yù jīng shàng qīng nán huá zhì dé zhēn jun1 ，zài yù dì qián jiàn jīn tóng yù nǚ ，zhí zhuàng fān bǎo gài ，bú jiào shī xiào 。yù dì guài nù ，biǎn dà luó shén xiān xià fāng zhuāng shì mén zhōng wéi nán ，míng wéi zhuāng zhōu ，yóu xué jiāng zhì háng zhōu 。cǐ rén shēn ài huā jiǔ ，kǒng tā mí shī zhèng dào ，chà xiǎo shèng lǐng zhe fēng 、huā 、xuě 、yuè sì xiān nǚ ，xiān dào háng zhōu nèi ，huà xiān zhuāng yī suǒ ，mài jiǔ wéi shēng 。zhe sì wèi xiān nǚ huà wéi sì gè jì zhě ，děng hóu zhuāng zhōu lái shí ，xiān mí zhù tā 。dài tài bái jīn xīng dào shí ，zì yǒu diǎn huà chù 。chuāng qián shí zǎi yòng yīn qín ，duō shǎo xū míng wǎng wù rén 。zhī wéi shí guāi xīn bú suí ，zhì jīn wú lù tiào lóng mén 。xiǎo shēng xìng zhuāng míng zhōu ，zì zǐ xiū ，zǔ guàn shān dōng cáo zhōu rén shì 。yīn tiān xià dà luàn ，gēn xiān zǔ qián lái sì chuān jū zhù 。wǒ xiōng dì sì rén ，fù mǔ jù wáng 。pō yǒu xiē jiā zī ，sān shuǐ gē gē shōu zhǎng 。wǒ zài xué zhōng dú shū ，wǎn shàng shuì bú zhe ，biàn sī xiǎng rén yǒu shēng sǐ ，bú néng táo de 。xiǎo shēng qián suì wǎng lǐng nán tàn qīn ，jí zhì huí jiā ，yǔ xiǎo shēng sòng bié de péng yǒu ，yī bàn sǐ le 。xiǎo shēng tàn xī wéi rén zài shì ，huì jǐ gè shì dà fū zhī rén ，sǐ ér wú yuàn 。xiǎo shēng dàn huì péng yǒu ，biàn wèn nà lǐ hǎo sàn xīn ，dōu shuō háng zhōu yú mǐ zhī dì ，xiǎo shēng yīn cǐ yī jìng de lái dào háng zhōu ，qù chéng bú yuǎn 。xiǎo shēng píng rì ài de shì huā jiǔ ，bú zhī zěn me shuō ？ruò shì yǒu dàn chàng de sòng jiǔ ，xiǎo shēng yě chī bú zuì 。yuǎn wàng jiàn chéng biān jiǔ diàn zhōng zuò zhe gè lǎo zhě 。shì wèn tā yī shēng ：mài jiǔ de yǒu jiǔ me ？shì shuí jiào ？yǒu jiǔ 。hǎo jiǔ qǔ èr bǎi wén qián de lái 。xiān shēng yī wèi kè ，yuán hé yòng èr bǎi wén qián de jiǔ ？gǎn chī bú le 。nǐ bú rèn de ，wǒ shì sì chuān zhuāng zǐ xiū ，wǒ ruò yòng xīn chī ，yī qiān qián de jiǔ ，wǒ yě chī le 。jì rú cǐ ，rèn cóng zūn yì 。xiān shēng ，wǒ zhè háng zhōu chéng ，yǒu jǐ gè chàng de ，zài zhè zhuāng xī biān 。qǐng tā lái tóng xí ，zhī fèi liǎng hú jiǔ ，kě yě bú kě ？shèn hǎo ，lǎo zhě nǐ jiù qù 。nǐ zhè sì wèi dà jiě ，dōu shì yuàn lǐ de ？huì shèn me chuī dàn ？suǒ shì dōu huì 。xiān shēng yào shèn zá jù ，ǎn jiù bàn lái 。hǎo dà huà yě 。wǒ shuō chū lái ，nǐ shuō bú huì ，zěn le ？rén huì de ，ǎn biàn huì 。rén zhī dào ，ǎn biàn zhī dào 。jì rú cǐ ，nín jiāng lè qì gè zuò sì jù shī ，dōu yào yǒu chū chù de yán yǔ 。cāng wú yún qì chì chéng xiá ，jǐn lè jun1 tiān dì zǐ jiā 。zuì lǐ hū féng wáng zǐ jìn ，yù xiāo chuī shàng bì táo huā 。fù rén zhī zhī zhěn xí zhī shì ，yě xiǎo de zhè děng yán yǔ ？shì rén duō lǜ wǒ wú yōu ，yī piàn shēn xīn dé zì yóu 。sàn dàn qīng xián wú gè shì ，wò chuī fèng guǎn yuè míng qiū 。wǒ xué shēng huì tiān xià shì dà fū ，zhǐ bú (...)
lǎo dān shuō ：“bái tiān é yóu shuǐ shàng ，cí xióng hù xiàng níng shì ，yǎn zhū bú zhuǎn ，jiù jiāo pèi le 。chóng fēi kōng zhōng ，xióng de shàng fēng hū jiào ，cí de xià fēng míng yīng ，jiù jiāo pèi le 。yóu cǐ kě zhī ，jiāo pèi fāng shì wú qí bú yǒu 。dàn yě yǒu xiàn zhì ，bì xū shì tóng lèi ，gè zì wéi cí xióng ，cái kě néng jiāo pèi 。rén jì yù hé bú yě shì zhè yàng ma ？jì zhù ba ，běn xìng shì wú fǎ gǎi biàn de ，mìng yùn shì wú fǎ niǔ zhuǎn de ，jī yuán shì bú huì tíng dài de ，dà dào shì bú huì zǔ sāi de 。shùn dào ér qū ，zěn me dōu zǒu dé tōng ；bèi dào ér chí ，zěn me dōu (...)
qín wáng pài rén duì ān líng jun1 （ān líng guó de guó jun1 ）shuō ：“wǒ xiǎng yào yòng fāng yuán wǔ bǎi lǐ de tǔ dì jiāo huàn ān líng ，wàng ān líng jun1 yī dìng yào dá yīng wǒ ā ！”ān líng jun1 shuō ：“dà wáng gěi yǐ ēn huì ，yòng dà de dì pán jiāo huàn wǒ men xiǎo de dì pán ，zhè zài hǎo bú guò le ，suī rán shì zhè yàng ，dàn zhè shì wǒ cóng xiān wáng nà jì chéng de fēng dì ，wǒ yuàn yì yī shēng shǒu hù tā ，bú gǎn jiāo huàn ！”qín wáng zhī dào hòu bú gāo xìng 。yú shì ān líng jun1 jiù pài qiǎn táng jū chū shǐ dào qín guó 。　　qín wáng duì táng jū shuō ：“wǒ yòng fāng yuán wǔ bǎi lǐ de tǔ dì jiāo huàn ān líng ，ān líng jun1 què bú tīng cóng wǒ ，zhè shì wéi shí me ？kuàng qiě qín guó shǐ hán guó wèi guó miè wáng ，dàn ān líng què píng jiè fāng yuán wǔ shí lǐ de tǔ dì xìng cún xià lái de yuán yīn ，shì yīn wéi wǒ bǎ ān líng jun1 kàn zuò zhōng hòu de zhǎng zhě ，suǒ yǐ bú dǎ tā de zhǔ yì 。xiàn zài wǒ yòng ān líng shí bèi de tǔ dì ，ràng ān líng jun1 kuò dà zì jǐ de lǐng tǔ ，dàn shì tā wéi bèi wǒ de yì yuàn ，shì tā kàn bú qǐ wǒ ma ？”táng jū huí dá shuō ：“bú ，bìng bú shì zhè yàng de 。ān líng jun1 cóng xiān wáng nà lǐ jì chéng le fēng dì ，zhī xiǎng shǒu hù tā ，jí shǐ shì fāng yuán qiān lǐ de tǔ dì yě bú gǎn jiāo huàn ，gèng hé kuàng zhī shì zhè qū qū de wǔ bǎi lǐ de tǔ dì （jiù néng jiāo huàn ）ne ？”　　qín wáng bó rán dà nù ，duì táng jū shuō ：“xiān shēng céng tīng shuō guò tiān zǐ fā nù ma ？”táng jū huí dá shuō ：“wǒ wèi céng tīng shuō guò 。”qín wáng shuō ：“tiān zǐ fā nù （de shí hòu ），huì dǎo xià bǎi wàn rén de shī tǐ ，xiān xuè liú tǎng qiān lǐ 。”táng jū shuō ：“dà wáng céng jīng tīng shuō guò bǎi xìng fā nù ma ？”qín wáng shuō ：“bǎi xìng fā nù ，yě bú guò jiù shì zhāi diào mào zǐ ，guāng zhe jiǎo ，bǎ tóu wǎng qiáng shàng zhuàng bà le 。”táng jū shuō ：“zhè shì píng yōng wú néng de rén fā nù ，bú shì yǒu cái néng yǒu dǎn shí de rén fā nù 。zhuān zhū cì shā wú wáng liáo de shí hòu ，huì xīng de wěi bā sǎo guò yuè liàng ；niè zhèng cì shā hán guī de shí hòu ，yī dào bái guāng zhí chōng shàng tài yáng ；yào lí cì shā qìng jì de shí hòu ，cāng yīng pū zài gōng diàn shàng 。tā men sān gè rén dōu shì píng mín zhōng yǒu cái néng yǒu dǎn shí de rén ，xīn lǐ de fèn nù hái méi fā zuò chū lái ，shàng tiān (...)
jìng qiào qiào de shuí niàn tā ？lěng qīng qīng de shuí wèn tā ？shàng yǒu rén jiàn ān sī mǎ 。(...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

静俏俏的谁念他？冷清清的谁问他？尚有人见鞍思马。(...)
美好的(...)
⑴蝶梦：梦境。语出庄周梦化蝴蝶事。⑵潘郎：指晋潘岳。岳少时美容止，故称。潘岳字安仁，晋中牟人。美姿容，辞藻绝丽，尤善为哀诔之文。《晋书》有传。南朝陈徐陵《洛阳道》诗之一:“潘郎车欲满﹐无奈掷花何。”宋史达祖《夜行船》词:“白发潘郎宽沈带﹐怕看山﹐忆他眉黛。”明叶宪祖《夭桃纨扇》第一折:“河阳城里斗丰神﹐好映潘郎彩色新。”宁太一《秋兴四叠韵》之二:“潘郎老去情丝减﹐谁与重栽一县花？”后亦以代指貌美的情郎。⑶徐妆：半面妆。《南史梁元帝徐妃传》载：“妃以帝眇一目，每知帝将至，必为半面妆以俟。帝见则大怒而去。” 典故：徐氏，徐昭佩（？—554年），东海郯县（今山东省剡城北）人，梁朝侍中信武将军徐琨的女儿，孙权姑母孙女，其先嫁同郡陆尚为妻。陆尚卒后，徐氏因貌美出众，姿色艳丽，被孙权选入后宫，不久便成为孙权的宠妃。孙权因徐氏是姑母的孙女，又是屡立战功的徐琨之女，鉴于这几层关系，孙权曾要谢夫人让位，准备让徐氏为正妃，但谢夫人坚决不让。这样孙权便与谢夫人关系破裂。之后，孙权又爱上了步氏，对徐氏开始冷落。徐氏非常嫉妒，后被孙权打入冷宫。由于梁元帝是独眼，一次临幸时，徐妃只作“半面妆”（半面(...)

相关赏析

⒀安得：如何得到，期望马上得到。万里裘：长达万里的大袍。
“稚子莫喧哗，恐惊他。”沙鸥前来投宿，作者无限欣喜，他小心翼翼地向正在玩耍的孩子们示意，告诫他们不要吵闹，恐怕惊吓了鸥鸟。这两句于字里行间透露出作者对沙鸥这种鸟儿非常喜欢，同时表现了作者对生活的热爱，而且增加了本词的生活气息。“莫”字和“恐”字表达出作者对沙鸥由衷的喜(...)
采呀采呀采芑忙，从那边的新田里，采到这边菑田旁。大将方叔来此地，战车就有三千辆，士卒舞盾操练忙。方叔统帅自有方，驾起战车驱四马。四马齐整气昂昂。大车红漆作彩饰，竹席帷子鱼皮箱，牛皮胸带与马缰。　　采呀采呀采芑忙，从那边的新田里，采到村庄的中央。大将方叔来此地，战车就有三千辆，龙蛇大旗鲜又亮。方叔统帅自有方，车毂车衡皮饰装，八个马铃响叮当。朝廷礼服穿在身，红色蔽膝亮堂堂，绿色佩玉玱玱响。　　鹰隼振翅疾飞翔，迅猛直上抵云天，忽而落下栖树上。大将方叔来此地，战车就有三千辆，士卒舞盾操练忙。方叔(...)
莺来燕去，
周邦彦《瑞龙吟》，写的也是“桃花人面”的“旧曲翻新”（周济《宋四家词选》评）。同一题材，在稼轩手里是敲唾壶尽缺的悲歌，在清真笔下却是传统情词的“浅斟低唱”。周词是回环吞吐，惟恐不尽；辛词却是郁积如山，欲说还休。清真所为是笔触纤细、笔笔勾勒的工笔仕女图；稼轩作成的却是洒脱爽健、一挥而就的泼墨写意画。这艺术风格上的差异，是词人个性与气质的差异而造成的。同时也能看出稼轩词作风格之独特，确实与众不同。<(...)

作者介绍

冰如源 照源，字道生，号冰如，秀水古井庵僧。海盐人小萍庵曰：“源公乍耽律韵，遂写篇章，茹藻含毫，时发清响”有《雪林草》。