送张仲谋

送张仲谋原文：

下片写情，乃触景生情，与上片所写之景，关系紧密。“寒食后，酒醒却咨嗟”，进一步将登临的时间点明。寒食，在清明前二日，相传为纪念介子推，从这一天起，禁火三天；寒食过后，重新点火，称为“新火”。此处点明“寒食后”，一是说，寒食过后，可以另起“新火”，二是说，寒食过后，正是清明节，应当返乡扫墓。但是，此时却欲归而归不得。以上两句，词情荡漾，曲折有致，寄寓了作者对故国、故人不绝如缕的思念之情。“休对故人思故国，且将新火试新茶”写作者为摆脱思乡之苦，借煮茶来作为对故国思念之情的自我排遣，既隐含着词人难以解脱的苦闷，又表达出词人解脱苦闷的自我心理调适。
此篇在春雨迷蒙的意象中，点染人事。上片写春雨中的闺愁。开头三句写一宿春雨初歇，拂晓时烟雾弥漫，鸟儿刚刚睁开惺松的双眼，还未婉转啼鸣，此时，大地一片寂静。而昨日，风雨交加，鸟鸣高屋，一片喧嚣。这是倒叙法，将静与动、冷与热两相对照，以突出今日之“静”，为下面闺愁作了衬托。“墙头”三句，从“静”字展开，写墙头青布酒招已不飘扬，楼上玉人洗尽铅华，只有柳眼微睁，柳丝依依，脉脉含情。几笔景物素描，已将闺愁暗暗托出。“润逼琴丝”三句，进一步勾勒闺房景物──琴、枕、屏障、竹帘，都在春雨潇潇中蒙上了湿润，浸透了寒气，是泪湿？是心寒？闺中人的愁情就能在这闺房景物中。“虫网吹粘帘竹”一句尤妙，以物象描绘之细微，揭示了闺中人百无聊赖无所事事之心境。“邮亭无人处”点出闺愁的原因──游子未归。“邮亭”古代驿站。“听檐声不断”五句，正面写出闺中人在春雨中的绵绵情思。她深夜不寐，听夜雨淅沥，檐水滴心，其情苦也。困乏时刚刚入睡，奈何又被“愁极”惊醒，梦中的相会是幸福的，然而又是短暂的，梦醒后，竟是“自怜幽独”。<(...)
第二首诗写浣花溪，状其水势浩大，借“欲作鱼梁”而抒情，非真“欲作鱼梁”也。因为“作鱼梁，须劈竹沉石，横截中流，以为聚鱼之区，因溪有蛟龙，时兴云雨，故公不敢冒险以取利。”（《杜诗详注》卷十三引）对此解说，浦起龙《读杜心解》认为“是为公所愚也”。他说：“须知‘蛟龙，之想，只从‘云覆、‘雨寒，生出，值云雨而墩起文情也。”是有道理的。但浦氏以为这首诗“为作鱼梁而赋，而自况不凡”，则未免有点牵强。其实，这首诗并非什么“自况”，只是流露出诗人对能否在洗花溪畔的草堂安居下去的担心情绪。这才是“不敢安”三字的真实含意。诗人觉得自己在草堂尽管心境淡泊，无所奢求，但仍难保不测。诗中谓溪下有坟龙，时兴云雨，固是一种迷信的说法，却(...)
得志呵，你上金銮，斟玉啰，赐宫花，簪髩发。不得志呵，只饮着那老瓦盆边酒，看看那蒺藜沙上花。母亲，有甚么言语教道你孩儿咱。欲要那众人夸，有擎天的好声价，忠于君，能教化；孝于亲，善治家；尊于师，守礼法；老者安，休扰乱他；少着怀，想念咱；这几桩儿莫误差。
鹅湖山下长亭路，明月临关。明月临关。几阵西风落叶干。
“万国”以下六句，老翁把话头进一步引向现实，发出悲愤而又慷慨的呼声：“睁开眼看看吧！如今天下到处都是征战，烽火燃遍了山冈；草木丛中散发着积尸的恶臭，百姓的鲜血染红了广阔的山川，哪儿还有什么乐土？我们怎敢只想到自己，还老在那里踌躇徬徨？”这一小节有两层意思。一是逼真而广阔地展开了时代生活的画面，这是山河破碎、人民涂炭的真实写照。他告诉老妻：人间的灾难并不只是降临在他们两人头上，言外之意是要想开一些。一是面对凶横的敌人，他们不能再徘徊了，与其束手待毙，还不如扑上前去拼一(...)
巡视地方祭祀南岳，何等寂寥，当年的先人已早(...)
日月光天德，山河壮帝居。太平无一事，回首忆关雎。寡人御极以来，幸喜四海升平，八方宁靖。因乏嗣子，每切忧心。虽尝听史官之奏陈，也曾广后宫之御幸，终是宜男未效，继体无人，教寡人如何不烦恼也。天祐宋室，《螽斯》、《麟趾》之庆，当必有期。愿陛下自宽。某楚王，今日为何领着太子见我皇兄去？只因寇承御同除琳救出太子，送到我府中收养，整整抬举了十年光景，想刘皇后也难下手了。我皇兄一向为着乏嗣，眉头不曾有展放之日。我领去朝见皇兄，只待问起时节，因而说开就里，使他母子团圆，多少是好。宫官，快报复去，有赵德芳带领世子朝见。臣赵德芳见。御弟免礼。愿陛下万岁！万岁！万万岁！御弟，这是你第几个世子？这个是臣的幼子，是第十二个。看他生相似龙行虎步，好生不凡。今年多大年纪了？臣生十岁了也。御弟，你这世子是那个美人所出？本李美。且住者，今日有事忙哩，改日另行奏知万岁。贱妾置酒在椒风馆中，请饮宴去来。嗨！我则说的李美两个字。还不曾道出那人字来，这刘皇后就搀着皇兄饮宴去了。好狠人也！刘皇后，你左使这一片黑心肠做甚么？太子养在我宫中，已长成十岁了，我怕你还诓的去撇在金水桥河下哩！我且再看机会，奏知皇兄便了。世子，你且随我回府去来。理会的。事不关心，关心者乱。十年前李美人生下一子，我着寇承御与我所算了他的。昨日楚王引着小厮来朝见，我一见了他这声音举止，与李美人好生厮似。问他年纪，又是十岁，我已是怀着一肚子疑心了。万岁问道那个美人所出，那楚王道李美--刚则说的两个字，我便扯着万岁的手，说道，且到椒风馆饮宴去。我若不如此，那楚王说出这详细来，可怎了也？我如今唤寇承御出来，则问他要这李美人所生之子，看他说甚的来。宫娥，与我唤将寇承御来者。寇承御！娘娘唤你哩。娘娘，唤寇承御有何分付？你不跪着！有何罪哩？寇承御，我问你，十年前李美人所生的孩子(...)

送张仲谋拼音解读：

xià piàn xiě qíng ，nǎi chù jǐng shēng qíng ，yǔ shàng piàn suǒ xiě zhī jǐng ，guān xì jǐn mì 。“hán shí hòu ，jiǔ xǐng què zī jiē ”，jìn yī bù jiāng dēng lín de shí jiān diǎn míng 。hán shí ，zài qīng míng qián èr rì ，xiàng chuán wéi jì niàn jiè zǐ tuī ，cóng zhè yī tiān qǐ ，jìn huǒ sān tiān ；hán shí guò hòu ，zhòng xīn diǎn huǒ ，chēng wéi “xīn huǒ ”。cǐ chù diǎn míng “hán shí hòu ”，yī shì shuō ，hán shí guò hòu ，kě yǐ lìng qǐ “xīn huǒ ”，èr shì shuō ，hán shí guò hòu ，zhèng shì qīng míng jiē ，yīng dāng fǎn xiāng sǎo mù 。dàn shì ，cǐ shí què yù guī ér guī bú dé 。yǐ shàng liǎng jù ，cí qíng dàng yàng ，qǔ shé yǒu zhì ，jì yù le zuò zhě duì gù guó 、gù rén bú jué rú lǚ de sī niàn zhī qíng 。“xiū duì gù rén sī gù guó ，qiě jiāng xīn huǒ shì xīn chá ”xiě zuò zhě wéi bǎi tuō sī xiāng zhī kǔ ，jiè zhǔ chá lái zuò wéi duì gù guó sī niàn zhī qíng de zì wǒ pái qiǎn ，jì yǐn hán zhe cí rén nán yǐ jiě tuō de kǔ mèn ，yòu biǎo dá chū cí rén jiě tuō kǔ mèn de zì wǒ xīn lǐ diào shì 。
cǐ piān zài chūn yǔ mí méng de yì xiàng zhōng ，diǎn rǎn rén shì 。shàng piàn xiě chūn yǔ zhōng de guī chóu 。kāi tóu sān jù xiě yī xiǔ chūn yǔ chū xiē ，fú xiǎo shí yān wù mí màn ，niǎo ér gāng gāng zhēng kāi xīng sōng de shuāng yǎn ，hái wèi wǎn zhuǎn tí míng ，cǐ shí ，dà dì yī piàn jì jìng 。ér zuó rì ，fēng yǔ jiāo jiā ，niǎo míng gāo wū ，yī piàn xuān xiāo 。zhè shì dǎo xù fǎ ，jiāng jìng yǔ dòng 、lěng yǔ rè liǎng xiàng duì zhào ，yǐ tū chū jīn rì zhī “jìng ”，wéi xià miàn guī chóu zuò le chèn tuō 。“qiáng tóu ”sān jù ，cóng “jìng ”zì zhǎn kāi ，xiě qiáng tóu qīng bù jiǔ zhāo yǐ bú piāo yáng ，lóu shàng yù rén xǐ jìn qiān huá ，zhī yǒu liǔ yǎn wēi zhēng ，liǔ sī yī yī ，mò mò hán qíng 。jǐ bǐ jǐng wù sù miáo ，yǐ jiāng guī chóu àn àn tuō chū 。“rùn bī qín sī ”sān jù ，jìn yī bù gōu lè guī fáng jǐng wù ──qín 、zhěn 、píng zhàng 、zhú lián ，dōu zài chūn yǔ xiāo xiāo zhōng méng shàng le shī rùn ，jìn tòu le hán qì ，shì lèi shī ？shì xīn hán ？guī zhōng rén de chóu qíng jiù néng zài zhè guī fáng jǐng wù zhōng 。“chóng wǎng chuī zhān lián zhú ”yī jù yóu miào ，yǐ wù xiàng miáo huì zhī xì wēi ，jiē shì le guī zhōng rén bǎi wú liáo lài wú suǒ shì shì zhī xīn jìng 。“yóu tíng wú rén chù ”diǎn chū guī chóu de yuán yīn ──yóu zǐ wèi guī 。“yóu tíng ”gǔ dài yì zhàn 。“tīng yán shēng bú duàn ”wǔ jù ，zhèng miàn xiě chū guī zhōng rén zài chūn yǔ zhōng de mián mián qíng sī 。tā shēn yè bú mèi ，tīng yè yǔ xī lì ，yán shuǐ dī xīn ，qí qíng kǔ yě 。kùn fá shí gāng gāng rù shuì ，nài hé yòu bèi “chóu jí ”jīng xǐng ，mèng zhōng de xiàng huì shì xìng fú de ，rán ér yòu shì duǎn zàn de ，mèng xǐng hòu ，jìng shì “zì lián yōu dú ”。<(...)
dì èr shǒu shī xiě huàn huā xī ，zhuàng qí shuǐ shì hào dà ，jiè “yù zuò yú liáng ”ér shū qíng ，fēi zhēn “yù zuò yú liáng ”yě 。yīn wéi “zuò yú liáng ，xū pī zhú chén shí ，héng jié zhōng liú ，yǐ wéi jù yú zhī qū ，yīn xī yǒu jiāo lóng ，shí xìng yún yǔ ，gù gōng bú gǎn mào xiǎn yǐ qǔ lì 。”（《dù shī xiáng zhù 》juàn shí sān yǐn ）duì cǐ jiě shuō ，pǔ qǐ lóng 《dú dù xīn jiě 》rèn wéi “shì wéi gōng suǒ yú yě ”。tā shuō ：“xū zhī ‘jiāo lóng ，zhī xiǎng ，zhī cóng ‘yún fù 、‘yǔ hán ，shēng chū ，zhí yún yǔ ér dūn qǐ wén qíng yě 。”shì yǒu dào lǐ de 。dàn pǔ shì yǐ wéi zhè shǒu shī “wéi zuò yú liáng ér fù ，ér zì kuàng bú fán ”，zé wèi miǎn yǒu diǎn qiān qiáng 。qí shí ，zhè shǒu shī bìng fēi shí me “zì kuàng ”，zhī shì liú lù chū shī rén duì néng fǒu zài xǐ huā xī pàn de cǎo táng ān jū xià qù de dān xīn qíng xù 。zhè cái shì “bú gǎn ān ”sān zì de zhēn shí hán yì 。shī rén jiào dé zì jǐ zài cǎo táng jìn guǎn xīn jìng dàn bó ，wú suǒ shē qiú ，dàn réng nán bǎo bú cè 。shī zhōng wèi xī xià yǒu fén lóng ，shí xìng yún yǔ ，gù shì yī zhǒng mí xìn de shuō fǎ ，què (...)
dé zhì hē ，nǐ shàng jīn luán ，zhēn yù luō ，cì gōng huā ，zān bìn fā 。bú dé zhì hē ，zhī yǐn zhe nà lǎo wǎ pén biān jiǔ ，kàn kàn nà jí lí shā shàng huā 。mǔ qīn ，yǒu shèn me yán yǔ jiāo dào nǐ hái ér zán 。yù yào nà zhòng rén kuā ，yǒu qíng tiān de hǎo shēng jià ，zhōng yú jun1 ，néng jiāo huà ；xiào yú qīn ，shàn zhì jiā ；zūn yú shī ，shǒu lǐ fǎ ；lǎo zhě ān ，xiū rǎo luàn tā ；shǎo zhe huái ，xiǎng niàn zán ；zhè jǐ zhuāng ér mò wù chà 。
é hú shān xià zhǎng tíng lù ，míng yuè lín guān 。míng yuè lín guān 。jǐ zhèn xī fēng luò yè gàn 。
“wàn guó ”yǐ xià liù jù ，lǎo wēng bǎ huà tóu jìn yī bù yǐn xiàng xiàn shí ，fā chū bēi fèn ér yòu kāng kǎi de hū shēng ：“zhēng kāi yǎn kàn kàn ba ！rú jīn tiān xià dào chù dōu shì zhēng zhàn ，fēng huǒ rán biàn le shān gāng ；cǎo mù cóng zhōng sàn fā zhe jī shī de è chòu ，bǎi xìng de xiān xuè rǎn hóng le guǎng kuò de shān chuān ，nǎ ér hái yǒu shí me lè tǔ ？wǒ men zěn gǎn zhī xiǎng dào zì jǐ ，hái lǎo zài nà lǐ chóu chú bàng huáng ？”zhè yī xiǎo jiē yǒu liǎng céng yì sī 。yī shì bī zhēn ér guǎng kuò dì zhǎn kāi le shí dài shēng huó de huà miàn ，zhè shì shān hé pò suì 、rén mín tú tàn de zhēn shí xiě zhào 。tā gào sù lǎo qī ：rén jiān de zāi nán bìng bú zhī shì jiàng lín zài tā men liǎng rén tóu shàng ，yán wài zhī yì shì yào xiǎng kāi yī xiē 。yī shì miàn duì xiōng héng de dí rén ，tā men bú néng zài pái huái le ，yǔ qí shù shǒu dài bì ，hái bú rú pū shàng qián qù pīn yī (...)
xún shì dì fāng jì sì nán yuè ，hé děng jì liáo ，dāng nián de xiān rén yǐ zǎo (...)
rì yuè guāng tiān dé ，shān hé zhuàng dì jū 。tài píng wú yī shì ，huí shǒu yì guān jū 。guǎ rén yù jí yǐ lái ，xìng xǐ sì hǎi shēng píng ，bā fāng níng jìng 。yīn fá sì zǐ ，měi qiē yōu xīn 。suī cháng tīng shǐ guān zhī zòu chén ，yě céng guǎng hòu gōng zhī yù xìng ，zhōng shì yí nán wèi xiào ，jì tǐ wú rén ，jiāo guǎ rén rú hé bú fán nǎo yě 。tiān yòu sòng shì ，《zhōng sī 》、《lín zhǐ 》zhī qìng ，dāng bì yǒu qī 。yuàn bì xià zì kuān 。mǒu chǔ wáng ，jīn rì wéi hé lǐng zhe tài zǐ jiàn wǒ huáng xiōng qù ？zhī yīn kòu chéng yù tóng chú lín jiù chū tài zǐ ，sòng dào wǒ fǔ zhōng shōu yǎng ，zhěng zhěng tái jǔ le shí nián guāng jǐng ，xiǎng liú huáng hòu yě nán xià shǒu le 。wǒ huáng xiōng yī xiàng wéi zhe fá sì ，méi tóu bú céng yǒu zhǎn fàng zhī rì 。wǒ lǐng qù cháo jiàn huáng xiōng ，zhī dài wèn qǐ shí jiē ，yīn ér shuō kāi jiù lǐ ，shǐ tā mǔ zǐ tuán yuán ，duō shǎo shì hǎo 。gōng guān ，kuài bào fù qù ，yǒu zhào dé fāng dài lǐng shì zǐ cháo jiàn 。chén zhào dé fāng jiàn 。yù dì miǎn lǐ 。yuàn bì xià wàn suì ！wàn suì ！wàn wàn suì ！yù dì ，zhè shì nǐ dì jǐ gè shì zǐ ？zhè gè shì chén de yòu zǐ ，shì dì shí èr gè 。kàn tā shēng xiàng sì lóng háng hǔ bù ，hǎo shēng bú fán 。jīn nián duō dà nián jì le ？chén shēng shí suì le yě 。yù dì ，nǐ zhè shì zǐ shì nà gè měi rén suǒ chū ？běn lǐ měi 。qiě zhù zhě ，jīn rì yǒu shì máng lǐ ，gǎi rì lìng háng zòu zhī wàn suì 。jiàn qiè zhì jiǔ zài jiāo fēng guǎn zhōng ，qǐng yǐn yàn qù lái 。hēi ！wǒ zé shuō de lǐ měi liǎng gè zì 。hái bú céng dào chū nà rén zì lái ，zhè liú huáng hòu jiù chān zhe huáng xiōng yǐn yàn qù le 。hǎo hěn rén yě ！liú huáng hòu ，nǐ zuǒ shǐ zhè yī piàn hēi xīn cháng zuò shèn me ？tài zǐ yǎng zài wǒ gōng zhōng ，yǐ zhǎng chéng shí suì le ，wǒ pà nǐ hái kuāng de qù piě zài jīn shuǐ qiáo hé xià lǐ ！wǒ qiě zài kàn jī huì ，zòu zhī huáng xiōng biàn le 。shì zǐ ，nǐ qiě suí wǒ huí fǔ qù lái 。lǐ huì de 。shì bú guān xīn ，guān xīn zhě luàn 。shí nián qián lǐ měi rén shēng xià yī zǐ ，wǒ zhe kòu chéng yù yǔ wǒ suǒ suàn le tā de 。zuó rì chǔ wáng yǐn zhe xiǎo sī lái cháo jiàn ，wǒ yī jiàn le tā zhè shēng yīn jǔ zhǐ ，yǔ lǐ měi rén hǎo shēng sī sì 。wèn tā nián jì ，yòu shì shí suì ，wǒ yǐ shì huái zhe yī dù zǐ yí xīn le 。wàn suì wèn dào nà gè měi rén suǒ chū ，nà chǔ wáng dào lǐ měi --gāng zé shuō de liǎng gè zì ，wǒ biàn chě zhe wàn suì de shǒu ，shuō dào ，qiě dào jiāo fēng guǎn yǐn yàn qù 。wǒ ruò bú rú cǐ ，nà chǔ wáng shuō chū zhè xiáng xì lái ，kě zěn le yě ？wǒ rú jīn huàn kòu chéng yù chū lái ，zé wèn tā yào zhè lǐ měi rén suǒ shēng zhī zǐ ，kàn tā shuō shèn de lái 。gōng é ，yǔ wǒ huàn jiāng kòu chéng yù lái zhě 。kòu chéng yù ！niáng niáng huàn nǐ lǐ 。niáng niáng ，huàn kòu chéng yù yǒu hé fèn fù ？nǐ bú guì zhe ！yǒu hé zuì lǐ ？kòu chéng yù ，wǒ wèn nǐ ，shí nián qián lǐ měi rén suǒ shēng de hái zǐ (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

日月光天德，山河壮帝居。太平无一事，回首忆关雎。寡人御极以来，幸喜四海升平，八方宁靖。因乏嗣子，每切忧心。虽尝听史官之奏陈，也曾广后宫之御幸，终是宜男未效，继体无人，教寡人如何不烦恼也。天祐宋室，《螽斯》、《麟趾》之庆，当必有期。愿陛下自宽。某楚王，今日为何领着太子见我皇兄去？只因寇承御同除琳救出太子，送到我府中收养，整整抬举了十年光景，想刘皇后也难下手了。我皇兄一向为着乏嗣，眉头不曾有展放之日。我领去朝见皇兄，只待问起时节，因而说开就里，使他母子团圆，多少是好。宫官，快报复去，有赵德芳带领世子朝见。臣赵德芳见。御弟免礼。愿陛下万岁！万岁！万万岁！御弟，这是你第几个世子？这个是臣的幼子，是第十二个。看他生相似龙行虎步，好生不凡。今年多大年纪了？臣生十岁了也。御弟，你这世子是那个美人所出？本李美。且住者，今日有事忙哩，改日另行奏知万岁。贱妾置酒在椒风馆中，请饮宴去来。嗨！我则说的李美两个字。还不曾道出那人字来，这刘皇后就搀着皇兄饮宴去了。好狠人也！刘皇后，你左使这一片黑心肠做甚么？太子养在我宫中，已长成十岁了，我怕你还诓的去撇在金水桥河下哩！我且再看机会，奏知皇兄便了。世子，你且随我回府去来。理会的。事不关心，关心者乱。十年前李美人生下一子，我着寇承御与我所算了他的。昨日楚王引着小厮来朝见，我一见了他这声音举止，与李美人好生厮似。问他年纪，又是十岁，我已是怀着一肚子疑心了。万岁问道那个美人所出，那楚王道李美--刚则说的两个字，我便扯着万岁的手，说道，且到椒风馆饮宴去。我若不如此，那楚王说出这详细来，可怎了也？我如今唤寇承御出来，则问他要这李美人所生之子，看他说甚的来。宫娥，与我唤将寇承御来者。寇承御！娘娘唤你哩。娘娘，唤寇承御有何分付？你不跪着！有何罪哩？寇承御，我问你，十年前李美人所生的孩子(...)
下片抒情。“愁鬓点新霜，曾是朝衣染御香。”上句自叹年老，是年五十四岁；下句追思曾为朝官，离开朝廷已经很久。这次东归，是奉孝宗的召命，念旧思今，一样是前程难卜，感情复杂，滋味当然不会好受。“朝衣”事，是从贾至《早朝(...)
陛下，他见臣贫穷，所以不看顾。

相关赏析

二哥，这个小娘原来是符太守之女。恰才那个韩松若不是去了，我不到的饶了他哩。兄弟，你休这般说。此事不许一个人知道，俺回家中去来。因来到符氏花园，惹下了一段姻缘。久以后必然匹配，那其间显俺英贤。
溺水自心酸，我婆婆苦万千，堂前继母心不善。儿夫去远，家尊老年，何日得见王佥判？
“晓(...)
得志呵，你上金銮，斟玉啰，赐宫花，簪髩发。不得志呵，只饮着那老瓦盆边酒，看看那蒺藜沙上花。母亲，有甚么言语教道你孩儿咱。欲要那众人夸，有擎天的好声价，忠于君，能教化；孝于亲，善治家；尊于师，守礼法；老者安，休扰乱他；少着怀，想念咱；这几桩儿莫误差。
“独往湖心亭看雪”，却不意亭上已有人先我而至；这意外之笔，写出了作者意外的惊喜，也引起读者意外的惊异。但作者并不说自己惊喜，反写二客“见余大喜”；背面敷粉，反客为主，足见其用笔之夭矫善变。“湖中焉得更有此人!”这一惊叹虽发之于二客，实为作者的心声。作者妙在不发一语，而“尽得风流”。二客“拉余同饮”，鼎足而三，颇有幸逢知己之乐，似乎给冷寂的湖山增添了一分暖色，然而骨子里依然不改其凄清的基调。这有如李白的“举杯邀明月，对影成三人”，不过是一种虚幻的慰藉罢了。“焉得更有”者，正言其人之不可多得。“强饮三大白”，是为了酬谢知己。“强饮”者，本不能饮，但对此景，当此时，逢此人，却不可不饮。饮罢相别，始“问其姓氏”，却又妙在语焉不详，只说：“是金陵人，客此。”可见这二位湖上知己，原是他乡游子，言外有后约难期之慨。这一补叙之笔，透露出作者的无限怅惘：茫茫六合，知己难逢，人生如雪泥鸿爪，转眼各复西东。言念及此，岂不怆神(...)

作者介绍

王适 唐幽州人。官至雍州司功参军。武则天时求高才，唯适与刘宪等四人入第二等。见陈子昂《感遇》诗，曰：“是必为海内文宗矣！”乃请交于子昂。有集。