孙长史女与焦封赠答诗

孙长史女与焦封赠答诗原文：

佛法惟心不可量，无边妙意广含藏。有朝得悟真如相，便是灵山大法王。贫僧修公禅师是也。自从昨日，不想那道妙玄猿，来俺这龙济山作戏。我恐此(...)
(1)偶书：随便写的诗。偶：说明诗写作得很偶然，是随时有所见、有所感就写下来的(...)
此诗的前三章，是《诗经》中典型的重章叠句结构，各章仅第二句末字“稂”、“萧”、“蓍”不同，第四句末二字“周京”、“京周”、“京师”不同，而这又恰好在换韵的位置，易字目的只是通过韵脚的变化使反覆的咏唱不致过于单调，而三章的意思则是完全重复的，不存在递进、对比之类句法关系。第四章在最后忽然一转，这种转折不仅在语句意义上，而且在语句结构上都显得很突兀。因此古往今来，不乏对此特加注意的评论分析。有人大加赞赏，如清陈继揆《读诗臆补》说：“感时追忆，无限伤心，妙在前路绝不说出。读末章正如唐天宝乱后，说到贞观盛时，一似天上人，令人神驰，而不觉言之津津也。”牛运震《诗志》说：“末章忽说到京周盛时，正有无限忾想，笔意俯仰抑扬，甚妙。”也有人极表疑惑，如宋王柏《诗疑》(...)
这是一首风雨怀人的名作。在一个“风雨如晦，鸡鸣不已”的早晨(...)
张衡，字平子，是南阳郡西鄂县人。张衡年轻时就擅长写文章，曾到“三辅”一带游学，趁机进了洛阳，在太学学习，于是通晓五经，贯通六艺，虽然才华比一般的人高，但并不因此而骄傲自大。（他）平时举止从容，态度平静，不喜欢与世俗之人交往。永元年间，他被推举为孝廉，却不应荐，屡次被公府征召，都没有就任。此时社会长期太平无事，从王公贵族到一般官吏，没有不过度奢侈的。张衡于是摹仿班固的《两都赋》写了《二京赋》，用它来（向朝廷）讽喻规劝。（这篇赋，他）精心构思润色，用了十年才完成。大将军邓骘认为他的才能出众，屡次征召他，他也不去应召。　　张衡善于器械制造方面的巧思，尤其在天文、气象和历法的推算等方面很用心。汉安帝常听说他擅长术数方面的学问，命公车特地征召他，任命他为郎中。两次迁升为太史令。于是，张衡就精心研究、考核阴阳之学（包括天文、气象、历法诸种学问），精辟地研究出测天文仪器的正确道理，制作浑天仪，著成《灵宪》《算罔论》等书籍，论述极其详尽。　　（汉）顺帝初年，（张衡）又两次转任，又做了太史令之职。张衡不趋附当时的那些达官显贵，他所担任的官职，总是多年得不到提升。自他从太史令上离任后，过了五年，又回到这里。　　顺帝阳嘉元年，张衡又制造了候风地动仪。这个地动仪是用纯铜铸造的，直径有8尺，上下两部分相合盖住，中央凸起，样子像个大酒樽。外面用篆体文字和山、龟、鸟、兽的图案装饰。内部中央有根粗大的铜柱，铜柱的周围伸出八条滑道，还装置着枢纽，用来拨动机件。外面有八条龙。龙口各含一枚铜丸，龙头下面各有一个蛤蟆，张着嘴巴，准备接住龙口吐出的铜丸。仪器的枢纽和机件制造得很精巧，都隐藏在酒尊形的仪器中，覆盖严密得没有一点缝隙。如果发生地震，仪器外面的龙就震动起来，机关发动，龙口吐出铜丸，下面的蛤蟆就把它接住。铜丸震击的声音清脆响亮，守候机器的人因此得知发生地震的消息。地震发生时只有一条龙的机关发动，另外七个龙头丝毫不动。按照震动的龙头所指的方向去寻找，就能知道地震的方位。用实际发生的地震来检验仪器，彼此完全相符，真是灵验如神。从古籍的记载中，还看不到曾有这样的仪器。有一次，一条龙的机关发动了，可是洛阳并没有感到地震，京城的学者都奇怪它这次没有应验。几天后，驿站上传送文书的人来了，证明果然在陇西地区发生地震，大家这才都叹服地动仪的绝妙。从此以后，朝廷就责成史官根据地动仪记载每次地震发生的方位。　　当时政治昏暗，中央权力向下转移，张衡于是给皇帝上书陈述这些事。后来被升为侍中，皇帝让他进皇宫，在皇帝左右，对国家的政事提意见。皇帝曾经向张衡问起天下人所痛恨的是谁。宦官害怕张衡说出他们，都给他使眼色，张衡于是没对皇帝说实话。但那些宦党终究害怕张衡成为祸患，于是一起诋毁他。张衡常常思谋自身安全的事，认为福祸相因，幽深微妙，难以看清，于是写了《思玄赋》表达和寄托自己的情思。　　（汉顺帝）永和初年，张衡调离京城，担任河间王的相。当时河间王骄横奢侈，不遵守制度法令；又有很多豪族大户，豪门大户他们一起胡作非为。张衡上任之后治理严厉，整饬[chi]法令制度，暗中探得奸党的姓名，一下子同时逮捕，拘押起来，于是上下敬畏恭顺，称赞政事处理得好。（张衡）在河间相位上任职三年，给朝廷上书，请求辞职回家，朝廷任命他为尚书。张衡活了六十二岁，于永和四年去世。
如果一个士人的才能和品德超过其他的士人，那么就成为国士；如果一个女子的姿色超过其他的美女，那么就称之为国色；如果兰花的香味胜过其它所有的花那么就称之为国香。自古人们就以兰花为贵，并不是等到屈原赞兰花之后，人们才以它为贵的。兰花和君子很相似：生长在深山和贫瘠的丛林里，不因为没有人知道就不发出香味；在遭受雪霜残酷的摧残后，也不改变自己的本性。这就是所说的避世而内心无忧，不被任用而内心无烦闷。兰花虽然含着香味形状美好，但平时与萧支没有什么两样。一阵清风吹来，他的香气芬芳，远近皆知，这就是所说的藏善以待时机施展自己。　(...)
难弃舍。
“山冥云阴重，天寒雨意浓。数枝幽艳湿啼红。”彤云密布，山色阴暗，天下着濛濛的细雨。花朵上，水气聚成了晶莹的水珠，象是少女眼睛里含着泪珠，夺眶欲出，令人十分爱(...)
此词咏梅。早春的时候，百花尚未盛开，眼前忽现一丛迎风绽放的梅花，词人欣喜之余，不能不提笔为它高歌一曲。上片略去对梅的形体描写而突出它的含笑多情，“遥相望、含情一笑”，在作者的眼中，梅花赏识作者的才情，懂得他的心思，是真正的“解语花”。下片写作者趁着冬雪未消，快意地弹琴吹笛，与梅花共舞。作者还时时提醒自己要早早护花，不要等到春风来临，梅花凋谢，才恍然失(...)
行人驱驰不易，更那堪暮秋天气。
佛法惟心不可量，无边妙意广含藏。有朝得悟真如相，便是灵山大法王。贫僧修公禅师是也。自从昨日，不想那道妙玄猿，来俺这龙济山作戏。我恐此(...)

孙长史女与焦封赠答诗拼音解读：

fó fǎ wéi xīn bú kě liàng ，wú biān miào yì guǎng hán cáng 。yǒu cháo dé wù zhēn rú xiàng ，biàn shì líng shān dà fǎ wáng 。pín sēng xiū gōng chán shī shì yě 。zì cóng zuó rì ，bú xiǎng nà dào miào xuán yuán ，lái ǎn zhè lóng jì shān zuò xì 。wǒ kǒng cǐ (...)
(1)ǒu shū ：suí biàn xiě de shī 。ǒu ：shuō míng shī xiě zuò dé hěn ǒu rán ，shì suí shí yǒu suǒ jiàn 、yǒu suǒ gǎn jiù xiě xià lái de (...)
cǐ shī de qián sān zhāng ，shì 《shī jīng 》zhōng diǎn xíng de zhòng zhāng dié jù jié gòu ，gè zhāng jǐn dì èr jù mò zì “láng ”、“xiāo ”、“shī ”bú tóng ，dì sì jù mò èr zì “zhōu jīng ”、“jīng zhōu ”、“jīng shī ”bú tóng ，ér zhè yòu qià hǎo zài huàn yùn de wèi zhì ，yì zì mù de zhī shì tōng guò yùn jiǎo de biàn huà shǐ fǎn fù de yǒng chàng bú zhì guò yú dān diào ，ér sān zhāng de yì sī zé shì wán quán zhòng fù de ，bú cún zài dì jìn 、duì bǐ zhī lèi jù fǎ guān xì 。dì sì zhāng zài zuì hòu hū rán yī zhuǎn ，zhè zhǒng zhuǎn shé bú jǐn zài yǔ jù yì yì shàng ，ér qiě zài yǔ jù jié gòu shàng dōu xiǎn dé hěn tū wū 。yīn cǐ gǔ wǎng jīn lái ，bú fá duì cǐ tè jiā zhù yì de píng lùn fèn xī 。yǒu rén dà jiā zàn shǎng ，rú qīng chén jì kuí 《dú shī yì bǔ 》shuō ：“gǎn shí zhuī yì ，wú xiàn shāng xīn ，miào zài qián lù jué bú shuō chū 。dú mò zhāng zhèng rú táng tiān bǎo luàn hòu ，shuō dào zhēn guān shèng shí ，yī sì tiān shàng rén ，lìng rén shén chí ，ér bú jiào yán zhī jīn jīn yě 。”niú yùn zhèn 《shī zhì 》shuō ：“mò zhāng hū shuō dào jīng zhōu shèng shí ，zhèng yǒu wú xiàn kài xiǎng ，bǐ yì fǔ yǎng yì yáng ，shèn miào 。”yě yǒu rén jí biǎo yí huò ，rú sòng wáng bǎi 《shī yí 》(...)
zhè shì yī shǒu fēng yǔ huái rén de míng zuò 。zài yī gè “fēng yǔ rú huì ，jī míng bú yǐ ”de zǎo chén (...)
zhāng héng ，zì píng zǐ ，shì nán yáng jun4 xī è xiàn rén 。zhāng héng nián qīng shí jiù shàn zhǎng xiě wén zhāng ，céng dào “sān fǔ ”yī dài yóu xué ，chèn jī jìn le luò yáng ，zài tài xué xué xí ，yú shì tōng xiǎo wǔ jīng ，guàn tōng liù yì ，suī rán cái huá bǐ yī bān de rén gāo ，dàn bìng bú yīn cǐ ér jiāo ào zì dà 。（tā ）píng shí jǔ zhǐ cóng róng ，tài dù píng jìng ，bú xǐ huān yǔ shì sú zhī rén jiāo wǎng 。yǒng yuán nián jiān ，tā bèi tuī jǔ wéi xiào lián ，què bú yīng jiàn ，lǚ cì bèi gōng fǔ zhēng zhào ，dōu méi yǒu jiù rèn 。cǐ shí shè huì zhǎng qī tài píng wú shì ，cóng wáng gōng guì zú dào yī bān guān lì ，méi yǒu bú guò dù shē chǐ de 。zhāng héng yú shì mó fǎng bān gù de 《liǎng dōu fù 》xiě le 《èr jīng fù 》，yòng tā lái （xiàng cháo tíng ）fěng yù guī quàn 。（zhè piān fù ，tā ）jīng xīn gòu sī rùn sè ，yòng le shí nián cái wán chéng 。dà jiāng jun1 dèng zhì rèn wéi tā de cái néng chū zhòng ，lǚ cì zhēng zhào tā ，tā yě bú qù yīng zhào 。　　zhāng héng shàn yú qì xiè zhì zào fāng miàn de qiǎo sī ，yóu qí zài tiān wén 、qì xiàng hé lì fǎ de tuī suàn děng fāng miàn hěn yòng xīn 。hàn ān dì cháng tīng shuō tā shàn zhǎng shù shù fāng miàn de xué wèn ，mìng gōng chē tè dì zhēng zhào tā ，rèn mìng tā wéi láng zhōng 。liǎng cì qiān shēng wéi tài shǐ lìng 。yú shì ，zhāng héng jiù jīng xīn yán jiū 、kǎo hé yīn yáng zhī xué （bāo kuò tiān wén 、qì xiàng 、lì fǎ zhū zhǒng xué wèn ），jīng pì dì yán jiū chū cè tiān wén yí qì de zhèng què dào lǐ ，zhì zuò hún tiān yí ，zhe chéng 《líng xiàn 》《suàn wǎng lùn 》děng shū jí ，lùn shù jí qí xiáng jìn 。　　（hàn ）shùn dì chū nián ，（zhāng héng ）yòu liǎng cì zhuǎn rèn ，yòu zuò le tài shǐ lìng zhī zhí 。zhāng héng bú qū fù dāng shí de nà xiē dá guān xiǎn guì ，tā suǒ dān rèn de guān zhí ，zǒng shì duō nián dé bú dào tí shēng 。zì tā cóng tài shǐ lìng shàng lí rèn hòu ，guò le wǔ nián ，yòu huí dào zhè lǐ 。　　shùn dì yáng jiā yuán nián ，zhāng héng yòu zhì zào le hòu fēng dì dòng yí 。zhè gè dì dòng yí shì yòng chún tóng zhù zào de ，zhí jìng yǒu 8chǐ ，shàng xià liǎng bù fèn xiàng hé gài zhù ，zhōng yāng tū qǐ ，yàng zǐ xiàng gè dà jiǔ zūn 。wài miàn yòng zhuàn tǐ wén zì hé shān 、guī 、niǎo 、shòu de tú àn zhuāng shì 。nèi bù zhōng yāng yǒu gēn cū dà de tóng zhù ，tóng zhù de zhōu wéi shēn chū bā tiáo huá dào ，hái zhuāng zhì zhe shū niǔ ，yòng lái bō dòng jī jiàn 。wài miàn yǒu bā tiáo lóng 。lóng kǒu gè hán yī méi tóng wán ，lóng tóu xià miàn gè yǒu yī gè há má ，zhāng zhe zuǐ bā ，zhǔn bèi jiē zhù lóng kǒu tǔ chū de tóng wán 。yí qì de shū niǔ hé jī jiàn zhì zào dé hěn jīng qiǎo ，dōu yǐn cáng zài jiǔ zūn xíng de yí qì zhōng ，fù gài yán mì dé méi yǒu yī diǎn féng xì 。rú guǒ fā shēng dì zhèn ，yí qì wài miàn de lóng jiù zhèn dòng qǐ lái ，jī guān fā dòng ，lóng kǒu tǔ chū tóng wán ，xià miàn de há má jiù bǎ tā jiē zhù 。tóng wán zhèn jī de shēng yīn qīng cuì xiǎng liàng ，shǒu hòu jī qì de rén yīn cǐ dé zhī fā shēng dì zhèn de xiāo xī 。dì zhèn fā shēng shí zhī yǒu yī tiáo lóng de jī guān fā dòng ，lìng wài qī gè lóng tóu sī háo bú dòng 。àn zhào zhèn dòng de lóng tóu suǒ zhǐ de fāng xiàng qù xún zhǎo ，jiù néng zhī dào dì zhèn de fāng wèi 。yòng shí jì fā shēng de dì zhèn lái jiǎn yàn yí qì ，bǐ cǐ wán quán xiàng fú ，zhēn shì líng yàn rú shén 。cóng gǔ jí de jì zǎi zhōng ，hái kàn bú dào céng yǒu zhè yàng de yí qì 。yǒu yī cì ，yī tiáo lóng de jī guān fā dòng le ，kě shì luò yáng bìng méi yǒu gǎn dào dì zhèn ，jīng chéng de xué zhě dōu qí guài tā zhè cì méi yǒu yīng yàn 。jǐ tiān hòu ，yì zhàn shàng chuán sòng wén shū de rén lái le ，zhèng míng guǒ rán zài lǒng xī dì qū fā shēng dì zhèn ，dà jiā zhè cái dōu tàn fú dì dòng yí de jué miào 。cóng cǐ yǐ hòu ，cháo tíng jiù zé chéng shǐ guān gēn jù dì dòng yí jì zǎi měi cì dì zhèn fā shēng de fāng wèi 。　　dāng shí zhèng zhì hūn àn ，zhōng yāng quán lì xiàng xià zhuǎn yí ，zhāng héng yú shì gěi huáng dì shàng shū chén shù zhè xiē shì 。hòu lái bèi shēng wéi shì zhōng ，huáng dì ràng tā jìn huáng gōng ，zài huáng dì zuǒ yòu ，duì guó jiā de zhèng shì tí yì jiàn 。huáng dì céng jīng xiàng zhāng héng wèn qǐ tiān xià rén suǒ tòng hèn de shì shuí 。huàn guān hài pà zhāng héng shuō chū tā men ，dōu gěi tā shǐ yǎn sè ，zhāng héng yú shì méi duì huáng dì shuō shí huà 。dàn nà xiē huàn dǎng zhōng jiū hài pà zhāng héng chéng wéi huò huàn ，yú shì yī qǐ dǐ huǐ tā 。zhāng héng cháng cháng sī móu zì shēn ān quán de shì ，rèn wéi fú huò xiàng yīn ，yōu shēn wēi miào ，nán yǐ kàn qīng ，yú shì xiě le 《sī xuán fù 》biǎo dá hé jì tuō zì jǐ de qíng sī 。　　（hàn shùn dì ）yǒng hé chū nián ，zhāng héng diào lí jīng chéng ，dān rèn hé jiān wáng de xiàng 。dāng shí hé jiān wáng jiāo héng shē chǐ ，bú zūn shǒu zhì dù fǎ lìng ；yòu yǒu hěn duō háo zú dà hù ，háo mén dà hù tā men yī qǐ hú zuò fēi wéi 。zhāng héng shàng rèn zhī hòu zhì lǐ yán lì ，zhěng chì [chi]fǎ lìng zhì dù ，àn zhōng tàn dé jiān dǎng de xìng míng ，yī xià zǐ tóng shí dǎi bǔ ，jū yā qǐ lái ，yú shì shàng xià jìng wèi gōng shùn ，chēng zàn zhèng shì chù lǐ dé hǎo 。（zhāng héng ）zài hé jiān xiàng wèi shàng rèn zhí sān nián ，gěi cháo tíng shàng shū ，qǐng qiú cí zhí huí jiā ，cháo tíng rèn mìng tā wéi shàng shū 。zhāng héng huó le liù shí èr suì ，yú yǒng hé sì nián qù shì 。
rú guǒ yī gè shì rén de cái néng hé pǐn dé chāo guò qí tā de shì rén ，nà me jiù chéng wéi guó shì ；rú guǒ yī gè nǚ zǐ de zī sè chāo guò qí tā de měi nǚ ，nà me jiù chēng zhī wéi guó sè ；rú guǒ lán huā de xiāng wèi shèng guò qí tā suǒ yǒu de huā nà me jiù chēng zhī wéi guó xiāng 。zì gǔ rén men jiù yǐ lán huā wéi guì ，bìng bú shì děng dào qū yuán zàn lán huā zhī hòu ，rén men cái yǐ tā wéi guì de 。lán huā hé jun1 zǐ hěn xiàng sì ：shēng zhǎng zài shēn shān hé pín jí de cóng lín lǐ ，bú yīn wéi méi yǒu rén zhī dào jiù bú fā chū xiāng wèi ；zài zāo shòu xuě shuāng cán kù de cuī cán hòu ，yě bú gǎi biàn zì jǐ de běn xìng 。zhè jiù shì suǒ shuō de bì shì ér nèi xīn wú yōu ，bú bèi rèn yòng ér nèi xīn wú fán mèn 。lán huā suī rán hán zhe xiāng wèi xíng zhuàng měi hǎo ，dàn píng shí yǔ xiāo zhī méi yǒu shí me liǎng yàng 。yī zhèn qīng fēng chuī lái ，tā de xiāng qì fēn fāng ，yuǎn jìn jiē zhī ，zhè jiù shì suǒ shuō de cáng shàn yǐ dài shí jī shī zhǎn zì jǐ 。　(...)
nán qì shě 。
“shān míng yún yīn zhòng ，tiān hán yǔ yì nóng 。shù zhī yōu yàn shī tí hóng 。”tóng yún mì bù ，shān sè yīn àn ，tiān xià zhe méng méng de xì yǔ 。huā duǒ shàng ，shuǐ qì jù chéng le jīng yíng de shuǐ zhū ，xiàng shì shǎo nǚ yǎn jīng lǐ hán zhe lèi zhū ，duó kuàng yù chū ，lìng rén shí fèn ài (...)
cǐ cí yǒng méi 。zǎo chūn de shí hòu ，bǎi huā shàng wèi shèng kāi ，yǎn qián hū xiàn yī cóng yíng fēng zhàn fàng de méi huā ，cí rén xīn xǐ zhī yú ，bú néng bú tí bǐ wéi tā gāo gē yī qǔ 。shàng piàn luè qù duì méi de xíng tǐ miáo xiě ér tū chū tā de hán xiào duō qíng ，“yáo xiàng wàng 、hán qíng yī xiào ”，zài zuò zhě de yǎn zhōng ，méi huā shǎng shí zuò zhě de cái qíng ，dǒng dé tā de xīn sī ，shì zhēn zhèng de “jiě yǔ huā ”。xià piàn xiě zuò zhě chèn zhe dōng xuě wèi xiāo ，kuài yì dì dàn qín chuī dí ，yǔ méi huā gòng wǔ 。zuò zhě hái shí shí tí xǐng zì jǐ yào zǎo zǎo hù huā ，bú yào děng dào chūn fēng lái lín ，méi huā diāo xiè ，cái huǎng rán shī (...)
háng rén qū chí bú yì ，gèng nà kān mù qiū tiān qì 。
fó fǎ wéi xīn bú kě liàng ，wú biān miào yì guǎng hán cáng 。yǒu cháo dé wù zhēn rú xiàng ，biàn shì líng shān dà fǎ wáng 。pín sēng xiū gōng chán shī shì yě 。zì cóng zuó rì ，bú xiǎng nà dào miào xuán yuán ，lái ǎn zhè lóng jì shān zuò xì 。wǒ kǒng cǐ (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

佛法惟心不可量，无边妙意广含藏。有朝得悟真如相，便是灵山大法王。贫僧修公禅师是也。自从昨日，不想那道妙玄猿，来俺这龙济山作戏。我恐此(...)
柔软的青草和长得齐刷刷的莎草经过雨洗后，显得碧绿清新；在雨后薄薄的沙土路(...)
诗的后四句为第二层，主要是直抒胸臆，尽吐胸中块垒，表达诗人对解决正在激化中的社会矛盾的希望和设想，深寄对“君主”的讥刺之意。诗人把解决矛盾的希望寄托在“君王”身上，这反映出作者存在一定的时代和阶级的局限性，但是，也从另一个侧面深刻地揭露了封建社会最高统治者“君王”所代表的个人利益。“君王”之“烛”只照地主(...)

相关赏析

上阳人，红颜暗老白发新。
更思僵卧人，岂只食无肉。
王维善于从生活中拾取看似平凡的素材，运用朴素、自然的语言，来显示深厚、真挚的感情，令人神远。这首《山中送别》诗就是这样的。
1、节选自《后汉书·张衡传(...)
夫学者载籍极博。尤考信于六艺。《诗》、《书》虽缺，然虞、夏之文可知也。尧将逊位，让于虞舜，舜、禹之间，岳牧咸荐，乃试之于位，典职数十年，功用既兴，然后授政。示天下重器，王者大统，传天下若斯之难也。而说者曰：“尧让天下于许由，许由不受，耻之逃隐。及夏之时，有卞随、务光者。”此何以称焉？太史公曰：余登箕山，其上盖有许由冢云。孔子序列古之仁圣贤人，如吴太伯、伯夷之伦详矣。余以所闻，由、光义至高，其文辞不少概见，何哉？孔子曰：“伯夷、叔齐，不念旧恶，怨是用希。”“求仁得仁，又何怨乎？”余悲伯夷之意，睹轶诗可异焉。其传曰：伯夷、叔齐，孤竹君之二子也。父欲立叔齐。及父卒，叔齐让伯夷。伯夷曰：“父命也。”遂逃去。叔齐亦不肯立而逃之。国人立其中子。于是伯夷、叔齐闻西伯昌善养老，“盍往归焉！”及至，西伯卒，武王载木主，号为文王，东伐纣。伯夷、叔齐叩马而谏曰：“父死不葬，爰及干戈，可谓孝乎？以臣弑君，可谓仁乎？”左右欲兵之。太公曰：“此义人也。”扶而去之。武王已平殷乱，天下宗周，而伯夷、叔齐耻之，义不食周粟，隐于首阳山，采薇而食之。及饿且死，作歌，其辞曰：“登彼西山兮，采其薇矣。以暴易暴兮，不知其非矣。神农、虞、夏忽焉没兮，我安适归矣？于嗟徂兮，命之衰矣。”遂饿死于首阳山。由此观之，怨邪非邪？ 或曰：“天道无亲，常与善人。”若伯夷、叔齐，可谓善人者非邪？积仁洁行，如此而饿死。且七十子之徒，仲尼独荐颜渊为好学。然回也屡空，糟糠不厌，而卒蚤夭。天之报施善人，其何如哉？盗跖日杀不辜，肝人之肉，暴戾恣睢，聚党数千人，横行天下，竟以寿终，是遵何德哉？此其尤大彰明较著者也。若至近世，操行不轨，专犯忌讳，而终身逸乐，富厚累世不绝。或择地而蹈之，时然后出言，行不由径，非公正不发愤，而遇祸灾者，不可胜数也。余甚惑焉，倘所谓天道，是邪非邪？ 　　子曰：“道不同，不相为谋。”亦各从其志也。故曰：“富贵如可求，虽执鞭之士，吾亦为之。如不可求，从吾所好。”“岁寒，然后知松柏之后凋。”举世混浊，清士乃见。岂以其重若彼，其轻若此哉？“君子疾没世而名不称焉。”贾子曰：“贪夫徇财(...)

作者介绍

何群 宋果州西充人，字通夫。好学嗜古。仁宗庆历中师石介于太学，被推为学长，同舍称“白衣御史”。尝请复古衣冠，又上书言赋文害道，被黜出太学，遂不复举进士。嘉祐中赐号“安逸处士”。