两同心（楚乡春晚）

两同心（楚乡春晚）原文：

上片从惜春写起。开头三句，写春事阑珊。词首句起势不凡，为全篇定下了感恨的基调。以下三句，以夸张的手法，发出了留春无计的感叹：山崖再高，也难以阻挡春光匆匆离去的脚步；榆钱再多，也无法唤得春神的回眸眷顾。其间借“榆钱”而拈出“难买”，自然熨贴，堪称妙笔。“梅花”二句，以梅花寄恨，将惜春之情推向纵深。梅花本是报春使者，凌寒独放于百花之前，春华烂漫时与梅花作别，似乎还是左近的事，但曾几何时，它已果实盈枝了。“结子满枝头”暗用了一个故事：相传杜牧游湖州时看中一少女，与其母约定十年之内来娶。过十四年，杜牧出为湖州刺史，访该女，则已出嫁并生有两子。杜牧怅然为诗曰：“自是寻春去校迟，不须惆怅怨芳时。狂风落尽深红色，绿叶成阴子满枝！”作者化用这个典故，借以透出他伤春的个中消息。歇拍二句，便进一步揭出了这层底蕴：那垂杨画(...)
若违教，值三豹。
上片从惜春写起。开头三句，写春事阑珊。词首句起势不凡，为全篇定下了感恨的基调。以下三句，以夸张的手法，发出了留春无计的感叹：山崖再高，也难以阻挡春光匆匆离去的脚步；榆钱再多，也无法唤得春神的回眸眷顾。其间借“榆钱”而拈出“难买”，自然熨贴，堪称妙笔。“梅花”二句，以梅花寄恨，将惜春之情推向纵深。梅花本是报春使者，凌寒独放于百花之前，春华烂漫时与梅花作别，似乎还是左近的事，但曾几何时，它已果实盈枝了。“结子满枝头”暗用了一个故事：相传杜牧游湖州时看中一少女，与其母约定十年之内来娶。过十四年，杜牧出为湖州刺史，访该女，则已出嫁并生有两子。杜牧怅然为诗曰：“自是寻春去校迟，不须惆怅怨芳时。狂风落尽深红色，绿叶成阴子满枝！”作者化用这个典故，借以透出他伤春的个中消息。歇拍二句，便进一步揭出了这层底蕴：那垂杨画(...)
都只待遥指空中雁做羹，那个肯为朝廷。你那老匹夫，把朝廷来压我哩。我不怕，我不怕。有一日受法餐刀正典刑，恁时节，钱财使罄。人亡家家破，方悔道不廉能。我见了那穷汉似眼中疔，肉中刺，我要害他，只当捏烂柿一(...)
吟读本篇，深深地被作者的爱国热忱所感动。在深秋的寒夜，一位六、七十岁的(...)
吴隐之这首述志诗，不事雕琢，直抒胸臆，言简意赅，古朴动人。更可贵的是作者言行一致，他在广州任上数年，果然没有因饮了贪泉而变成贪官。《晋书》上说他“及在州，清操逾厉，常食不过菜及干鱼而已，帷帐器服皆付外库，时(...)
诗人默默无语，只是在月光下徘徊。当他踏过草径的时候，忽然发现了什么：“白露沾野草。朦胧的草叶上，竟已沾满晶莹的露珠，那是秋气已深的征兆－－诗人似平直到此刻才感觉到，深秋已在不知不觉中到来。时光之流驶有多疾速呵！而从那枝叶婆婆的树影间，又有时断时续的寒蝉之流鸣。怪不得往日的燕子（玄鸟）都不见了，原来已是秋雁南归的时节。“秋蝉鸣树间，玄鸟逝安适？”意谓：这些燕子又将飞往哪里去呢？这就是诗人在月下所发出的怅然问叹。这问叹似乎只对“玄鸟”而发，实际上，它又是诗人那充满失意的怅然自问。从下文可知，诗人之游宦京华已几经寒暑。而今草露蝉鸣、又经一秋，它们在诗人心上所勾起的，该是流离客中的惆怅和凄怆。以上八句从描述秋夜之景入笔，抒写诗人月下徘徊的哀伤之情。适应着秋夜的清寂和诗人怅惘、失意之感，笔触运得轻轻的，色彩也一片渗白；没有大的音响，只有蟋蟀、秋蝉交鸣中偶发的、诗人那悠悠的叹息之声。当诗人一触及自身的伤痛时，情感便不兔愤愤起来。诗人久滞客中，在如此夜半焦灼难眠，那是因为他曾经希望过、期待过，而今这希望和期待全破灭了。“昔我同门友，高举振六翮”，在诗人求宦京华的蹉跎岁月中，和他携手而游的同门好友，先就举翅高飞、腾达青云了。这在当初，如一道灿烂的阳光，把诗人的前路照耀得五彩缓纷。他相信，“同门”好友将会从青云间垂下手来，提(...)
⑴咸阳：秦都城，唐代咸阳城与新都长(...)
岩间无结构，谷处极幽寻。
海东一片晕红霞，三岛齐开烂熳花。秀出紫芝延寿算，逍遥自在乐仙家。贫道乃东华上仙是也。自从无始以来，一心好道，修炼三田，种出黄芽至宝，七返九还，以成大罗神仙，掌判东华妙严之天。为因瑶池会上，金童玉女有思凡之心，罚往下方投胎脱化。金童者，在下方潮州张家，托生男子身，深通儒教，作一秀士。玉女于东海龙神处，生为女子。待他两个偿了宿债，贫道然后点化他，还归正道。金童玉女意投机，才子佳人世罕稀。直待相逢酬宿债，还归正道赴瑶池。释门大道要参修，开阐宗源老比丘。门外不知东海近，只言仙境本清幽。贫僧乃石佛寺法云长老是也。此寺古刹近于东海岸边，常有龙王水卒，不时来此游玩。行者，出门前觑看，若有客来时，报复我家知道。理会得。小生潮州人氏，姓张名羽，表字伯腾，父母蚤年亡化过了。自幼颇学诗书，争奈功名未遂。今日闲游海上，忽见一座古寺，门前立着个行者。兀那行者，此寺有名么？焉得无名？山无名，迷杀人；寺无名，俗杀人。此乃石佛寺也。你去报复长老，道有个闲游的秀才，特来相访。门外有一秀才，探望师父。道有请。敢问秀才何方人氏？小生潮州人氏，自幼父母双亡，功名未遂。偶然闲游海上，因见古刹清凉境界，望长老借一净室，与小生温习经史，不知长老意下如何？寺中房合尽有。行者，你收拾东南幽静之处，堪可与秀才观书也。小生无物相奉，有白银二两送长老，权为布施，望乞笑纳。既然秀才重意，老僧收了。行者，收拾房舍，安排斋食，请秀才稳便。老僧且回禅堂，作些功果去也。秀才，与你这一间幽静的房儿，随你自去打斛斗，学踢弄，舞地鬼，乔扮神，撒科打诨，乱作胡为，耍一会，笑一会，便是你那游玩快乐。我行者到禅堂服侍俺师父去也。行童终日打勤劳，扫地才完又要把水挑。就里贪顽只爱耍，寻个风流人共说风骚。僧家清雅，又无闲人聒噪，堪可攻书。天色晚了也，家童，将过那张琴来，抚一曲散心咱。点上灯，焚起香来者。流水高山调不徒，钟期一去赏音孤。今宵灯下弹三弄，可使游鱼出听无？妾身琼莲是也，乃东海龙神第三女。与梅香翠荷今晚闲游海上，去散心咱。姐姐，你看这大海澄澄，与长天一色，是好景致也

两同心（楚乡春晚）拼音解读：

shàng piàn cóng xī chūn xiě qǐ 。kāi tóu sān jù ，xiě chūn shì lán shān 。cí shǒu jù qǐ shì bú fán ，wéi quán piān dìng xià le gǎn hèn de jī diào 。yǐ xià sān jù ，yǐ kuā zhāng de shǒu fǎ ，fā chū le liú chūn wú jì de gǎn tàn ：shān yá zài gāo ，yě nán yǐ zǔ dǎng chūn guāng cōng cōng lí qù de jiǎo bù ；yú qián zài duō ，yě wú fǎ huàn dé chūn shén de huí móu juàn gù 。qí jiān jiè “yú qián ”ér niān chū “nán mǎi ”，zì rán yùn tiē ，kān chēng miào bǐ 。“méi huā ”èr jù ，yǐ méi huā jì hèn ，jiāng xī chūn zhī qíng tuī xiàng zòng shēn 。méi huā běn shì bào chūn shǐ zhě ，líng hán dú fàng yú bǎi huā zhī qián ，chūn huá làn màn shí yǔ méi huā zuò bié ，sì hū hái shì zuǒ jìn de shì ，dàn céng jǐ hé shí ，tā yǐ guǒ shí yíng zhī le 。“jié zǐ mǎn zhī tóu ”àn yòng le yī gè gù shì ：xiàng chuán dù mù yóu hú zhōu shí kàn zhōng yī shǎo nǚ ，yǔ qí mǔ yuē dìng shí nián zhī nèi lái qǔ 。guò shí sì nián ，dù mù chū wéi hú zhōu cì shǐ ，fǎng gāi nǚ ，zé yǐ chū jià bìng shēng yǒu liǎng zǐ 。dù mù chàng rán wéi shī yuē ：“zì shì xún chūn qù xiào chí ，bú xū chóu chàng yuàn fāng shí 。kuáng fēng luò jìn shēn hóng sè ，lǜ yè chéng yīn zǐ mǎn zhī ！”zuò zhě huà yòng zhè gè diǎn gù ，jiè yǐ tòu chū tā shāng chūn de gè zhōng xiāo xī 。xiē pāi èr jù ，biàn jìn yī bù jiē chū le zhè céng dǐ yùn ：nà chuí yáng huà (...)
ruò wéi jiāo ，zhí sān bào 。
shàng piàn cóng xī chūn xiě qǐ 。kāi tóu sān jù ，xiě chūn shì lán shān 。cí shǒu jù qǐ shì bú fán ，wéi quán piān dìng xià le gǎn hèn de jī diào 。yǐ xià sān jù ，yǐ kuā zhāng de shǒu fǎ ，fā chū le liú chūn wú jì de gǎn tàn ：shān yá zài gāo ，yě nán yǐ zǔ dǎng chūn guāng cōng cōng lí qù de jiǎo bù ；yú qián zài duō ，yě wú fǎ huàn dé chūn shén de huí móu juàn gù 。qí jiān jiè “yú qián ”ér niān chū “nán mǎi ”，zì rán yùn tiē ，kān chēng miào bǐ 。“méi huā ”èr jù ，yǐ méi huā jì hèn ，jiāng xī chūn zhī qíng tuī xiàng zòng shēn 。méi huā běn shì bào chūn shǐ zhě ，líng hán dú fàng yú bǎi huā zhī qián ，chūn huá làn màn shí yǔ méi huā zuò bié ，sì hū hái shì zuǒ jìn de shì ，dàn céng jǐ hé shí ，tā yǐ guǒ shí yíng zhī le 。“jié zǐ mǎn zhī tóu ”àn yòng le yī gè gù shì ：xiàng chuán dù mù yóu hú zhōu shí kàn zhōng yī shǎo nǚ ，yǔ qí mǔ yuē dìng shí nián zhī nèi lái qǔ 。guò shí sì nián ，dù mù chū wéi hú zhōu cì shǐ ，fǎng gāi nǚ ，zé yǐ chū jià bìng shēng yǒu liǎng zǐ 。dù mù chàng rán wéi shī yuē ：“zì shì xún chūn qù xiào chí ，bú xū chóu chàng yuàn fāng shí 。kuáng fēng luò jìn shēn hóng sè ，lǜ yè chéng yīn zǐ mǎn zhī ！”zuò zhě huà yòng zhè gè diǎn gù ，jiè yǐ tòu chū tā shāng chūn de gè zhōng xiāo xī 。xiē pāi èr jù ，biàn jìn yī bù jiē chū le zhè céng dǐ yùn ：nà chuí yáng huà (...)
dōu zhī dài yáo zhǐ kōng zhōng yàn zuò gēng ，nà gè kěn wéi cháo tíng 。nǐ nà lǎo pǐ fū ，bǎ cháo tíng lái yā wǒ lǐ 。wǒ bú pà ，wǒ bú pà 。yǒu yī rì shòu fǎ cān dāo zhèng diǎn xíng ，nín shí jiē ，qián cái shǐ qìng 。rén wáng jiā jiā pò ，fāng huǐ dào bú lián néng 。wǒ jiàn le nà qióng hàn sì yǎn zhōng dīng ，ròu zhōng cì ，wǒ yào hài tā ，zhī dāng niē làn shì yī (...)
yín dú běn piān ，shēn shēn dì bèi zuò zhě de ài guó rè chén suǒ gǎn dòng 。zài shēn qiū de hán yè ，yī wèi liù 、qī shí suì de (...)
wú yǐn zhī zhè shǒu shù zhì shī ，bú shì diāo zhuó ，zhí shū xiōng yì ，yán jiǎn yì gāi ，gǔ pǔ dòng rén 。gèng kě guì de shì zuò zhě yán háng yī zhì ，tā zài guǎng zhōu rèn shàng shù nián ，guǒ rán méi yǒu yīn yǐn le tān quán ér biàn chéng tān guān 。《jìn shū 》shàng shuō tā “jí zài zhōu ，qīng cāo yú lì ，cháng shí bú guò cài jí gàn yú ér yǐ ，wéi zhàng qì fú jiē fù wài kù ，shí (...)
shī rén mò mò wú yǔ ，zhī shì zài yuè guāng xià pái huái 。dāng tā tà guò cǎo jìng de shí hòu ，hū rán fā xiàn le shí me ：“bái lù zhān yě cǎo 。méng lóng de cǎo yè shàng ，jìng yǐ zhān mǎn jīng yíng de lù zhū ，nà shì qiū qì yǐ shēn de zhēng zhào －－shī rén sì píng zhí dào cǐ kè cái gǎn jiào dào ，shēn qiū yǐ zài bú zhī bú jiào zhōng dào lái 。shí guāng zhī liú shǐ yǒu duō jí sù hē ！ér cóng nà zhī yè pó pó de shù yǐng jiān ，yòu yǒu shí duàn shí xù de hán chán zhī liú míng 。guài bú dé wǎng rì de yàn zǐ （xuán niǎo ）dōu bú jiàn le ，yuán lái yǐ shì qiū yàn nán guī de shí jiē 。“qiū chán míng shù jiān ，xuán niǎo shì ān shì ？”yì wèi ：zhè xiē yàn zǐ yòu jiāng fēi wǎng nǎ lǐ qù ne ？zhè jiù shì shī rén zài yuè xià suǒ fā chū de chàng rán wèn tàn 。zhè wèn tàn sì hū zhī duì “xuán niǎo ”ér fā ，shí jì shàng ，tā yòu shì shī rén nà chōng mǎn shī yì de chàng rán zì wèn 。cóng xià wén kě zhī ，shī rén zhī yóu huàn jīng huá yǐ jǐ jīng hán shǔ 。ér jīn cǎo lù chán míng 、yòu jīng yī qiū ，tā men zài shī rén xīn shàng suǒ gōu qǐ de ，gāi shì liú lí kè zhōng de chóu chàng hé qī chuàng 。yǐ shàng bā jù cóng miáo shù qiū yè zhī jǐng rù bǐ ，shū xiě shī rén yuè xià pái huái de āi shāng zhī qíng 。shì yīng zhe qiū yè de qīng jì hé shī rén chàng wǎng 、shī yì zhī gǎn ，bǐ chù yùn dé qīng qīng de ，sè cǎi yě yī piàn shèn bái ；méi yǒu dà de yīn xiǎng ，zhī yǒu xī shuài 、qiū chán jiāo míng zhōng ǒu fā de 、shī rén nà yōu yōu de tàn xī zhī shēng 。dāng shī rén yī chù jí zì shēn de shāng tòng shí ，qíng gǎn biàn bú tù fèn fèn qǐ lái 。shī rén jiǔ zhì kè zhōng ，zài rú cǐ yè bàn jiāo zhuó nán mián ，nà shì yīn wéi tā céng jīng xī wàng guò 、qī dài guò ，ér jīn zhè xī wàng hé qī dài quán pò miè le 。“xī wǒ tóng mén yǒu ，gāo jǔ zhèn liù hé ”，zài shī rén qiú huàn jīng huá de cuō tuó suì yuè zhōng ，hé tā xié shǒu ér yóu de tóng mén hǎo yǒu ，xiān jiù jǔ chì gāo fēi 、téng dá qīng yún le 。zhè zài dāng chū ，rú yī dào càn làn de yáng guāng ，bǎ shī rén de qián lù zhào yào dé wǔ cǎi huǎn fēn 。tā xiàng xìn ，“tóng mén ”hǎo yǒu jiāng huì cóng qīng yún jiān chuí xià shǒu lái ，tí (...)
⑴xián yáng ：qín dōu chéng ，táng dài xián yáng chéng yǔ xīn dōu zhǎng (...)
yán jiān wú jié gòu ，gǔ chù jí yōu xún 。
hǎi dōng yī piàn yūn hóng xiá ，sān dǎo qí kāi làn màn huā 。xiù chū zǐ zhī yán shòu suàn ，xiāo yáo zì zài lè xiān jiā 。pín dào nǎi dōng huá shàng xiān shì yě 。zì cóng wú shǐ yǐ lái ，yī xīn hǎo dào ，xiū liàn sān tián ，zhǒng chū huáng yá zhì bǎo ，qī fǎn jiǔ hái ，yǐ chéng dà luó shén xiān ，zhǎng pàn dōng huá miào yán zhī tiān 。wéi yīn yáo chí huì shàng ，jīn tóng yù nǚ yǒu sī fán zhī xīn ，fá wǎng xià fāng tóu tāi tuō huà 。jīn tóng zhě ，zài xià fāng cháo zhōu zhāng jiā ，tuō shēng nán zǐ shēn ，shēn tōng rú jiāo ，zuò yī xiù shì 。yù nǚ yú dōng hǎi lóng shén chù ，shēng wéi nǚ zǐ 。dài tā liǎng gè cháng le xiǔ zhài ，pín dào rán hòu diǎn huà tā ，hái guī zhèng dào 。jīn tóng yù nǚ yì tóu jī ，cái zǐ jiā rén shì hǎn xī 。zhí dài xiàng féng chóu xiǔ zhài ，hái guī zhèng dào fù yáo chí 。shì mén dà dào yào cān xiū ，kāi chǎn zōng yuán lǎo bǐ qiū 。mén wài bú zhī dōng hǎi jìn ，zhī yán xiān jìng běn qīng yōu 。pín sēng nǎi shí fó sì fǎ yún zhǎng lǎo shì yě 。cǐ sì gǔ shā jìn yú dōng hǎi àn biān ，cháng yǒu lóng wáng shuǐ zú ，bú shí lái cǐ yóu wán 。háng zhě ，chū mén qián qù kàn ，ruò yǒu kè lái shí ，bào fù wǒ jiā zhī dào 。lǐ huì dé 。xiǎo shēng cháo zhōu rén shì ，xìng zhāng míng yǔ ，biǎo zì bó téng ，fù mǔ zǎo nián wáng huà guò le 。zì yòu pō xué shī shū ，zhēng nài gōng míng wèi suí 。jīn rì xián yóu hǎi shàng ，hū jiàn yī zuò gǔ sì ，mén qián lì zhe gè háng zhě 。wū nà háng zhě ，cǐ sì yǒu míng me ？yān dé wú míng ？shān wú míng ，mí shā rén ；sì wú míng ，sú shā rén 。cǐ nǎi shí fó sì yě 。nǐ qù bào fù zhǎng lǎo ，dào yǒu gè xián yóu de xiù cái ，tè lái xiàng fǎng 。mén wài yǒu yī xiù cái ，tàn wàng shī fù 。dào yǒu qǐng 。gǎn wèn xiù cái hé fāng rén shì ？xiǎo shēng cháo zhōu rén shì ，zì yòu fù mǔ shuāng wáng ，gōng míng wèi suí 。ǒu rán xián yóu hǎi shàng ，yīn jiàn gǔ shā qīng liáng jìng jiè ，wàng zhǎng lǎo jiè yī jìng shì ，yǔ xiǎo shēng wēn xí jīng shǐ ，bú zhī zhǎng lǎo yì xià rú hé ？sì zhōng fáng hé jìn yǒu 。háng zhě ，nǐ shōu shí dōng nán yōu jìng zhī chù ，kān kě yǔ xiù cái guān shū yě 。xiǎo shēng wú wù xiàng fèng ，yǒu bái yín èr liǎng sòng zhǎng lǎo ，quán wéi bù shī ，wàng qǐ xiào nà 。jì rán xiù cái zhòng yì ，lǎo sēng shōu le 。háng zhě ，shōu shí fáng shě ，ān pái zhāi shí ，qǐng xiù cái wěn biàn 。lǎo sēng qiě huí chán táng ，zuò xiē gōng guǒ qù yě 。xiù cái ，yǔ nǐ zhè yī jiān yōu jìng de fáng ér ，suí nǐ zì qù dǎ hú dòu ，xué tī nòng ，wǔ dì guǐ ，qiáo bàn shén ，sā kē dǎ hùn ，luàn zuò hú wéi ，shuǎ yī huì ，xiào yī huì ，biàn shì nǐ nà yóu wán kuài lè 。wǒ háng zhě dào chán táng fú shì ǎn shī fù qù yě 。háng tóng zhōng rì dǎ qín láo ，sǎo dì cái wán yòu yào bǎ shuǐ tiāo 。jiù lǐ tān wán zhī ài shuǎ ，xún gè fēng liú rén gòng shuō fēng sāo 。sēng jiā qīng yǎ ，yòu wú xián rén guō zào ，kān kě gōng shū 。tiān sè wǎn le yě ，jiā tóng ，jiāng guò nà zhāng qín lái ，fǔ yī qǔ sàn xīn zán 。diǎn shàng dēng ，fén qǐ xiāng lái zhě 。liú shuǐ gāo shān diào bú tú ，zhōng qī yī qù shǎng yīn gū 。jīn xiāo dēng xià dàn sān nòng ，kě shǐ yóu yú chū tīng wú ？qiè shēn qióng lián shì yě ，nǎi dōng hǎi lóng shén dì sān nǚ 。yǔ méi xiāng cuì hé jīn wǎn xián yóu hǎi shàng ，qù sàn xīn zán 。jiě jiě ，nǐ kàn zhè dà hǎi chéng chéng ，yǔ zhǎng tiān yī sè ，shì hǎo jǐng zhì yě

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

海东一片晕红霞，三岛齐开烂熳花。秀出紫芝延寿算，逍遥自在乐仙家。贫道乃东华上仙是也。自从无始以来，一心好道，修炼三田，种出黄芽至宝，七返九还，以成大罗神仙，掌判东华妙严之天。为因瑶池会上，金童玉女有思凡之心，罚往下方投胎脱化。金童者，在下方潮州张家，托生男子身，深通儒教，作一秀士。玉女于东海龙神处，生为女子。待他两个偿了宿债，贫道然后点化他，还归正道。金童玉女意投机，才子佳人世罕稀。直待相逢酬宿债，还归正道赴瑶池。释门大道要参修，开阐宗源老比丘。门外不知东海近，只言仙境本清幽。贫僧乃石佛寺法云长老是也。此寺古刹近于东海岸边，常有龙王水卒，不时来此游玩。行者，出门前觑看，若有客来时，报复我家知道。理会得。小生潮州人氏，姓张名羽，表字伯腾，父母蚤年亡化过了。自幼颇学诗书，争奈功名未遂。今日闲游海上，忽见一座古寺，门前立着个行者。兀那行者，此寺有名么？焉得无名？山无名，迷杀人；寺无名，俗杀人。此乃石佛寺也。你去报复长老，道有个闲游的秀才，特来相访。门外有一秀才，探望师父。道有请。敢问秀才何方人氏？小生潮州人氏，自幼父母双亡，功名未遂。偶然闲游海上，因见古刹清凉境界，望长老借一净室，与小生温习经史，不知长老意下如何？寺中房合尽有。行者，你收拾东南幽静之处，堪可与秀才观书也。小生无物相奉，有白银二两送长老，权为布施，望乞笑纳。既然秀才重意，老僧收了。行者，收拾房舍，安排斋食，请秀才稳便。老僧且回禅堂，作些功果去也。秀才，与你这一间幽静的房儿，随你自去打斛斗，学踢弄，舞地鬼，乔扮神，撒科打诨，乱作胡为，耍一会，笑一会，便是你那游玩快乐。我行者到禅堂服侍俺师父去也。行童终日打勤劳，扫地才完又要把水挑。就里贪顽只爱耍，寻个风流人共说风骚。僧家清雅，又无闲人聒噪，堪可攻书。天色晚了也，家童，将过那张琴来，抚一曲散心咱。点上灯，焚起香来者。流水高山调不徒，钟期一去赏音孤。今宵灯下弹三弄，可使游鱼出听无？妾身琼莲是也，乃东海龙神第三女。与梅香翠荷今晚闲游海上，去散心咱。姐姐，你看这大海澄澄，与长天一色，是好景致也
卑飞难傍天阍。但勃窣衔香拜圣门。要水看黄河，山登岱岳，鲁求君子，学究中原。虽有他人，不如同姓，仰止文星出禁垣。又安得，借蒙庄大瓢，酌泗水之源。

相关赏析

这首诗语言质朴自然，气韵天成，比喻贴切，对比鲜明，得宠与失宠相比，「芙蓉花」与「断根草」相比，比中见义。全诗半是比拟，从比中得出结论：「以色事他人，能得几时好」(...)
⑴咸阳：秦都城，唐代咸阳城与新都长(...)
弃我而去的昨天已不可挽留，扰乱我心绪的今天使我极为烦忧。万里长风吹送南归的鸿雁，面对此景，正可以登上高楼开怀畅饮。你的文章就像汉代文学作品一般刚健清新。而我的诗风，也像谢朓那样清新秀丽。我们都满怀豪情逸兴，飞跃的神思像要腾空而上高高的青天，去摘取那皎洁的明月。好像抽出宝刀去砍流水一样，水不但没有被斩(...)
恐是叶公好假龙，及见真龙却惊怕。

作者介绍

顾煚世 顾煚世，字含象，上虞人。有《味蔗轩诗钞》。